Ik was afgelopen weekend mee met een Haagse vriend naar Scheveningen voor een avond op het Scheveningse strand. We maakten als zo vaak een rondje langs de strandtenten van het Zwarte Pad. Langs de Karavaan hoefden we in ieder geval niet, want die was een week tevorenal gesloten wegens een drugsinval.Dus brachten we een groot deel van de avond door inWhoosah. Toen we die avond door de duinen terug naar de auto liepen, kwam er een hele stoet politieagenten aangerend, een politieauto en een agent met hond. We begrepen niet wat er aan de hand was, want door
Advertentie
de angst dat bij hen hetzelfde zou gebeuren, was de controle bij Whoosah door de recentelijke gebeurtenis bij De Karavaan enorm aangescherpt. We hoorden een hoop angstig en boos geschreeuw van beneden komen: er was een drugsinval in de Whoosah.
Enkele weken geleden kon Beachclub de Karavaan zijn deuren sluiten, omdat er één persoon binnen drugs aan het dealen was. Het vonnis is inmiddels geveld en de Karavaan moet zes maanden lang zijn deuren sluiten. Iedereen is verbaasd en geschokt over de razzia die daar heeft plaatsgevonden. Des te groter was de schrik toen afgelopen zaterdag hetzelfde gebeurde bij Beachclub Whoosah, waar een technofeestje aan de gang was, met als headliner Ida Engberg. Uiteindelijk doet ook bij de Whoosah één man hen de das om.
Maar zijn er dan niet op elk feestje, festival of in elke club of kroeg wel mensen te vinden met drugs op zak? Het maakt niet uit of je op Sensation White staat, op een willekeurige club in het land of in de bruine kroeg op de hoek - overal worden wel substanties genuttigd. En dan heb ik het niet per se over dealers, maar over mensen die zelf zin hebben in een pilletje of puntje van wat dan ook. Er zullen op elke gelegenheid wel aanwezigen zijn, die de behoefte voelen om verboden middelen tot zich te nemen. Of dit oké is of niet, is een andere kwestie. De vraag die nu aan bod komt is: moeten we de locaties hiervoor straffen en sluiten, of de mensen die de verboden middelen bij zich dragen?
Advertentie
Als onderneming is er maar zoveel dat je kunt doen om drugs uit je bedrijf te weren. Wapens zijn vrij makkelijk te detecteren met fouilleren of eventueel een ijzerdetector, maar drugs komen in kleine pakjes en die kun je overal makkelijk wegstoppen. De enige manier om je club of feest écht drugsvrij te krijgen, is door elke bezoeker volledig te laten strippen, voorover te laten bukken en te laten hoesten. Een onprettige ritueel voor zowel beveiliger als bezoeker, met lange rijen als gevolg. En niemand die dan nog zin heeft om uit te gaan.
Waarom worden de locaties dan toch verantwoordelijk gehouden en gesloten? Een woordvoerder van de politie: "De politie is niet verantwoordelijk voor sluiting van een zaak. Wij maken een rapportage op als er drugs worden aangetroffen, het gaat dan om excessieve hoeveelheden. We hebben het over handel. De gemeente besluit vervolgens of een zaak gesloten moet worden." Maar diezelfde gemeente besluit toch ook tot een inval? Het verbazingwekkendst is nog dat het járen geleden is dat wij een goede zomer hadden. Nu hebben we eindelijk weer eens goed weer en kunnen strandtenten fatsoenijk verdienen en belasting afdragen en gaat Den Haag de strandtenten één voor één dicht gooien?Straf alsjeblieft de mensen die drugs nemen of verhandelen en niet de ondernemingen. Die doen hun best om een leuke en veilige plek te runnen, waar mensen zich vrij voelen en kunnen genieten. Dat werkt niet, als beveiligers als aasgieren om hun prooi zwermen. Het verpest ook de sfeer voor alle bezoekers die niets verkeerd hebben gedaan. Dus tenzij je ergens met je baco in de hand een pak kunt bestellen achter de bar, moeten locaties buiten schot blijven. De Whoosah wacht nu ook op een vonnis en kan hoogst waarschijnlijk ook zijn deuren de komende tijd gesloten houden. Als het zo doorgaat, drink ik mijn wodkaatje straks op de bank, omdat ik nergens anders meer heen kan.Er zijn ondertussen al enkele particuliere collectieven gestart tegen dit beleid: Facebook Handen af van het Zwarte Pad Petitie: Stop sluiting strandtenten Zwarte Pad
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
Enkele weken geleden kon Beachclub de Karavaan zijn deuren sluiten, omdat er één persoon binnen drugs aan het dealen was. Het vonnis is inmiddels geveld en de Karavaan moet zes maanden lang zijn deuren sluiten. Iedereen is verbaasd en geschokt over de razzia die daar heeft plaatsgevonden. Des te groter was de schrik toen afgelopen zaterdag hetzelfde gebeurde bij Beachclub Whoosah, waar een technofeestje aan de gang was, met als headliner Ida Engberg. Uiteindelijk doet ook bij de Whoosah één man hen de das om.
Waarom worden de locaties dan toch verantwoordelijk gehouden en gesloten? Een woordvoerder van de politie: "De politie is niet verantwoordelijk voor sluiting van een zaak. Wij maken een rapportage op als er drugs worden aangetroffen, het gaat dan om excessieve hoeveelheden. We hebben het over handel. De gemeente besluit vervolgens of een zaak gesloten moet worden." Maar diezelfde gemeente besluit toch ook tot een inval? Het verbazingwekkendst is nog dat het járen geleden is dat wij een goede zomer hadden. Nu hebben we eindelijk weer eens goed weer en kunnen strandtenten fatsoenijk verdienen en belasting afdragen en gaat Den Haag de strandtenten één voor één dicht gooien?Straf alsjeblieft de mensen die drugs nemen of verhandelen en niet de ondernemingen. Die doen hun best om een leuke en veilige plek te runnen, waar mensen zich vrij voelen en kunnen genieten. Dat werkt niet, als beveiligers als aasgieren om hun prooi zwermen. Het verpest ook de sfeer voor alle bezoekers die niets verkeerd hebben gedaan. Dus tenzij je ergens met je baco in de hand een pak kunt bestellen achter de bar, moeten locaties buiten schot blijven. De Whoosah wacht nu ook op een vonnis en kan hoogst waarschijnlijk ook zijn deuren de komende tijd gesloten houden. Als het zo doorgaat, drink ik mijn wodkaatje straks op de bank, omdat ik nergens anders meer heen kan.Er zijn ondertussen al enkele particuliere collectieven gestart tegen dit beleid:
