Een interview met Jimmy Hendriks: de darter

Als je Jimmy Hendriks googelt, krijg je vooral afbeeldingen en video’s van een legendarische gitarist. Heel af en toe staat er ook een verdwaalde foto van een darter tussen. Die darter heet ook Jimmy Hendriks – niet omdat zijn ouders nou zo’n fan van de Amerikaanse muzikant waren, maar omdat hij naar de oom van zijn moeder is vernoemd. Over die gitarist heeft over twintig jaar toch niemand het meer, was de gedachte.

Jimmy (24) heeft zelf ook weinig met zijn naamgenoot, en focust zich liever op het darten. Hij plaatste zich niet voor het WK, waardoor hij nu thuis zit en geen pijlen gooit op het podium van Alexandra Palace. VICE Sports zocht Jimmy op in zijn dartcafé in Castricum, en sprak met hem over zijn moeilijke jaar, darteritus en de eeuwige vragen over zijn naam.

VICE Sports: Ha Jimmy, waarom sta jij nu niet op het WK in Londen?
Jimmy Hendriks: Ik heb simpelweg niet genoeg punten gehaald voor de ranking. Ik heb natuurlijk ook een lastig jaar gehad. Ik heb supergoed gespeeld, maar hier en daar zat de loting ook gewoon niet mee. Ik kwam al vaak in de eerste of tweede ronde tegen een top 16-speler te staan. Daarnaast heb ik ook privé een moeilijk jaar gehad. Mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan, terwijl ons zoontje net één is geworden.

Darten is een mentale sport. Heb je daardoor meer last van privéproblemen tijdens het gooien?
Ja, natuurlijk. Ik nam het in het begin mee naar toernooien. Het is moeilijk om je daarvan af te sluiten. Ik merkte het ook erg doordat ik in de voorbereiding en tijdens trainingen soms wat minder zin had dan normaal. Ik was overal gewoon even klaar mee.

Heb je in die periode ook toernooien laten schieten?
Nee dat niet, ik heb zoveel mogelijk geprobeerd te spelen. Soms schoot het wel door mijn hoofd om een toernooi te laten schieten. Ik zat niet lekker in mijn vel, maar het leek me toch het beste om maar gewoon te gaan. Ik zit natuurlijk ook bij een management en heb sponsoren. Die willen ook dat ik toernooien speel. Een goede prestatie op een toernooi is ook gewoon de beste manier om het te verwerken.

Deel je jouw thuissituatie op zo’n moment ook met andere darters?
Mijn reisgenoten en vrienden wisten wel hoe het zat, maar darters willen over het algemeen geen zwakte tonen naar elkaar. Als andere mensen vroegen hoe het met me ging, dan zei ik gewoon: “Ja, het gaat goed!” Zeker bij tegenstanders liet ik niets merken, uiteindelijk speelt iedereen toch voor zichzelf. Gelukkig gaat het de laatste tijd weer goed met me. Ik heb het van me af kunnen zetten.

Hoe zet je zoiets van je af?
Er is wat tijd overheen gegaan, en het scheelt ook dat het contact met mijn ex weer beter is. Ik merk ook dat mijn vertrouwen weer begint te groeien. Laatst won ik in een moeilijke wedstrijd na een 5-2 achterstand van Raymond van Barneveld, en tijdens een Pro Tour in Barnsley heb ik onlangs mijn eerste negendarter gegooid in een officiële wedstrijd. Dat bevestigde voor mij wel dat ik op de weg terug ben.

Ik kan me voorstellen dat je veel vragen over je naam krijgt. Wat vind je daar eigenlijk van?
Ik hoor al jaren niks anders. Ik ben vernoemd naar de oom van mijn moeder, er was helemaal geen connectie met die gitarist. Mijn ouders dachten dat over twintig jaar niemand meer zou weten wie Jimi Hendrix zou zijn. Nou, dat is net iets anders uitgepakt. Ik kom er niet meer van af, maar dat vind ik ook niet erg.

Ben je je ook in zijn muziek gaan verdiepen?
Ik heb weleens nummers geluisterd, maar ik heb er weinig mee. Het is totaal niet mijn muziek. Ik luister altijd gewoon Top 40.

Toen ik je belde voor dit interview, nam je op als Jim. Is dat een tactiek om dit onderwerp te mijden?
Het is gewoon sneller, en het klinkt ook wat beter nu ik volwassen ben. Mensen schrikken ook vaak als ik me voorstel als Jimmy Hendriks. Dan denken ze dat ik ze in de zeik neem, maar ik kan er verder ook niks aan doen. Het levert ook wel mooie dingen op hoor, soms verkleden mensen in het publiek zich bijvoorbeeld als hem. En The Sun vroeg me een keer of ik me voor een shoot als hem wilde verkleden, maar dat heb ik niet gedaan.

Waarom niet?
Ik ben Jimmy Hendriks de darter, niet de gitarist. Ik wil ook gewoon mijn eigen naam opbouwen. Met die verklede mensen in het publiek ben ik later wel vrienden geworden, trouwens. We raakten aan de praat en nu komen ze nog regelmatig bij een toernooitje van me kijken.

Heb je nog een voorbeeld van dingen die je meemaakt dankzij je naam?
Bij een toernooi hebben ze weleens gevraagd of ik met een opblaasbare gitaar wilde opkomen, dat heb ik toen een keer gedaan. En bij Lakeside zat er een keer een hele groep met van die pruiken in het publiek. Grappig toch? Dat soort dingen waardeer ik dan weer wel.

Denk je er weleens over na om er je handelsmerk van te maken?
Nee. Ik ben weleens gevraagd om met een van zijn nummers op te komen, maar dat doe ik niet. Ik wil er ook weer niet zoveel mee geassocieerd worden. Nogmaals, darten is mijn ding en ik heb weinig met de gitarist.

Genoeg over de gitarist. Hoe ben je ooit begonnen met darten?
Mijn vader raakte bij een toernooi een keer aan de praat met een aantal bekende darters, zoals Darryl Fitton en Tony O'Shea. Zij kwamen op een gegeven moment ook bij ons thuis over de vloer. Toen ik een jaar of tien was, ging ik steeds vaker zelf darten en op mijn veertiende werd ik voor het eerst Nederlands jeugdkampioen. Onder de achttien won ik alles wat er te winnen viel, en voor ik het wist stond ik op Lakeside.

Waar komt je bijnaam ‘The Captain’ vandaan?
Ik heb een keer na een toernooi met wat spelers rum gedronken, Captain Morgan. Ik zat aan het hoofd en mensen deden op een gegeven moment alsof de tafel mijn boot was. Iedereen noemde me die avond The Captain en later hebben ze een shirtje laten maken met die bijnaam erop. En dat is nooit veranderd.

Heb je weleens darteritus gehad?
Nee, nog nooit. Darteritus zit gewoon tussen je oren, en ik geloof dat als je zelfverzekerd bent, je het gewoon nooit kunt krijgen. Ik zie het vooral als teken dat je mentaal niet op het juiste level zit. Ik denk daar heel zwart-wit over. Een tegenstander van mij had het wel een keer, maar daar had ik geen medelijden mee. En een teamgenoot ook, maar dan alleen bij zijn eerste pijl. Sommigen hebben het juist weer bij iedere pijl, of alleen bij een belangrijke finish.

Dus je kunt je ploeggenoot moeilijk tips geven?
Jawel, dat doe ik wel. Ik zeg altijd: “Gewoon ervoor gaan, kopje leeg en laat gewoon je pijlen los.” Dan zie je wel waar ze terechtkomen.

Kun jij als jonge darter leven van de sport?
Dat is lastig, aangezien ik natuurlijk nooit een gegarandeerd inkomen heb. Ik weet vooraf niet hoeveel ik in een jaar ga winnen. Het zou heerlijk zijn als een sponsor zou zeggen: “Maak je verder geen zorgen en ga lekker darten.” Dat is bij mij niet het geval, dus ik werk ook nog gewoon bij mijn sponsor.

Wat is het grootste bedrag dat je ooit in een klap hebt gepakt?
Dat is richting de zevenduizend euro geweest, maar daar ben ik tijdens zo’n toernooi niet mee bezig, dan wil ik gewoon winnen. Als darters maken we er onderling weleens grapjes over als iemand twee wedstrijdpijlen mist. “Zo, dat kost je zoveel per pijl.” Verder is geld voor mij vooral een bijzaak. Voor mij is het veel belangrijker dat ik volgend jaar weer op het WK sta.

Baal je ervan als je nu alle andere darters op tv ziet?
Nee, die teleurstelling heb ik al afgesloten toen ik definitief naast een WK-ticket greep. Ik volg nu vooral de andere Nederlanders, daar zitten veel vrienden tussen. Verder kijk ik de leuke potjes, maar zeker niet alles. Ik heb ook andere dingen te doen. Volgend jaar wil ik er weer staan. Voor mij wordt 2019 op meerdere fronten een nieuwe start.

De kun je de wereld laten zien wie de darter Jimmy Hendriks is.
Precies, daar gaan we vol voor.