Deze man at elk stukje pizza in Manhattan

Terwijl hij zijn boek Slice Harvester: A Memoir in Pizza schrijft, stopt Colin Hagendorf met alcohol, hangt hij rond met Phoebe Cates, luistert veel muziek, onderzoekt zijn liefde voor en relatie met New York, ziet duiven zijn kots opeten, verklaart heel simpel het verschil tussen Jodendom en een Joodse identiteit en wordt verliefd op zo'n beetje alles terwijl hij jaagt op de perfecte pizzapunt. En hoewel een pizza rond is, zijn er drie bijzondere dingen aan de pizza's die Hagendorf door heel Manhattan heeft gegeten.

"Ik wil de perfecte verhoudingen," vertelt hij. "Het deeg mag niet te dik zijn. Er mag ook niet teveel saus opzitten, want dan wordt het te nat. Ook mag er niet teveel kaas op. In een perfecte wereld proef je het een niet meer dan het ander. Ik wil alles tegelijk kunnen proeven."

Het bepalen of een pizza goed is lijkt instinctief, maar als Hagendorf verder vertelt, blijkt het toch een subtiel werkje. "Ik wil de pizza zo gebakken dat hij kraakt, maar ik hem ook nog dubbel kan vouwen. Ik wil natuurlijk niet mijn mond verbranden. Ik denk dat zout een grote rol speelt; in het deeg, in de saus en in de kaas. De saus moet ook een klein beetje zoet zijn, maar niet té zoet. Het deeg moet luchtig zijn, niet dicht en niet dik. Ik denk dat het ongeveer een centimeter dik mag zijn. Een stuk pizza moet ik vast kunnen houden, oppakken en er mee rond kunnen lopen."

Hagendorf, schrijver van Slice Harvester, heeft elke pizzeria in Manhattan beoordeeld op een schaal van 1 tot 8 op basis van kwaliteit. Met de eerder genoemde criteria beoordeelde hij 435 pizzapunten tussen augustus 2009 en november 2011. Maar zijn pizzareis begon al veel eerder, op zijn eerste reis naar de voormalig louche maar nog steeds levendige St. Mark's Place. Hier at hij de punt die aan de wieg stond van zijn standaardwerk over pizza's. Hierover schrijft hij: 'Het is dat stukje nostalgie dat geen enkele punt die ik heb gegeten kan evenaren."

Behalve dan die ene van New York Pizza Suprema. Die pizza noemt hij zonder twijfel 'alles wat hij ooit wilde'.

Dingen die hetzelfde voelen als het eten van een magische pizza: als muziek perfect aansluit op het weer of je humeur. Of het gevoel van opluchting wanneer je bevestiging krijgt van iemand die je leuk vindt. Wat deze momenten met elkaar gemeen hebben, is dat ze je het gevoel geven dat alles op zijn plek valt. Het gevoel dat ondanks alle tegenslagen, er toch iets goed gaat.

Uit Slice Harvester: A Memoir In Pizza

Hagendorfs enthousiaste recensie over New York Pizza Suprema kwam terecht bij de eigenaar Joe Riggio, die hem ingelijst in de ruit van zijn restaurant plaatste. Sindsdien is hun relatie zo ontwikkeld dat Hagendorf zelfs een heel hoofdstuk wijdt aan het intieme en mooie verhaal van de familie Riggio, die al drie generaties lang het pizzabedrijf runt.

En wat blijkt (spoiler alert), Joe's oom Tony, de man die Joe's vader Sal leerde hoe hij het perfecte pizzadeeg moest maken, was de eigenaar van St. Mark's Pizza Place. De pizza waar hij als dertienjarig jongetje zijn hart aan verloor, is gemaakt met hetzelfde recept als de punt die tien jaar later als enige een 8 kreeg in zijn Slice Harvester.

Het is een soort spirituele bedoening voor Hagendorf. Een punt kan de perfecte verhouding hebben tussen kaas, saus en deeg, maar toch iets onbeschrijfelijks missen.

"Ik heb nog steeds geen manier gevonden om dat laatste belangrijke ding te beschrijven. Het dichtste dat ik kwam bij het omschrijven, is The Ramones. Ze zijn perfect omdat ze eenvoudige, pakkende liedjes schrijven met een universeel thema en een beetje een dom onderwerp. Er zijn nog meer bands die dat kunnen, maar die zijn toch niet zo goed als The Ramones. Of net zoals dat ik verliefd ben op mijn vriendin. Ze is mooi, slim en ik hou van de manier waarop ze naar de wereld kijkt en met met mensen omgaat. Er zijn waarschijnlijk ook andere mensen met die kwaliteiten, maar zij is speciaal. Je kunt het niet uitleggen, maar het komt allemaal op hetzelfde neer."

"Er is dat laatste onderdeel dat al het mooie in de wereld overstijgt. Een van die dingen is als voedsel je echt raakt, of als je verliefd bent, of als kunst iets met je doet. Dat is gewoon anders en moeilijk te verwoorden."

Slice Harvester: A Memoir In Pizza (Simon & Schuster) is online te koop bij de grote, corporate boekwinkels. O ja, Hagendorf schreef ook een recensie over zichzelf: