Deze Nederlandse basketballer traint op een lege maag voor het EK basketbal

In Nederland is alles leuker wanneer de zon schijnt: we kunnen eindelijk weer buiten barbecueën, jointjes roken in het park, en de hele dag raketjes eten. Nederlandse moslims daarentegen zullen de komende weken zo'n negentien uur per dag doorbrengen zonder eten of drinken.

De koran maakt uitzondering voor moslims met chronische ziektes, kinderen, ouderen, menstruerende en zwangere vrouwen of patiënten in herstel van ziektes. Andere uitzonderingen worden officieel door het geloof niet toegestaan, maar islamitische topsporters maken vaak zelf de keuze om wel of niet mee te doen aan de ramadan.

De 24-jarige Mohamed Kherrazi is professioneel basketballer voor het nationale basketbalteam en traint nu voor het Europees Kampioenschap in Kroatië deze zomer. Ook is hij moslim en doet hij al vanaf zijn elfde mee aan de ramadan. Dit jaar doet hij mee tot hij er letterlijk bij neer valt. MUNCHIES sprak Mohamed afgelopen woensdag, op de dag voorafgaand aan zijn vastenperiode.

MUNCHIES: Hoi Mohamed, ga je vandaag nog iets bijzonders eten? Ja! Ik heb net een broodje gehaald bij de subway en ik ga vanavond uit eten met mijn vriendin. Pasta, denk ik. Dat is mijn lievelingseten.

Denk je dan ook altijd aan pasta tijdens het vasten? De dorst is veel ondraaglijker dan het niet-eten. Tijdens de ramadan hou ik me gewoon aan mijn normale trainingsschema, dus ben ik vaak helemaal uitgedroogd na het sporten. Zodra de zon onder is gegaan drink ik 2 à 3 liter water en is m'n buik zo opgezwollen dat ik eigenlijk al geen honger meer heb. Meestal eet ik dan nog wel wat, maar dat stelt weinig voor.

Is het in voorgaande jaren wel eens mis gegaan? Door de hoge fysieke inspanning is mijn lichaam nog veel gevoeliger voor vasten dan dat van andere moslims. Vorig jaar tijdens een training viel ik flauw, ik zag ineens allemaal sterretjes voor mijn ogen. Toen dacht ik wel: waar ben ik mee bezig? Samen met mijn coach heb ik toen besloten om een paar dagen niet mee te doen aan de ramadan.

Voelde je je daar schuldig over? Nee, ik heb die dagen gewoon ingehaald. Ik kon niet anders. Ik was mijn lichaam helemaal kapot aan het maken en mezelf mentaal en fysiek aan het uitputten – ik wist niet goed meer waar ik mee bezig was. De ramadan speelt met je gevoelens. Ik ga bijvoorbeeld ook veel minder praten omdat ik zo gefocust ben op mijn honger en dorst. Je leert jezelf heel goed kennen.

Je gaat wel echt tot het uiterste. Snappen je teamgenoten dat? Niet per se, maar dat hoeft ook niet van mij. In het begin hadden ze geen idee hoe serieus ik met de ramadan bezig was. Op een gegeven moment vroeg een teamgenoot na een training aan mij: "Gap, heb je dan de hele dag nog niks gegeten?!" Toen pas beseften ze dat ik een speler ben met een geloof dat niet op het basketbalveld past. Ik geef gewoon nog steeds mijn volle honderd procent en ik ga ook niet klagen. Uiteindelijk doe ik de ramadan voor mezelf.

Houden ze wel rekening met je? Nee, maar dat heb ik ook liever niet. Het is heel belangrijk om samen te zijn als groep. Ik ga natuurlijk niet in mijn eentje in de kleedkamer zitten wanneer iedereen aan het lunchen is. Sommigen proberen wel eens een dagje mee te doen, dan voel ik me wel gesteund.

Dus: basketbal boven ramadan of ramadan boven basketbal? Ik haal mijn kracht uit de islam, maar basketbal is ook mijn religie. Vorige week ben ik naar de moskee geweest en heb ik de imam om advies gevraagd. Hij vertelde me dat ik moest doen wat voor mij het beste voelde: als ik een paar dagen moet stoppen voor mijn gezondheid doe ik dat. Elke basketballer in Nederland droomt van mijn positie. Ik ga niet door de ramadan deze kans door mijn vingers laten glippen. Dit is mijnwerk, hier verdien ik mijn geld mee.

Wie vraag je naast je imaam om advies? Ik volg bekende moslim sporters op instagram en facebook. Dat geeft me wel moed. Ik heb vijf broers die allemaal ook hebben gebasketbald. Daardoor ga ik ook niet na afloop zeggen "oh yes, het is me gelukt", het hoort gewoon bij mijn leven als moslim. Het is ook maar een maandje he, daarna kan ik me elf maanden volstoppen wanneer ik wil. Ik ga niet zeiken.

Hoe ga je het deze ramadan aanpakken? Ik heb geen aanpak, ik ga het gewoon doen.

Gedraag je je 'beter' tijdens de ramadan? Scheld je minder? Ik doe gewoon normaal. Ik ga toch sowieso niet schelden, waarom zou je dat doen?

Ja, daar heb je gelijk in. Dankjewel Mohamed. Ramadan Mubarak!