Het propagandavoedsel in Noord-Korea was overdadig en soms een beetje vies

Noord-Korea probeert constant de rest van de wereld ervan te overtuigen dat het leven er best prima is. In Pyongyang wordt er hard gewerkt aan [nieuwe projecten](• http://munchies.vice.com/articles/should-the-world-be-funding-food-aid-to-north-korea) als waterparken en 4D-bioscopen. Dit suggereert dat het land vastberaden is om hun imago als hongerlijdende en door droogte gekwelde maatschappij te veranderen naar een modern paradijs. En dit terwijl miljoenen Noord-Koreanen letterlijk dood gaan van de honger. Voedsel is een groot deel van de Noord-Koreaanse propaganda.

Dit is tenminste de indruk die Andrew Nowlan kreeg na een vijfdaagse trip door Noord-Korea, die door de staat werd gesponsord. De 36-jarige Canadees uit Nova Scotia geeft les in culturele studies in Osaka in Japan. Hij liet de kans om mee te gaan met de 'Victory Tour' niet aan zich voorbij gaan. De tour is een viering van wat de Noord-Korea beschouwt als een 'epische overwinning' tegen de imperialistische Amerikaanse aanvallers en de Zuid-Koreaanse marionetten.

Tijdens Nowlans vijfdaagse trip toonde het land niet alleen zijn militaire macht, maar ook het culinaire aanbod, om te bewijzen dat er meer dan genoeg voedsel is.

MUNCHIES: Hoe heb je toestemming gekregen om Noord-Korea binnen te gaan? Andrew Nowlan: Het was eigenlijk best makkelijk. Ik regelde het via een reisbureau in Peking. Ik gaf ze een paar duizend dollar en zij regelden de rest.

Waarom wou je er eigenlijk heen? Het is een plek waar ik al een tijdje interesse in heb. Het is een intrigerend en mysterieus land. Ik wilde zelf ondervinden hoe het daar was. Maar ik wist ook wel dat ik een opgedofte versie te zien zou krijgen.

Wat voor verwachtingen had je? Ik dacht een verkapte versie van welvaart en succes te vinden. Natuurlijk kijk je films over Noord-Korea die je al een beeld geven. Ik dacht dat ik meer armoede en hongersnood zou zien.

Waar sliep je? Vier van de vijf nachten hebben we in het Deluxe Hotel in Pyongyang overnacht, dat was op een eiland. Er waren regelmatig stroomstoringen. Ik heb ook zelf een keertje onder stroom gestaan.

Kon je een beetje oké ontbijten in dat hotel? Mwoh, het was vrij standaard. Het was misschien niet allemaal van de beste kwaliteit, maar er was veel. Meestal kon je kiezen uit gekookte groenten, gebakken vlees, soep, tofu en omeletten. Maar je zag ook wel dat dingen hier niet zo overvloedig waren als in andere delen van de wereld. Toen ik thee bestelde, hergebruikten ze het zakje voor nog drie andere gasten in het hotel.

Kreeg je de indruk dat ze je wilden imponeren met het eten? Ze zorgen ervoor dat je alle soorten eten probeert. Ik denk zelfs dat ze trots zijn op de hoeveelheid voedsel die ze je aanbieden. Ze zien ons misschien als een weg naar de buitenwereld. Of ze geloven dat we het woord gaan verspreiden dat Noord-Korea een welvarend land is.

Wat was het lekkerste dat je hebt gegeten? Het vlees van de barbecue. We kregen kip, rund en eend. Wat ook lekker was, waren de koude boekweitnoedels. Het lijkt op Japanse sobanoedels, geserveerd in bouillon met varkensvlees, groente en gochujang.

Klinkt heerlijk. Maar kreeg je ook gore dingen? Tijdens een van de lunches kregen we hondensoep. Het gerecht werd geserveerd in een soort rode peperbouillon, die overigens niet heel scherp was, met daarin fijngesneden stukjes hondenvlees, lever en ingewanden. Ze gooien niks weg. Een avond had iemand zelfs hondenpik gegarneerd met groene uien. Ik nam een hapje, puur uit nieuwsgierigheid.

Waar smaakte de pik naar? Hij was zacht en taai, met een uitgesproken vlezige smaak. Het smaakte een beetje naar lamsvlees, maar de textuur was totaal anders en het liet een raar laagje achter in mijn mond. Dat vond ik verontrustend, en ik moest kokhalzen. De volgende dag voelde mijn maag ook niet zo stabiel.

Getsie. Hebben ze je gedwongen om bepaalde dingen te eten? Nee! Elke dag werden we gevraagd of we allergieën hadden, of dingen niet wilden eten. Als iemand in de groep vegetariër was, paste het restaurant de maaltijd aan.

Kon je eigenlijk een beetje aan de zuip daar? Absoluut. Ik denk dat ze in Noord-Korea bier zien als een soort frisdrank. Meestal dronken ze grote flessen of pullen Noord-Koreaans bier. Elke maaltijd werd geserveerd met bier. Een grote fles bier kost iets meer dan een euro.

Als je eenmaal dronken was, kon je dan ook een beetje losgaan? Elke nacht gingen we terug naar het hotel, dat leek op een kleine stad. We mochten het pand niet verlaten, maar er was een casino, verschillende bars en een ronddraaiend restaurant bovenin het gebouw. De meeste mensen gingen naar de bar. Verder had het hotel ook een kleine brouwerij aan de achterzijde. Veel mensen zaten te drinken, maar er was altijd wel een handler om ons in de gaten te houden. Die dronken vaak met ons mee.

Zijn ronddraaiende restaurants niet het meest geweldige wat er bestaat? Het leek erop dat elk groot gebouw in Pyongyang een ronddraaiend restaurant had. Het leek wel de ronddraaiende restauranthoofdstad van de wereld. Maar we zijn er niet geweest, dus ik heb geen idee of ze wel echt ronddraaien.

Hm. Als ze echt zouden ronddraaien, zou je denken dat ze dat wel hadden toegevoegd aan de tour. Precies, de tour gaat alleen langs plekken waar ze trots op zijn, dus het is goed mogelijk dat ze gewoon stilstonden.

Bedankt, Andrew. Dat was erg inzichtelijk.