De laatste jaren is het op festivals niet langer de vraag richting welke tent je gaat lopen om een artiest te zien, maar bij welk van de 432 eetkraampjes je gaat aanschuiven om je mond vol te schuiven met lekkers. De tijden waarin we enkel konden kiezen uit de heilige drie-eenheid van patat, pasta en hamburgers zijn vervlogen. Alle vrolijkheid op een stokje, je kunt tegenwoordig zo uitgebreid tafelen dat een keuze maken bijna vervelend wordt.
Advertentie
Een nadeel van deze ontwikkeling is dat al dit moeilijke eten een stuk langer duurt om te bereiden. Kijk, je doet op een festival hartstikke je best om zoveel mogelijk tijd te besparen door bijvoorbeeld niet te slapen, en die zuurverdiende tijd wil je niet verspillen aan ellenlang in de rij staan, lepeltje lepeltje met een of andere zweterige spierbal in een fluorescerend, veel te laag uitgesneden tanktop. Maar drie keer per dag op je klapstoeltje gaan zitten om je zelf meegebrachte knakworsten te koken is ook nauwelijks een optie.Er is eigenlijk maar een oplossing voor dit soort ongein: voordringen. Oké, ik weet wat je denkt: is dat wel moreel verantwoord? Ik zou op een dood moment graag willen meedenken over een antwoord op die vraag, bijvoorbeeld als ik drie kwartier lang in rij sta te wachten op een rotirol en toch niets beters te doen heb. Maar dat gebeurt nooit, dus verder naar wat werkelijk interessant is: hoe kan je ervoor zorgen dat je binnen vijf minuten om het even welk eten in handen geduwd krijgt, zonder op gruwelijke wijze in elkaar gestompt te worden door omstanders? Hier vijf technieken die – met een beetje durf en oefening – van jou een voordringadept gaan maken dit festivalseizoen:DOE ALSOF JE IEMAND IN DE RIJ KENT
"Hé, hoe is het? Leuk jullie weer te zien, man. Waren jullie gisteren ook zo naar de klote? En wat was er met die gast die naakt in die boom zat?" Dit zijn de belangrijkste zinnen in het vocabulaire van een succesvol voordringer. Je vraagt dit aan een zo vertieft mogelijk groepje mensen dat bijna vooraan de rij staat bij je favoriete noedelkraam. Ze zullen enigszins verbaasd uit hun holle ogen kijken, maar zullen wel gewoon meepraten. Ze hebben per slot van rekening gisteren een ondefinieerbare substantie van een man in een harembroek gekocht en weten nu nog steeds niet goed waar hun achterkant staat. Praat met ze op dezelfde oppervlakkige manier als je met een oud-klasgenoot zou praten en hobbel langzaam mee tot je opeens de magische woorden "Waar kan ik je mee helpen?" hoort.
"Hé, hoe is het? Leuk jullie weer te zien, man. Waren jullie gisteren ook zo naar de klote? En wat was er met die gast die naakt in die boom zat?" Dit zijn de belangrijkste zinnen in het vocabulaire van een succesvol voordringer. Je vraagt dit aan een zo vertieft mogelijk groepje mensen dat bijna vooraan de rij staat bij je favoriete noedelkraam. Ze zullen enigszins verbaasd uit hun holle ogen kijken, maar zullen wel gewoon meepraten. Ze hebben per slot van rekening gisteren een ondefinieerbare substantie van een man in een harembroek gekocht en weten nu nog steeds niet goed waar hun achterkant staat. Praat met ze op dezelfde oppervlakkige manier als je met een oud-klasgenoot zou praten en hobbel langzaam mee tot je opeens de magische woorden "Waar kan ik je mee helpen?" hoort.
Advertentie
MAAK EEN WAANZINNIGE MAAR TOTAAL GELOGEN AANKONDIGING"Wat is er vervelender dan een volgekakte dixi, je tent die voor de helft in de modder is gezakt, of een groep Nederlanders op een Belgisch festival?"
Raadsel: Wat is er vervelender dan een volgekakte dixi, je tent die voor de helft in de modder is gezakt, of een groep Nederlanders op een Belgisch festival? Antwoord: een wispelturige Drake! Het maakt niet uit of hij überhaupt in de festivalprogrammering staat, je kan altijd mensen volledig uit het loodje slaan door met veel tumult uit te schreeuwen dat DRAKE ZOJUIST ALS SURPRISE ACT BIJ SAMPHA OP HET PODIUM IS GESPRONGEN OMDAT HET VANDAAG TOEVALLIG DIENS ONBEKENDE NEEFJES BAR MITSWA IS. "Verdomme, écht een klassiek Drakeje om zo met ons festivalschema te fucken," denkt iedereen, waarop ze verward doch enthousiast het geld uit hun handen laten vallen om in de richting van de dichtstbijzijnde tent te snellen. De weg is nu vrij voor jou, de heerser van het voordringrijk.BENADER DE RIJ WISKUNDIG
Aan alle mensen die al hun hele leven mekkeren hoe ze "echt helemaaaal niks aan wiskunde hebben gehad op de middelbare school": alles waar je in geloofde was een leugen. Er is namelijk een Duitse wiskundige die tijdens zijn leven Carl Friedrich Gauss heette en iets achterliet wat bij het voordringen bijzonder relevant is: de gaussverdeling. Dat is een grafiekje met een ingewikkelde bijhorende formule over kansdichtheid. Het leuke aan dat grafiekje is dat de gausscurve precies weerspiegelt hoe er aan een bar op een festival wordt aangeschoven: heel veel mensen staan opeengehoopt in het midden, maar hoe verder naar beide zijkanten, hoe minder mensen er op een drankje staan te wachten.
Advertentie
LEES OOK: De MUNCHIES-gids voor drank naar binnen smokkelen op een festivalDe sleutel om snel aan je bier te komen is hier om de menselijke gausscurve van een strategische hoek te benaderen: glibber er van aan de zijkant in. Nu sta je al op de eerste rij, goed zo, maar je moet ook nog in de buurt van de bar zien te komen. Daar zijn twee opties voor. Eentje is om je vooraf rijkelijk in te smeren met zonne-olie en als een aal tussen mensen door te glibberen. Dat lukt meestal goed omdat niemand je kleverige lijf wil aanraken door bijvoorbeeld in protest een dikke elleboog in je rib te porren. Als dat niet wil werken, kan je altijd nog een techniek toepassen die kleine meisjes op concerten gebruiken om voor te dringen: kijk mensen met vuur in de ogen lief aan en wijs naar het midden van de rij. Zwaai naar een onbestaande vriend in het midden van de rij en richt je weer tot de boze persoon. Stamel verontschuldigend: "Ik moet een vriendin bier helpen dragen." Gegarandeerde succesformule.
BEDERF DE EETLUST VAN ANDEREN
De hoofdreden waarom je niet snel aan je eten komt, is dat iedereen op hetzelfde moment honger heeft. Wijze mensen zeggen dat je een probleem het beste kan oplossen door het bij de wortels aan te pakken. Doe dit door ervoor te zorgen dat niemand om je heen nog honger heeft. Laat bijvoorbeeld, wanneer je tussen een opeengepakte horde mensen staat, eindelijk die drugsscheet die je al een dag krampachtig probeert in te houden vliegen. Zo'n staaltje bioterrorisme jaagt de wachtende massa in een straal van een meter om je heen net voldoende weg om rustig naar voren te kunnen wandelen, in de richting van de bar. Of schakel een van je vrienden in om net naast de rij dramatisch voorover te buigen en te doen alsof hij of zij elk moment kan gaan kotsen. Liefst met walgelijke geluiden en wat gal erbij. Gebruik het moment van collectieve terror en verbijstering om naar de mensen achter de toog te schreeuwen dat je "GRAAG ZO'N ECOLOGISCH VERANTWOORDE BURGER MET AUBERGINE EN HUISGEMAAKTE PESTO ZOU WILLEN BESTELLEN." De kans dat andere wachtenden boos op je worden is klein. Je hebt hun eetlust zojuist grondig door het festivalslijk gehaald.SPEEL DE CHAOS UIT
Bij heel veel eetkraampjes hangt een licht chaotische sfeer die op zeer simpele wijze te verklaren valt doordat de medewerkers er voor het eerst werken en geen idee hebben wat ze doen. Ze staan hier eigenlijk alleen maar zodat ze 's nachts kunnen feesten en geen kaartje hoeven te kopen. Iedereen die anders beweert liegt of wordt bedreigd. Daar komt bij dat je vaak eerst je eten bestelt, waarna je bestelling wordt omgeroepen als die klaar is. Maak hier gebruik van, met een list die bekend staat als 'De Ray Fuego'. Zoek een stalletje uit waar het erg druk is en de paniek uit de ogen van de medewerkers is te lezen. Roep vanaf de zijlijn waar je bestelling blijft, op een toon die doet uitschijnen dat je je op het kantelpunt tussen 'fuck yeah, chill, echt zin in die patat' en 'OMG dit kan echt niet, ik ga nu helemaal door het lint gaan' bevindt. Het meisje aan de kassa verontschuldigt zich, graait ongemakkelijk tussen een stapel bestellingen en geeft de order je 'zoekgeraakte' bestelling zo snel mogelijk te bereiden. Deze techniek komt meestal met een surplusje: de portie die je krijgt is veel groter dan normaal. Technisch gezien is dit stelen, maar daar geef jij inmiddels bitter weinig fucks om. Je geweten ligt ergens op de bodem van een leeggevreten bak bami te rotten in een vuilnisbak, terwijl jij totaal verzadigd en blijhoofdig vooraan het podium van je favoriete artiest staat.Dit artikel verscheen eerder in onze Festival Guide. Meer stukken uit de Guide vind je op festivals.vice.com.
De hoofdreden waarom je niet snel aan je eten komt, is dat iedereen op hetzelfde moment honger heeft. Wijze mensen zeggen dat je een probleem het beste kan oplossen door het bij de wortels aan te pakken. Doe dit door ervoor te zorgen dat niemand om je heen nog honger heeft. Laat bijvoorbeeld, wanneer je tussen een opeengepakte horde mensen staat, eindelijk die drugsscheet die je al een dag krampachtig probeert in te houden vliegen. Zo'n staaltje bioterrorisme jaagt de wachtende massa in een straal van een meter om je heen net voldoende weg om rustig naar voren te kunnen wandelen, in de richting van de bar. Of schakel een van je vrienden in om net naast de rij dramatisch voorover te buigen en te doen alsof hij of zij elk moment kan gaan kotsen. Liefst met walgelijke geluiden en wat gal erbij. Gebruik het moment van collectieve terror en verbijstering om naar de mensen achter de toog te schreeuwen dat je "GRAAG ZO'N ECOLOGISCH VERANTWOORDE BURGER MET AUBERGINE EN HUISGEMAAKTE PESTO ZOU WILLEN BESTELLEN." De kans dat andere wachtenden boos op je worden is klein. Je hebt hun eetlust zojuist grondig door het festivalslijk gehaald.SPEEL DE CHAOS UIT
Bij heel veel eetkraampjes hangt een licht chaotische sfeer die op zeer simpele wijze te verklaren valt doordat de medewerkers er voor het eerst werken en geen idee hebben wat ze doen. Ze staan hier eigenlijk alleen maar zodat ze 's nachts kunnen feesten en geen kaartje hoeven te kopen. Iedereen die anders beweert liegt of wordt bedreigd. Daar komt bij dat je vaak eerst je eten bestelt, waarna je bestelling wordt omgeroepen als die klaar is. Maak hier gebruik van, met een list die bekend staat als 'De Ray Fuego'. Zoek een stalletje uit waar het erg druk is en de paniek uit de ogen van de medewerkers is te lezen. Roep vanaf de zijlijn waar je bestelling blijft, op een toon die doet uitschijnen dat je je op het kantelpunt tussen 'fuck yeah, chill, echt zin in die patat' en 'OMG dit kan echt niet, ik ga nu helemaal door het lint gaan' bevindt. Het meisje aan de kassa verontschuldigt zich, graait ongemakkelijk tussen een stapel bestellingen en geeft de order je 'zoekgeraakte' bestelling zo snel mogelijk te bereiden. Deze techniek komt meestal met een surplusje: de portie die je krijgt is veel groter dan normaal. Technisch gezien is dit stelen, maar daar geef jij inmiddels bitter weinig fucks om. Je geweten ligt ergens op de bodem van een leeggevreten bak bami te rotten in een vuilnisbak, terwijl jij totaal verzadigd en blijhoofdig vooraan het podium van je favoriete artiest staat.Dit artikel verscheen eerder in onze Festival Guide. Meer stukken uit de Guide vind je op festivals.vice.com.