Ik werd uitgenodigd voor een trio met een Braziliaans stel

Olga is 25 jaar, studeert, en is escort. Niet alleen kan ze hiermee een beetje bijverdienen, er komen ook een hoop bijzondere verhalen opdoemen die ze voor ons opschrijft. Lees hier Olga's andere VICE-columns.

Fabio en Beatriz zijn een koppel uit Brazilië, beiden dertigers en beschrijven dat ze een liefdevolle en stabiele relatie hebben. Binnenkort gaan ze hun eerste reis maken naar Europa. Een rondreis wordt het, en ze verblijven ook een paar dagen in Amsterdam. De beginzinnen van de e-mail zijn zo banaal opgeschreven, dat ze me doen denken aan een couchsurf-verzoek. Ze schrijven dat ze graag een local willen ontmoeten die hen de hipste plekken en authentieke plekken van de Nederlandse cultuur kunnen laten zien.

Maar ze willen geen slaapplek, ze willen mij. Ik lijk een vlotte, jonge vrouw, schrijven ze. Ik bekijk hun profielfoto’s, en op elke foto staan ze samen, vaak op exotische locaties, glimlachend en met hun zonnebrillen op. Ze zijn aantrekkelijk, en komen duidelijk niets te kort. Hun interesses zijn cliché: mooie reizen maken, lekker eten en nieuwe mensen ontmoeten.

Het tweede deel van hun mail is specifieker. Ze schrijven dat ze al zeven jaar een gelukkig stel zijn, maar af en toe een derde persoon in hun relatie uitnodigen. Ze zijn tijdens hun reis ook op zoek naar een vrouw waarmee ze de lakens kunnen delen. Als voorwaarde stellen ze dat ik biseksueel moet zijn, en dat ik opensta voor een trio. Ik vraag me af of ze naast de lokale cultuur en het eten ook lokale seksuele ervaringen willen opdoen. Misschien doen ze wel een soort vergelijkend onderzoek, dacht ik, bijvoorbeeld om de seksuele kwaliteiten van de Europese hoofdsteden te kunnen vergelijken.

Ik heb geen ervaring met trio’s, maar ook geen bezwaar tegen. Ze lijken me makkelijk, sociaal en oprecht. Maar meteen met ze in bed duiken wil ik niet. Het is voor mij ook nieuw. Ik antwoord dat ik interesse heb om ze te ontmoeten, maar dat we eerst eens moeten kijken of er een klik is.

Een paar weken later ontmoet ik Fabio en Beatriz in een oubollig restaurant niet ver van hun hotel, waar ze Nederlandse specialiteiten serveren. Ik heb helemaal geen zin in stamppot, maar ik ga er vanuit dat zij het wel zullen waarderen. Ze zijn een goed voorbeeld van #couplegoals. Hij is ict’er, zij stylist van een televisieserie. Ik vraag me af of zij zijn kleding kiest. Ze kussen veel, geven elkaar voortdurend complimenten en zijn warm en attent. Ik krijg er een beetje de bibbers van, en vraag me af hoe oprecht het is.

We delen een fles rode wijn, en langzaamaan praten we over intieme dingen. Ik zeg dat ik wel interesse heb in de open relatie die ze hebben, hoe dat werkt, of ze dat vanaf het begin van hun relatie hebben afgesproken, of juist later.

Fabio neemt de leiding in het antwoord. Hij beschrijft dat Beatriz de vrouw is met wie hij gaat trouwen. Beatriz bloost wanneer Fabio erover begint. Fabio vertelt dat ze een aantal jaar geleden zijn begonnen met experimenteren omdat ze zichzelf geen seksuele ervaringen willen ontzeggen. Maar ze doen het wel als koppel. Ik vraag of ze alleen meisjes uitnodigen, of dat ze soms ook trio’s met jongens hebben. Fabio verbergt zijn afkeur niet. Hij is geen homo, zegt hij.

Het voelt een beetje alsof ik hem heb beledigd met die vraag. Ik zeg dat ik hem niet wilde beledigen. Beatriz kijkt weg. Ik probeer het moment minder ongemakkelijk te maken door iets simpels te zeggen als: “Ok, so, girls. Fun!” Dat helpt.

Na een tijdje heeft Beatriz eindelijk wat in de melk te brokkelen. Ze noemt zichzelf niet biseksueel, maar vindt meisjes wel leuk. Ze vindt het opwindend om Fabio met andere vrouwen te zien. Maar er is iets in haar blik wat verklapt dat ze dit niet meent.

Hoewel alcohol me meestal wat losser maakt, voel ik me steeds ongemakkelijker in hun gezelschap. Ik weet niet zo goed waar het aan ligt. Ze lijken het perfecte stel, bereisd, belezen, perfect in evenwicht met elkaar, heel toegewijd. Maar de driehoeksdynamiek bevalt me niet. Ik weet niet goed hoe ik de aandacht tussen de twee moet verdelen. Ik vraag me af wie de open relatie heeft geïnitieerd. Beatriz is afstandelijk. Fabio veinst dat hij open is, maar als het op seksuele voorkeuren aankomt weet hij precies wat hij wil: vrouwen. De gedachte alleen al van seks met een man doet hem walgen. Ik kan ook niet goed inschatten of Beatriz dit nou écht wil, of dat ze dit op de koop toe moet nemen omdat ze anders bang is dat Fabio haar verlaat. Maar dit zijn aannames. Wat ik wel weet, is dat ik het niet prettig vind om me in de driehoek te bevinden en direct invloed uit te oefenen op hun relatie, al is het maar voor een nacht. Ik moet weg uit dit arrangement, voel ik.

Maar dat is moeilijk, want er lijkt geen reden te zijn om niet samen naar het hotel te lopen. Ik besluit eerlijk te zijn, en te zeggen dat ik geen interesse heb in een trio. Ik probeer hen te verzekeren dat het niet aan hen ligt. Ik richt me vooral tot Fabio, omdat ik het idee heb dat hij de dienst uitdeelt. Hij lijkt versteld te staan, maar blijft hoffelijk en begripvol. We besluiten een laatste glas rum te drinken en daarna naar huis te gaan.

Ik ben blij dat ik als escort de autonomie heb om te besluiten wanneer ik iets wel of niet wil doen. Ik vind het belangrijk dat iedereen zich er prettig bij voelt. Ik wens ze veel succes met hun reis, en hoop dat dit gesprek geen spanningen veroorzaakt in hun relatie. Want die negatieve spanning, die voelde ik wel.