Dit was jullie allerlaatste nacht in Café Video in Gent

Op de Oude Beestenmarkt in Gent bevindt zich een groen gebouw met houten banken tegen de gevel en kleurrijke lampjes erboven. In groene drukletters staat “Café Video” geschreven op een zwart zonnescherm. Wat ooit begon als een repetitiekot voor Das Pop, werd een café voor en door Gentenaars. Zaterdag omstreeks tien uur gingen de deuren van café Video voor de laatste keer open.

De avond is nog jong maar een paar vroege vogels zijn al van de partij. Wie de Video kent, weet dat je er vroeg bij moet zijn om een zitplaats te kunnen bemachtigen aan de toog. Gentenaars komen er hun eerste pint van de avond drinken. Ze praten wat bij, hier en daar hoor je gelach, maar al bij al gaat het er voorlopig braafjes aan toe. Op de achtergrond weerklinkt muziek van een op voorhand gemaakte playlist.

Volgens Jeroen Vereecke, een van de uitbaters, heeft de Video zijn succes te danken aan hoe het café zich altijd al heeft geprofileerd. “Het is gewoon een café, geen club of concertzaal. Het idee was om iets te maken waar we zelf ook zouden willen zijn. Iedereen is hier welkom en dat merk je aan de verschillende generaties die hier vanavond samenkomen”, vertelt hij. In de zaal valt het inderdaad op dat je de aanwezigen niet over één kam kunt scheren. Sommigen studeren in Gent, anderen hebben hun studententijd al lang achter de rug maar zijn in de stad blijven plakken. Je hebt er met een maatpak aan en anderen met een trainingspak.

De DJ’s hebben ondertussen plaatsgenomen achter de draaitafel. De beats klinken plots een pak luider en doen onze glazen trillen. Het café zit nu al flink vol, het ideale moment om even buiten een luchtje te gaan scheppen. Aan het water zitten Babette en Sara bij te praten. Ze vertellen ons dat Sara hier drie jaar geleden haar vriendje ontmoette en dat Babette toen met één van zijn vrienden aanpapte. Volgens deze Gentse dames is het in de Video te doen tijdens de Gentse Feesten. “Het is hier echt authentiek Gents, de toeristen komen hier niet.”

Op het pleintje komen we een zat Sneeuwwitje en haar zes dwergen tegen. De bende vrijgezellenvierders zijn hier terechtgekomen via een paar van de dwergen die wisten dat de Video een vaste waarde is. “Hier beginnen we onze avond en zullen we die straks ook afronden.” Sneeuwwitje, die eerder drank ging halen aan de toog, wil een anekdote kwijt. “Een madam wilde daarstraks betalen met haar bankkaart en liet de terminal in de pompbak vallen, dus voor deze laatste avond was het ook de laatste avond dat er betaald kon worden.” Twee van de dwergen doen er schepje bovenop met een nog leukere anekdote. “We zijn hier vanavond met maar zes dwergen omdat de zevende brandweerman is en een brandje moest gaan blussen, maar de laatste keer dat hij mee was, was hij zo zat als een patat! Toen kwamen we iemand in de Video tegen die nòg zatter was en van zijn kruk viel en begon te bloeden. Onze brandweerman schoot toen wakker en begon die spontaan te reanimeren.”

De 25-jarige Timmy, die in Gent is blijven wonen na zijn studies, vertelt ons dat hij rechtstreeks van zijn werk komt om deze laatste avond mee te maken. “Ik heb hier talloze vrienden zien optreden, de sfeer is altijd gezellig. Het leuke is dat je hier gewoon iets kunt komen drinken en bijpraten met vrienden die je al een tijdje niet meer hebt gezien maar ook echt kunt komen feesten met Nieuwjaar. Die vunzige toiletten waar je een eeuw moet aanschuiven zijn memorabel.” Je kunt voelen dat hij het oprecht jammer vindt dat er een einde aan dit verhaal komt.

Op zijn advies beslissen we om terug naar binnen te gaan. De lens van onze fototoestellen dampt helemaal aan en het ruikt muf. We proberen ons een weg te banen naar de toiletten. Het zijn café-toiletten die niet om over naar huis te schrijven zijn, maar het blijft beschaafd. Serafijn staat achter ons te wachten op zijn beurt en vertelt ons enthousiast hoe graag hij het café nog langer zou willen zien blijven bestaan. “Het is hier binnen altijd propvol, maar geloof me, daar zijn ook voordelen aan verbonden: ik maak gebruik van de gelegenheid om lekker tegen mensen te schuren.” Hij kan zich niet langer inhouden en steekt ons voor.

Helemaal bezweet, beslissen we terug naar buiten te stappen. De houten bankjes zijn ondertussen allemaal bezet. Er staat veel volk rechtstaand te praten, de auto’s kunnen met moeite door het volk. De Gentse fietsers en voetgangers hebben zich voor de allerlaatste keer de straat aan de Oude Beestenmarkt toegeëigend.

Maarten Quaghebeur, de andere uitbater van het café, vertelt vol passie over hoe zijn café is geëvolueerd doorheen de jaren. De concerten van talentvolle artiesten zoals de Dewaele brothers en de bescheidenheid van de Gentenaars hebben van café Video een plek gemaakt om nooit te vergeten. “We hebben hier ons hart in gestoken”, concludeert hij.