Vleesprofessor Mark Post is vastbesloten kweekvlees betaalbaar te maken

De afgelopen tien jaar is er veel over kweekvlees gepraat, maar bijna niemand heeft het nog geproefd. Daardoor lijkt de laboratoriumburger bijna een soort fabeltje, zoals vliegende auto's of dieetpillen waarvan je niet aan de dunne gaat maar echt afvalt. Het zou geweldig zijn als we de grootschalige veeteelt die we nu hebben – dat soms onethisch, vaak onveilig en zeer milieuonvriendelijk is – om konden zetten in een efficiënt proces waar geen koe voor hoeft te lijden.

De kweekburger is inmiddels al lang een feit, maar de methode is peperduur en vrijwel onmogelijk om in massa te produceren. Israëlische wetenschappers zijn recentelijk van kweekrundvlees overgestapt naar kweekkip, maar wij als consumenten vragen ons af: waar blijft die koe-loze hamburger?

Hoogleraar vasculaire fysiologie Mark Post, ook wel de 'vleesprofessor', werkt aan de Universiteit Maastricht, en hij denkt een doorbraak te hebben in de kweekvleestechniek. In 2013 maakt hij zijn eerste lab-burger die geschikt was voor consumptie, maar die kostte maar liefst 325.000 dollar om te maken. Maar Post zegt dat hij een nieuwe methode heeft gevonden waardoor de burgers nog maar elf dollar per stuk zouden hoeven kosten – dat is een behoorlijke prijsverlaging.

De burger uit 2013 werd gemaakt door de spiercellen van een koe te gebruiken om stamcellen te kweken, die daarna werden vermengd met collageen. Daarna werden deze 'spierkabels' met elektriciteit geprikkeld, waardoor ze een vlezige textuur kregen die meer op rundvlees lijkt. Klinkt als een eitje, toch? Maar bedenk dan even dat je voor één burger twintigduizend van die individuele strengen moet kweken, verwerken, en op smaak moet brengen.

Post is sinds 2013 aan dit proces aan het sleutelen en heeft een manier gevonden om de kosten terug te drijven naar slechts tachtig dollar per kilo – nog steeds niet echt een koopje, maar wel dichterbij de prijs van een normale burger dan ooit tevoren.

Afgelopen vrijdag vertelde Post in een interview met ABC Australia dat hij er alle vertrouwen in heeft dat kweekvlees de komende decennia zo zal groeien dat het een bedreiging zou kunnen worden voor de huidige veeteelt. De vraag naar eiwitten stijgt, en daarmee ook de behoefte aan duurzame landbouwpraktijken.

"Ik denk echt dat we over twintig á dertig jaar een commerciële industrie zullen hebben die alternatief rundvlees produceert," zei hij tegen een ABC-verslaggever. "Runderen zijn heel inefficiënte dieren wat betreft het omzetten van plantaardige eiwitten in dierlijke eiwitten." Hij voegde er ook aan toe dat je met een klein stukje spier maar liefst tienduizend kilo vlees kunt kweken.

Toch zijn er nog steeds beren op de weg: Tracey Hayes, de CEO van de Northern Territory Cattlemen's Association, zei in hetzelfde interview: "Ik denk niet dat we moeten verwachten dat het grote publiek of de gemiddelde consument rundvlees wil eten dat uit een laboratorium komt."

Het is ook aanzienlijk moeilijker om grotere stukken vlees te kweken, aangezien die hun typische steak-textuur krijgen door de aanwezigheid van bijvoorbeeld bloedvaten. Burgers zijn relatief eenvoudig omdat ze uit veel klein stukjes vlees bestaan.

Hoe dan ook, de vooruitgang van Post is een grote stap in de wereld van het kweekvlees. Maar laten we tot die tijd maar gewoon nog bloederige vegaburgers op de barbecue gooien en een biertje drinken.