Zo maak je met die supermarkt-tomatensaus pasta die je wel tevreden wegwerkt

Pastasaus is typisch zoiets wat je in je supermarktmandje werpt zonder er echt goed over na te denken. Was ik eigenlijk wel van plan om binnenkort pasta te gaan maken? Moet ik nou echt een pot klaar hebben staan voor het geval dat ik opeens zin heb in koolhydraten bedolven onder tomaten? Wanneer ben ik tomatensaus gaan zien als bloem of eieren of koffie – iets wat je altijd in huis moet hebben? Het is heus niet slecht om zo over tomatensaus te denken. Als je een van die avonden hebt waarop je te moe bent om na te denken over wat je echt wil eten, vormen gedroogde pasta + een pot tomatensaus + wat geraspte kaas een prima maaltje.

Maar een pot tomatensaus is eigenlijk geen eindproduct. Er zijn genoeg manieren waarop je er wat meer (en lekkers!) van kunt maken zonder al te veel extra moeite of ingrediënten, die een maaltijd opleveren die een paar stappen boven “dit is het enige waar ik genoeg puf voor had om te maken en/of in huis had.” Dit zijn een paar manieren om tomatensaus-uit-pot beter te laten smaken, met zo min mogelijk moeite.

Dit zijn al de bouwstenen van de meeste goeie supermarktsauzen. Maar het probleem, vooral met de goedkopere varianten, is dat ze waarschijnlijk gedroogde kruiden en veel te weinig peper hebben gebruikt. Gedroogde kruiden zijn goedkoper en langer houdbaar – en god verhoede dat iemand eens een massaproduct maakt dat boven de 0,25 op een schaal van 10 uitkomt als het op pittigheid aankomt. Als er wel verse basilicum in je pot saus zat, is die waarschijnlijk zo slap en slijmerig geworden als een dot zeewier. Voeg een paar snufjes pepervlokken en wat fijngesneden oreganoblaadjes toe aan de saus terwijl die opwarmt. Doe er als je de pasta serveert nog wat verse basilicumblaadjes op die je in kleine stukjes hebt gescheurd.

Veel sauzen uit de supermarkt zijn veel te waterig om goed aan pasta te blijven plakken. Laat je saus lekker pruttelen in een steelpannetje (en voeg misschien een laurierblad en de korst van een Parmezaanse kaas toe voor de smaak als je toch bezig bent) en laat het wat indikken.

Niet genoeg tijd om je dunne saus in te koken? Roer er dan wat goeie San Marzano-tomatenpuree doorheen tot het oplost en proef de saus. Voeg een snufje zout, suiker, of een beetje citroensap toe, afhankelijk van wat er nodig is. Sommige sauzen uit pot zijn te zoet, anderen zijn wat zuurder. Lees het etiket en kijk of er iets over hele tomaten op staat (goed) of toegevoegde suiker (slecht). Dit zijn aanwijzingen wat je nog moet toevoegen aan de saus.

Roer terwijl je de saus opwarmt er een paar klodders slagroom doorheen om ‘m vetter te maken en een zachter mondgevoel te geven. Of maak, zoals de onnavolgbare Marcella Hazan, je saus af met een paar klonten boter voor een vergelijkbaar effect.

Als je een kant-en-klare saus hebt met “verse groenten”, lijken die meestal niet in de verste verte op het plaatje vol knapperige paprika’s en glanzende aubergines dat op het etiket staat. Voeg daarom zelf wat verse groente toe. Bak wat verse courgette, champignons, knoflook en uien in een beetje olijfolie in een koekenpan. Laat de natuurlijke suikers licht karamelliseren – als dat gebeurt worden de groenten een beetje bruin – en roer ze dan door je saus.

Bak een beetje fijngehakte knoflook en ansjovisfilets op en blus het geheel vervolgens af met een paar eetlepels vers geperst citroensap – dit is een van de klassieke drie-eenheden van de Italiaanse keuken. In veel pastasauzen uit blik zit meer suiker dan er van nature in tomaten zit en daarom smeken ze om meer zuurheid om al die zoetheid in evenwicht te brengen… dus een is een spatje citroensap meer dan welkom.

Als verse basilicum in pastasaus uit pot al verandert in iets wat lijkt op nat wc-papier, kun je nagaan wat er gebeurt met vlees dat een paar weken of maanden in die saus heeft liggen marineren. Laat die pastasaus met vlees alsjeblieft in het schap staan en voeg zelf wat gehakt, varkensvlees of kalfsvlees toe (of een combinatie van de drie). En om het helemaal af te maken blus je de pan af met een goeie scheut wijn om zeker te weten dat je al die smakelijke stukjes vet meekrijgt die je supermarktsaus extra smaak zullen geven.

Naast de verse basilicum, kun je als de saus klaar is ook wat gewassen en gesneden bladgroenten als spinazie, boeren- of palmkool, snijbiet, of iets anders dan snel slinkt toevoegen voor wat extra groen in je koolhydratenmaal.

Dit is amper een truc te noemen, maar in plaats van je te zoete saus zuurder en zouter proberen te maken, kan je het zoet ook gewoon omarmen. Laat de suikers verder karamelliseren door de saus in de oven te stoppen – bijvoorbeeld met gehaktballen of worstjes of over de pasta heen als je een gevulde pasta maakt.

Dit zal je bekend in de oren klinken als je vaak pasta eet, maar: bewaar altijd een beetje van het kookvocht. Daar zit namelijk extra zetmeel en zout in. Als je een beetje pastawater toevoegt aan je saus, wordt die dikker en lekkerder.

Volg MUNCHIES op Facebook, Instagram en Flipboard.