Bokoesam vertelt over het lievelingsgerecht dat zijn moeder vroeger voor hem maakte

Voor Moederdag vroegen we Bokoesam en Donnie om hun jeugdherinneringen af te stoffen en ons te vertellen over het lievelingsgerecht dat hun moeder vroeger voor ze maakte. Aflevering een: Bokoesam.

Mijn moeder was altijd heel streng over tafelmanieren: met mes en vork eten, netjes zitten, niet met je ellebogen op tafel. Ik durfde ook nooit streken uit te halen ofzo. Maar af en toe mochten we al die regels laten varen en doen wat we wilden: als mijn moeder 'een tostifeest' organiseerde voor mij en m'n broertje. Daar heb ik de allerbeste herinneringen aan.

Vroeger waren we met z'n drieën thuis: mijn moeder, broertje en ik. Als ze eens een avond had overgewerkt of gewoon zin had om wat speciaals te doen, gingen we alle drie op een picknickkleedje in de woonkamer zitten, en mijn broertje en ik mochten tv kijken terwijl mijn moeder de ene tosti na de andere bakte. En met het tosti-apparaat dat wij hadden, kwamen er altijd van die grappige vormpjes op het brood - ik weet niet meer precies welke, maar we vonden het geweldig. Mijn lievelingstosti was eentje met gewoon alleen maar kaas. Ik weet nog dat ik pas zes was, maar er daar in m'n eentje wel een stuk of vier, vijf van op kon. Daarna was ik er voor een tijdje klaar mee.

LEES MEER: Bokoesam eet het liefst Surinaamse bloedworst als hij een kater heeft

Nu is het is alweer lang geleden dat we zo'n tostifeest hadden, maar de traditie is wel een beetje voortgezet. Tegenwoordig zitten mijn moeder, mijn zoontje en ik soms weer op een picknickkleedje op de grond in de woonkamer. Niet met tosti's, maar met gewoon eten en mijn zoontje vindt het fantastisch.

Achteraf besef ik pas hoe bijzonder die avonden vroeger waren. M'n moeder werkte fulltime, maar we hadden het niet altijd breed, weet je. Ze slaagde er in om creatieve oplossingen te bedenken. Toen ik klein was dacht ik er natuurlijk totaal niet over na dat het misschien kwam omdat we te weinig geld hadden voor avondeten, ik was gewoon hartstikke blij dat we weer stapels tosti's mochten eten. En als ik aan die tosti-avonden terugdenk, word ik helemaal warm vanbinnen. Met z'n drietjes hadden we het gewoon zo leuk en goed. Ik bedank haar er misschien te weinig voor; ze heeft ons zo goed opgevoed ondanks dat ze in haar eentje was. Ik ben echt heel trots op haar.

Zoals verteld aan Iris Bouwmeester.