Dit shotje mezcal wordt geserveerd met een hele schorpioen

"Je kan de hele schorpioen eten, hij zit vol met eiwitten," vertelt Rafael de la Cuesta terwijl hij vier glaasjes, inclusief schorpioen, volschenkt met mezcal. Dan voegt hij wat droogijs toe waardoor de drank gaat borrelen en de insecten dansen alsof ze nog leven.

"Je kunt eerst de schorpioen eten en dan het shotje nemen, of je slikt alles in een keer door alsof het een pil is," legt hij behulpzaam uit. "Ik raad je aan om eerst de schorpioen te eten, dan heb je de hele ervaring."

De la Cuesta is de 33-jarige en zwaar getatoeëerde barman van Reyes Salon Cantina. Deze bar in Guadalajara in Mexico is beroemd om zijn schorpioenshotjes.

"Toen we de bar openden, wilden we iets speciaals doen. Iets unieks, zodat mensen ons zouden herkennen," vertelt hij me op een vrijdagavond terwijl hij alles klaar zet voor vanavond. "Een van onze partners vertelde ons dat hij te veel schorpioenen had op zijn boerderij, en zo kwamen we op het idee."

Allemaal leuk en aardig, maar moeten gasten zich geen zorgen maken over het opeten van deze giftige geleedpotigen?

"We deden eerst onderzoek en spraken met de nationale milieudienst, om ervoor te zorgen dat alles legaal was en er niemand vergiftigd zou worden," verzekert De la Cuesta mij.

"We bestudeerden verschillende soorten schorpioenen en zochten in een kweekcentrum uit hoe giftig elke soort is. Ze vertelden ons dat er 120 verschillende soorten zijn in Mexico, maar hier in Jalisco zijn het er maar 20, waarvan er maar eentje giftig is – en áls deze je steekt, ga je niet dood. Je huid zal alleen een paar dagen dik zijn."

Het team van Reyes koos uiteindelijk voor de Centruroides baergi, een kleine, zandkleurige soort die behoort tot de Buthidae, oftewel een schorsschorpioen. De la Cuesta zegt dat het een van de minst giftige hier in de buurt is.

De bar krijgt de insecten uit een kweekcentrum in Tenzompa, een klein dorpje in de noordelijke hooglanden van Jalisco, en verkoopt ze voor drie dollar per stuk. Daar komen dan wel nog de kosten van een shot mezcal of een fles Agua Maldita, een ambachtelijke mazcal, bij.

Mezcal is de rokerige en sterkere variant van tequila en het is op dit moment erg populair in de grootste steden van Mexico. Agua Maldita was voor De la Cuesta een voor de hand liggende keuze omdat er al een schorpioen in elke fles zit.

"Ze zijn erg populair, we verkopen er zo'n tweehonderd per week," vertelt hij. "De suikers in de mezcal houden de schorpioenen fris en voorkomen dat ze gaan rotten. Zo word je niet ziek als je ze eet."

Reyes is een strakke, moderne variant op de Mexicaanse cantina's, en de bar is uitgerust met rijen houten planken achter de bar. De locatie ligt in de buurt van Plaza Andares, een van de chicste winkelstraten van Guadalajara, en trekt daardoor een mix van rijke, jonge Mexicanen en toeristen.

"De schorpioenshotjes zijn populairder onder mannen, die bestellen het om te laten zien hoe tof ze zijn. Maar we krijgen ook weleens vrouwen die erom vragen, uit nieuwsgierigheid," zegt De la Cuesta.

Reyes is sinds de opening in 2013 zo populair dat ze nu ook vestigingen hebben in Tijuana, Aguascalientes en Culiacan. Tot nu toe zijn ze de enige bar in Guadalajara met een vergunning om schorpioenen te verkopen. Maar er zijn ook een paar chique restaurants in Mexico-Stad en een aantal toeristische bars in Isla Mujeres begonnen met schorpioenen op het menu.

Om erachter te komen wat er nou zo speciaal aan is, besloot ik om zelf ook maar een schorpioen of twee te proberen. Terwijl mijn mezcal nog stond te borrelen pakte ik het beest eruit en stopte het in mijn mond.

Doordrongen van de mezcal had de schorpioen niet echt een specifieke, eigen smaak. Het was vooral een knapperige textuur, en toen ik in de buik beet kwam er een beetje vocht uit. Na ongeveer tien seconden kauwen op de benen, angel en scharen, spoelde ik alles weg met de mezcal en beet ik in een met chilipoeder bestrooid schijfje sinaasappel. Het was een bijzondere en niet onaangename ervaring.

Vervolgens nam ik nog een shotje en slikte ik de schorpioen in één keer door. Het ging makkelijk en het voelde als een pil met een vreemde vorm, alleen zo proefde ik niks bijzonders en merkte ik niks van de textuur – daardoor was het minder bevredigend. Zoals De la Cuesta al zei: als je dan toch een schorpioen gaat eten, kan je beter voor de hele ervaring gaan.

Volg Duncan Tucker op Twitter: @DuncanTucker