Nederlanders vertellen over de gekste dingen die ze in hun eten vonden

In het poké-restaurant waar ik werkte, moest ik handschoentjes aan en een haarbandje om – zodat ik niet met mijn vieze vingers aan de rauwe vis hoefde te zitten en er geen bruine lokken in de bowls dwarrelden. Mensen verwachten namelijk dat ze precies krijgen wat er op de kaart staat – en geen haartje meer. Dat snap ik op zich wel.

Haren zijn het goorste wat ik ooit in mijn eten aantrof. Vroeger had ik er niet zoveel moeite mee, maar sinds mijn backpackers-experience in India – waar ik om de haverklap dikke haren in mijn eten vond – heb ik een klein trauma. Als ik nu een haar in mijn maaltijd vind, overweeg ik of ik niet het hele bord linea recta de afvalbak in moet donderen. Maar toch is een haartje lang niet het allerergste wat je in je eten kunt vinden.

MUNCHIES verzamelde een aantal verhalen van mensen die extreem gekke dingen in hun eten vonden en vroeg ze hoe ze ermee omgingen.

Julius (22): “Ik was best jong en viste iets wat er raar uitzag uit mijn KFC-bucket. Ik vroeg aan mijn moeder wat het was en het bleken kippenhersenen te zijn. We besloten om het te laten zien aan de kassamedewerkers achter de kassa, maar niemand geloofde me, dus ik kreeg er helaas niets voor terug.”

Isa (20): “In mijn pindakaaspot van de Albert Heijn zat een stuk glas. Ik moest echt drie keer kijken voordat ik overtuigd was. Een vriendinnetje had dit ook al een keer gehad en zei dat het misschien kwam omdat er een stukje van de rand van de pot was afgebroken, maar bij mij was dat niet zo. Ik stuurde een bericht naar de klantenservice en gelukkig reageerden ze erg vriendelijk. Ik kreeg toen een literfles chardonnay om het goed te maken.”

Joost (29): “Ik zat een keer heel erg brak bij een restaurant en bestelde een voorgerecht, maar ik kreeg het niet weg en vroeg om een paracetamol. Daarna kreeg ik een perfect opgemaakt bord met paracetamolletjes, wat sierlijke stroop, een glaasje water en een kaars erop.”

Sam (23): “Er zat een haar in mijn McDonald’s-hamburger en ik kreeg gelijk een nieuwe. Ik was nog een jonge puber en zag dit als een perfecte kans om meer gratis burgers te krijgen. Ik probeerde het nog een keer, maar nu stopte ik er een haar van mezelf tussen. Keer op keer kreeg ik het weer voor elkaar om nieuwe hamburgers te krijgen.”

Helen (54): “In mijn chocoladereep zat gewoon een menselijke nagel. Ik had nog nooit zoiets goors in mijn eten gezien: ik walgde ervan en kon die dag niks meer eten. Daarna schreef ik een brief aan de fabrikant, waardoor ik er zoveel chocola voor terugkreeg dat ik er bijna een jaar van kon eten.”

Does (82): “Ik beet op een steen in een vegetarische burger van de Albert Heijn. Dat heeft me drie kiezen gekost. Ik had twee implantaten nodig, wat me een paar duizend euro kostte. Van de verzekering van Albert Heijn kreeg ik niets, omdat er geen getuige bij was toen het gebeurde. Maar ik woon alleen, dus dat was nogal logisch.”

Britt (22): “Eerst dacht ik dat het een stukje ansjovis op mijn pizza was, maar dat had ik helemaal niet besteld. Dus toen keek ik nog een keer extra goed en zag ik dat het een verse pissebed was. Ik heb de pissebed van het balkon gegooid en de pizzeria opgebeld. Ze zeiden: ‘Kom maar langs en duizendmaal excuus.’ Toen ik langs ging, kreeg ik een bosje bloemen en een reep chocola.”

Peter (55) “Ik had al een hap van mijn salade genomen, dus ik had het stukje glas al in m'n mond, maar ik merkte het gelukkig op tijd. In het restaurant kom ik regelmatig, dus ken ik de bediening vrij goed. De ober schrok natuurlijk en bood uitgebreid zijn excuses aan. Daarna ging hij direct de keuken in om het te melden. Hij kwam terug met de mededeling dat ze er werkelijk niets van snapten en direct alle voorbereide salades hadden weggegooid. De rekening werd verscheurd en ik kreeg nog een drankje van het huis.”

Maud (27): “Er zat een nog levende slak met huisje en al in mijn broodje. Ik stond versteld en liep terug naar de keuken. Meteen kreeg ik er een ander broodje voor terug, dat driedubbel zo lekker was. Maar aan het einde bleek dat ik daar gewoon voor moest betalen.”

Marieke (54): “Ik vond een kunstnagel in een stuk taart van de bakker. Het was zo vies dat ik bijna moest overgeven. Daarna wilde niemand die taart nog eten. Ik ben nooit meer naar die bakker gegaan.”

Pien (25): “Toen ik een keer bij Boca’s was zat in allebei mijn gerechten een haar. Haren in je eten zijn echt het allergoorst, dus ik zei er iets van. Gelukkig waren ze erg aardig en kreeg ik een fles wijn.”

Heleen (53): “Ik at een koekje, maar nadat ik een hapje nam en ik de rest van het koekje weer uit mijn mond haalde, vloog dat stukje ook weer uit mijn mond. Ik dacht dat het een ingebakken haar was, dus schreef ik een brief naar de fabrikant, waarin ik het koekje meestuurde. In de excuusbrief zat een pakje koekjes en een brief. Daarin legden ze uit dat ze het geval grondig hadden onderzocht en dat de uitslag was dat het niet om een haar ging, maar om een vezel van de lopende band.”

Volg MUNCHIES op_ Facebook, Instagram en Flipboard._