FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

Je zou eens met LSD moeten ontbijten

In 2011 verscheen er een boek over de voordelen van kleine hoeveelheden LSD in de ochtend, en datzelfde jaar was er een LSD-conferentie in New York. Moeten we ons kopje koffie verruilen voor een microdosis van dit geestverruimende middel?
Foto: imago | United Archives International

Leg dat simpele ei, je broodje kaas of bakje yoghurt met chiazaad maar even weg. Als je gedurende de dag scherp en gefocust wil zijn, moet je misschien krachtige geestverruimende middelen eten als ontbijt.

Tenminste, als je een kleine groep onderzoekers en psychonauten wil geloven; zij zijn lovend over het innemen van kleine hoeveelheden LSD, 'microdosing'.

Philip Smith gaat in een recent artikel op Alternet in op dit idee, en wijst Dr. James Fadiman aan als oorzaak voor deze toenemende populariteit: hij schreef in 2011 het boek The Psychedelic Explorer's Guide: Safe, Therapeutic, and Sacred Journeys.

Advertentie

"Microdosing," schrijft Smith, "refereert aan het nemen van extreem kleine hoeveelheden geestverruimende middelen, zo klein dat de effecten die meestal met zulke drugs worden geassocieerd niet zichtbaar worden en je je dagelijkse bezigheden gewoon kan uitvoeren. Van overspannen professionals, topatleten tot aan 65-plussers; iedereen die het gebruikt beweert dat hij of zij er enorme profijt van heeft."

Als je vierhonderd microgram tot je zou nemen beland je trippend in een diep gesprek met een oud vogelbekdier op de planeet Xenu. Maar Smith claimt dat een kleine tien tot vijftien microgram kan zorgen voor "meer focus, emotionele helderheid en creativiteit" – iets wat je niet lukt met koffie.

Tijdens een speech bij de 'Horizons: Perspectives on Psychedelics'-conferentie, die in 2011 plaatsvond in New York, legde Dr. Fadiman uit dat met een microdosis LSD "de stenen niet gloeien, niet eens een klein beetje. Maar wat veel mensen rapporteren is dat ze aan het einde van de dag zeggen: 'Dat was een hele goede dag'. Je weet wel, zo'n dag waar alles op zijn plaats valt. Je doet een taak die je normaal gesproken niet eens twee uur volhoudt, en nu drie of vier uur lang achter elkaar kan. Je eet goed. Misschien doe je wat extra herhalingen in de sportschool. Gewoon een goede dag."

Smith sprak een 65-jarige vrouw uit San Francisco die al 35 jaar lang – weliswaar geen LSD – een microdosis paddo's nam. "Ik nam een klein beetje en kwam erachter dat ik gedurende de dag alert en energiek was. Ik was niet high; het was net als die opkikker die je van koffie krijgt, maar dan de hele dag door."

Schrijver James Oroc suggereert dat er een "geheime relatie is tussen geestverruimende middelen en extreme sporten," en dat er atleten zijn die microdoses nemen om hun prestaties te verhogen. Oroc beweert zonder twijfel dat "LSD je reactievermogen tot ongekende snelheden kan brengen, je balans tot in perfectie kan verbeteren en je concentratie kan verhogen totdat je 'tunnelvisie' ervaart, en je niet vatbaar bent voor zwakte of pijn."

Wie heeft er met zulke voordelen nog kogelvrije koffie nodig? Een luttele vijftien microgram LSD over je bosbessenmuffin is misschien wel het beste ontbijt dat je maar kan krijgen.