Vaste baan opgeven voor financiële onzekerheid
Alle foto's via de geportretteerden

FYI.

This story is over 5 years old.

Money

Deze mensen stopten met hun goede baan om iets te doen wat ze wél leuk vinden

“Ik voel nu minder een compensatiedrang in het weekend. Ik hoef mezelf niet meer te belonen voor een goede werkweek."

Uit een jaarlijks rapport van Randstad blijkt dat Nederlanders bij het kiezen van een baan het salaris en de arbeidsvoorwaarden op de eerste plaats zetten. Logisch: het is hartstikke lekker om geld te verdienen, en nog veel lekkerder als het een boel geld is. Kan je weer leuke dingen doen, zoals de huur betalen, iets eten of je leven enigszins op de rails krijgen.

Maar er zijn ook mensen die hun vaste baan met prima salaris opgaven om iets voor zichzelf te gaan doen, al verdienen ze er minder mee. Ik sprak vier mensen die hun goedbetaalde baan opgaven voor een financieel onzeker bestaan als ondernemer. Ik was benieuwd of ze achteraf blij zijn met die keuze en hoe hun leven erdoor is veranderd.

Advertentie

Claudia Helmer (26) uit Amsterdam stopte met haar baan als fiscalist bij een advocatenkantoor om een Italiaans restaurant te beginnen

Claudia

Claudia (r)

VICE Money: Hoi Claudia, waarom wilde je eigenlijk fiscalist worden?
Claudia Helmer: Ik wilde als kind al advocaat worden, zodat ik mensen kon verdedigen. Uiteindelijk rondde ik de studie Fiscaal Recht af en ging ik aan de slag bij advocatenkantoor Loyens & Loeff op de Zuidas. Ik had leuke collega’s, maakte veel uitstapjes en het werk was uitdagend, maar op een gegeven moment miste ik het contact met mensen. Ik zat het grootste deel van mijn tijd dingen te lezen en te schrijven.

Dus je begon een Italiaans restaurant. Waarom?
Ik begeleidde voor mijn werk familiebedrijven. Die mensen waren de hele dag met hun passie bezig in plaats van op een kantoor te zitten. Daardoor kreeg ik de kriebels om ook een eigen onderneming te beginnen. Ik kwam vaak in Italië, dus ik wist al het een en ander over de keuken en de wijn, dus toen ik de kans kreeg om een pand in Oud-West in Amsterdam te betrekken, heb ik niet lang getwijfeld. Twee dagen later tekende ik het contract en begon ik mijn restaurant.

Hoe is dat?
Ik werk drie keer zo hard, zonder altijd te weten hoeveel geld ik binnenkrijg en het is soms lastig om in te schatten hoe druk het wordt, zodat ik niet altijd genoeg personeel in het restaurant heb staan. Ook merk ik dat de scheiding tussen mijn werk- en privéleven flinterdun is geworden, omdat mijn restaurant me constant bezighoudt.

Advertentie

Mis je je oude baan weleens?
Ik had een leuke baan, dus ik mis soms de vibe van het kantoor en de leuke collega’s, van wie sommigen ook vrienden zijn geworden. En mensen waren vaak onder de indruk als ik zei dat ik bij Loyens & Loeff werkte. Maar gelukkig zie ik mijn ex-collega’s nog vaak aan de andere kant van de bar. Ik geniet nu ook meer van elke dag en mensen zeggen dat ik straal. Ik voel me veel energieker dan voorheen.

Heb je je uitgavenpatroon aangepast sinds je voor jezelf bent begonnen?
Ik merk dat ik tegenwoordig minder een compensatiedrang voel in het weekend. Ik beloon mezelf niet meer voor een goede werkweek door naar een duur restaurant te gaan, want ik hoef mijn geluk minder buiten mijn werk te zoeken.

Sarah Maria Elvira (26) uit Amsterdam ruilde haar managementfunctie bij een platenlabel in voor een freelancebestaan als app-ontwikkelaar

Sarah Maria Elvira

Sarah Maria Elivara (l)

VICE Money: Waarom ben je met je oude baan gestopt?
Sarah Maria Elvira: Ik heb zo’n elf jaar in de muziekindustrie gewerkt. De eerste zeven jaar vond ik het erg leuk, maar op den duur trok ik de cultuur niet meer. Ik trok door mijn functie en connecties veel opportunisten aan en miste de oprechtheid. Mijn omgeving zat vol pretentieuze mensen. Dat was jammer, want ik vond mijn baan wel leuk. Afgunst en ijdelheid spelen helaas een grote rol in de entertainmentindustrie. Daarnaast was mijn baan enorm stressvol: twintig procent van mijn tijd bestond uit reizen naar andere landen, wat uiteindelijk ook zijn tol eiste.

Advertentie

Heb je nu meer plezier in je werk?
Het is fijn om aan iets te werken wat echt van jezelf is. Ik vond de technologische kant van mijn vorige baan erg interessant en daarom ontwikkel ik nu onder andere een netwerk-app. Ik hoop dat-ie nog groter wordt dan Facebook.

Hoe is het om in financiële onzekerheid te zitten?
Het aantal klussen dat je als freelancer krijgt wisselt. Soms moet ik achter mijn geld aan, omdat ik niet op tijd word betaald. Dat kan stressvol zijn. Ik mis het geld van mijn oude baan, maar die baan zelf hoef ik niet meer terug.

Besteed je je geld anders sinds je bent gaan freelancen?
Ja, absoluut. In mijn vorige werkomgeving droegen mensen alleen maar Gucci en Chanel. Je gaat je automatisch ook zo kleden, want je moet netwerken en dan wil je niet buiten de boot vallen. Ik heb veel van die kleren verkocht. Soms koop ik nog wel zoiets, maar dan vanuit een andere motivatie.

Diego de Mos (22) uit Den Haag ruilde zijn baan als make-upartiest in voor een freelancebestaan als dragqueen en dj

Diego

Diego de Mos

Hé Diego, waarom stopte je met je baan?
Diego de Mos: Nadat ik een jaar bij een groot make-upmerk had gewerkt, begon ik me uitgeput en gestrest te voelen. Ik merkte dat ik toch niet helemaal op mijn plek zat. Toen ben ik gaan backpacken in Azië, waar ik besefte dat ik iets anders moest gaan doen. Daarna ben ik aan de slag gegaan als performer: ik dj, host en treed op als dragqueen in clubs en op festivals. Ik sta ook achter de bar in Club Nyx.

Advertentie

Mis je je oude baan weleens?
Ik kon het goed vinden met mijn collega’s, dus die mis ik wel. Maar het werk zelf niet. Ik werd daar niet gelukkig van. Ik voel me nu niet meer uitgeput. Sterker nog: ik krijg ontzettend veel energie van mijn huidige baan. Ik ben een nachtmens, dus mijn huidige werktijden zijn ideaal.

Hoe ga je ermee om dat je minder geld hebt?
Ik heb mijn maandelijkse salaris letterlijk gehalveerd door te gaan freelancen. Voorheen kon ik sparen om op reis of weekendjes weg te gaan. Ik kocht mooie dingen en leefde royaal. Nu doe ik dat allemaal niet meer, maar dat maakt niks uit. Ik ben gelukkig.

Andrea Tegel (31) uit Den Haag stopte met haar baan als marketing- en salesmanager om haar foodblog uit te breiden

Andrea

Andrea Tegel

Waarom wilde je communicatiemedewerker worden?
Andrea Tegel: Toen ik mijn studie Communicatie- en Informatiewetenschappen had afgerond, stond ik te springen om te gaan werken. Helaas kwam ik er tijdens mijn eerste baan achter dat ik niets met de bedrijfscultuur had. Ik werd gek van de vergaderingen en het feit dat er drie collega’s naar mijn werk moesten kijken voordat ik verder kon, dus besloot ik na vijf maanden om te stoppen. Toen ben ik een paar jaar bij een start-up gaan werken, waar ik mijn creativiteit wel kwijt kon.

Maar ook daar stopte je mee. Waarom?
Op een gegeven moment was ik bijna alleen maar met sales bezig, en daar ligt mijn hart niet. Foodbloggen was altijd al mijn hobby, en toen ik een burn-out kreeg begon ik me er meer in te verdiepen. Ik realiseerde me dat ik er mijn kennis van marketing in kwijt kon, en aangezien ik ook goed kan fotograferen en bloggen, besloot ik mijn foodblog uit te breiden.

Hoe ga je nu om met stress?
Het is een ander soort stress, die niks te maken heeft met een onprettige bedrijfscultuur of iets doen wat je niet leuk vindt – dat zuigt pas echt energie. De stress die ik nu ervaar heeft te maken met geld, omdat je constant op zoek moet naar nieuwe opdrachten om rond te kunnen komen. Toch heb ik er absoluut geen spijt van.

Mis je het geld van je oude baan?
Niet per se, je past je makkelijk aan. Mensen doen vaak alsof een vast contract krijgen het ultieme is, maar financiële zekerheid is ook niet alles. Zeker niet als je iets doet wat je niet leuk vindt.

Wat zijn de nadelen van je nieuwe baan?
Op dit moment ben ik vaak alleen en op mezelf aangewezen. Ik werk daarom weleens een dag samen met vrienden die ook zzp’er zijn, om toch een beetje het gevoel te krijgen dat ik collega’s heb.

Hoe ga je met geld om sinds je bent gaan freelancen?
Uit eten gaan – iets wat ik graag deed – is nu minder vanzelfsprekend. Ook ga ik minder vaak op vakantie en naar minder dure bestemmingen, dus twee keer in plaats van drie en niet naar Azië, maar naar de Canarische Eilanden. Daarnaast koop ik minder vaak kleding of dure cadeaus voor vrienden. Maar het is het allemaal waard.