Man mag nooit meer bij all-you-can-eat-sushizaak komen omdat-ie te veel at

Een van mijn dierbaarste herinneringen vond plaats in een all-you-can-eat-sushirestaurant in Wenen. Het was een druilerige, brakke middag in 2011 samen met mijn vriend. Het leek ons het beste idee ooit om ons via een lopende band urenlang een constante stroom eten te laten aanleveren. Het lukte me om 32 borden sushi weg te werken. Een nieuw record! Ik was vervuld van trots door de stapels lege borden voor me, terwijl mijn maag zo vol zat dat-ie op barsten stond. Het kostte me ongeveer drie uur om alles op te eten, een dutje van drie uur om alles te verteren en 12 euro voor al die vis en rijst.

Zeven jaar later zijn all-you-can-eatzaken niet veel duurder geworden. Restauranthouders maken alleen winst als je genoeg uitgeeft aan dure drank of je vol stouwt met rijst, noedels of andere dingen waar je onmogelijk vol van raakt. Als je een geheelonthouder bent – of de alcohol van de nacht ervoor nog door je bloed giert – zijn de restauranteigenaren meestal niet blij als je komt eten. Worstcasescenario: je wordt voor het leven verbannen en laat dat nou net zijn wat de Duitse triatleet Jaroslav Bobrowski is overkomen.

De 30-jarige, Beierse sporter at naar het schijnt bijna 100 bordjes sushi in Running Sushi in het Duitse Landshut. Mijn kleine record verbleekt hierbij zo erg dat mijn 32 bordjes wel een voorgerecht lijken. Het kostte hem ook maar iets meer dan een uur om al die vis in te ademen, waardoor hij geen tijd had om genoeg te zuipen zodat de eigenaar van de zaak er nog iets aan overhield. Zijn uiteindelijke rekening bedroeg 15,90 euro. Ja, dat is dus maar 16 cent per bordje. “Ik wilde de ober nog fooi geven, maar hij weigerde,” zei Bobrowski tegen een lokale krant. In plaats daarvan verzocht de eigenaar hem om te vertrekken en nooit meer terug te komen.

“Deze man eet voor vijf mensen, dat is niet normaal,” verklaarde de eigenaar van het restaurant. “Er is geen eten meer over voor onze andere gasten!” Bobrowski at die gigantische berg voedsel niet alleen voor de lol. De voormalige bodybuilder probeert gewoon zijn spiermassa een beetje op peil te te houden periodiek te vasten (intermittent fasting): twintig uur per dag eet hij niet; in de vier uren die overblijven eet hij “totdat ik vol zit,” zoals hij dat zelf omschreef. En daar lijkt een onmenselijk grote hoeveelheid eten voor nodig te zijn. Minimaal 100 kleine bordjes sushi om precies te zijn. Helaas zal hij een andere zaak moeten vinden om zich vol te stouwen.

Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden.

Volg MUNCHIES op Facebook, Instagram en Flipboard.