In gesprek met de Rotterdamse die lsd-drank brouwt op haar studentenkamer

FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

In gesprek met de Rotterdamse die lsd-drank brouwt op haar studentenkamer

Een combinatie van vodka, banaan, water en een microdosis lsd zou veel mensen van een hoop stress en hoofdpijn kunnen afhelpen.

Yvette de Wit (24) uit Rotterdam wordt tegenwoordig door haar huisgenoten voor de grap 'microjunk' genoemd. Dat komt omdat ze al vijf maanden aan een binnen haar studierichting Advertising nogal atypisch eindproject werkt. Vanuit haar studentenkamer brouwt ze drankjes die microdosissen lsd bevatten. Dat doet ze uit de overtuiging dat, als de drug op de juiste manier geadverteerd wordt, het heel veel mensen met psychische en fysieke problemen kan helpen. Tenminste, als de Nederlandse overheid – ook door de manier waarop ze adverteert – het gedateerde verbod op lsd herziet.

Advertentie

Ik sprak haar over het maken van het drankje, haar zoektocht naar de perfecte dealer, ADHD, en hoe ze in godsnaam haar leraren heeft weten te overtuigen een eindproject uit te bouwen rond een illegaal tripmiddel.

Yvette de Wit aan het werk in haar studentenkamer. Alle foto's met dank aan Yvette de Wit.

MUNCHIES: Ha Yvette, je studeert morgen af met een lsd-drankje. Vertel!
Yvette de Wit: Ons afstudeerproject moet een visionaire blik op de toekomst bieden: Wat zijn de nieuwe producten en met welk product kun je een nieuwe beweging teweeg brengen?

Ik kwam een beetje per ongeluk bij lsd. Als kind werd ik gediagnosticeerd met ADHD, maar van de Ritalin en Concerta die me voorgeschreven werd, werd ik een ander mens. Ik had hoofdpijn, kon niet goed slapen, kon me niet focussen, was minder creatief en zelfs een beetje depressief. Toen ik af en toe recreatief drugs ging gebruiken, merkte ik dat ik me na een avondje mdma nemen een paar dagen lang veel beter voelde. Ik ging googelen en struikelde op de bijzondere werking van lsd: als je het microdoseert, kan het depressie, angsten en hoofdpijn tegengaan, en je denkvermogen, emoties en fysieke eigenschappen optimaliseren.

Het deed me denken aan de film Limitless, waar mijn drankje naar vernoemd is. Daarin komt een man op een drug die hem superintelligent maakt. Hoe vet zou het zijn als we onze hersenen op zo'n manier kunnen doen werken dat we tot onze volle potentie komen.

Ik was sceptisch in het begin; ik vond het maar een heftig middel. Toen sloot ik me een paar weken op om wetenschappelijke onderzoeken te lezen. Volgens hersenscans zijn de positieve effecten dat breinfuncties verbeteren en het is niet verslavend. Lsd is illegaal in Nederland, maar toch bungelt het onderaan de lijst van schadelijke drugs, terwijl alcohol op nummer een staat en legaal is – al die onderzoeken zijn gebundeld op mijn website. Er zijn al heel wat mensen die microdoseren bij het ontbijt, maar dat gebeurt heel erg onder de radar, en vaak weten ze niet hoe ze aan lsd moeten komen en hoe ze het aan moeten pakken. Ze knippen zomaar een zegeltje en nemen net teveel of net te weinig.

Advertentie

Een lekker lsd-drankje met uitgemeten dosis dat je gewoon in je koelkast kunt bewaren, is veiliger en makkelijker. Na lange gesprekken met researchers Paul Austin en James Fadiman, en heel wat testen op mezelf en vijf proefpersonen, had ik mijn lsd-drankje. Ik drink het twee keer per week en voel me veel beter.

Tom Sibma, Yvettes allereerste proefpersoon

Wat zit er allemaal in?
Een drankje is 200 milliliter en daarin zit een microdosis lsd (20 microgram), gedestilleerd water, vodka (10 milliliter) om het drankje extra antibacterieel te maken, en kleurstof met een smaakje. Voorlopig is dat banaan.

Is het ook echt lekker?
Voorlopig overheerst de smaak van vodka met een vleugje banaan nogal. Persoonlijk vind ik dat helemaal niet vies, maar ik ben de smaak nog verder aan het ontwikkelen. Ik heb bijvoorbeeld kersen- en vanillekleurstoffen gekocht.

Mijn huisgenoten moeten wel lachen als ze me aan de keukentafel lsd zien afmeten. Ze noemen me tegenwoordig 'microjunk', en als er iets met aluminiumfolie er op in de koelkast staat, weten ze: dat zijn de microdosissen lsd van Yvette.

Ze lost een lsd-zegel op in gedestilleerd water. Het lsd-mengsel verdeelt ze in shotjes van 20 microgram. Die gaan in de koelkast om later het drankje mee te maken.

Waar liep je tijdens je experimenten allemaal tegenaan?
De reactie van mijn ouders en leraren! Moeder en vader waren helemaal niet blij dat ik voor school ging experimenteren met drugs, en ook bij mijn leerkrachten ging ik met trillende handjes langs om te vertellen wat ik wilde doen. Ze zeiden: "We raden dit niet aan, het is illegaal, let op." Maar ik denk dat ze dat vooral op papier moesten hebben, stiekem vonden ze het heel leuk. Eén leerkracht vindt het zo'n topproject dat hij het drankje zelf zou willen testen.

Advertentie

Ook de illegaliteit van dit experiment was een dingetje. Ik moest op zoek naar een betrouwbare bron met de beste lsd. Ik kwam via via in contact met verschillende dealers. Ik testte hun goedje totdat ik pure lsd vond bij een gast waar ik een heel goed gevoel bij had. Toch voelde het alsof ik verkeerd bezig was, vooral wanneer hij me vertelde over de criminaliteit in het drugscircuit. Ik kocht in een keer voor 150 euro van hem. Toen hij wegging zei hij nog: "Doe je wel voorzichtig? Ik ken niemand die zo experimenteert." Grappig eigenlijk, want ik neem veel kleinere dosissen dan wat hij normaal aan mensen geeft.

Het ging nooit echt mis, maar ik nam wel een keer drie dosissen in een week in plaats van twee. Ik had het gevoel alsof ik vloog, alsof ik de hele dag over een hobbeltje reed op de snelweg. Prettig, maar niet de bedoeling.

Is het alleen maar voor mensen die net als jij ADHD hebben?
Nee, mijn proefpersonen hadden geen ADHD. Ze hadden allemaal verwacht te trippen en gekke kleurtjes te zien. Dat gebeurde uiteraard niet. Wel voelden ze vanaf dag één resultaat. Ze waren productiever, creatiever, legden betere verbanden, hadden het idee dat problemen beter van ze afgleden, minder stress en meer waardering voor zichzelf en de wereld om hen heen. Op subtiele wijze werden ze een betere versie van zichzelf.

Dat strookt met onderzoeken: lsd legt verbinding tussen hersendelen die normaal niet met elkaar communiceren, en zwakt je ego in je frontale deel van je hersenen af. Bij een microdosis krijg je dus niet dat hippie-effect, maar een werking die heel goed is voor de snelle en stressvolle manier waarop we nu leven.

Dus het drankje is voor iedereen?
Het is niet mijn bedoeling het als wondermiddel of quick fix in de wereld zetten. Ieder lichaam reageert anders en er is niet één ideale dosis. Wel wil ik de discussie omtrent lsd openbreken. Het hoeft niet voor iedereen te zijn, maar laten we onderzoeken wat de mogelijkheden zijn!

Dat past in het straatje van mijn opleiding: met mijn advertising skills wil ik laten zien dat ik dit product op zo'n manier kan branden dat mensen gaan denken: hé, ja, waarom bestaat dit nog niet? Waarom kan ik dit nog nergens bestellen, of waarom ligt zo'n microdosis lsd nog niet bij de HEMA tussen de rookworsten en de pleisters? Hopelijk wordt er dan daadwerkelijk meer onderzoek gedaan, zodat zo'n drankje op de markt kan komen.

Heb je al zulke reacties gekregen?
Ik vond het best eng hiermee naar buiten te komen, maar de reacties zijn erg positief. Ik krijg facebookberichtjes van mensen die ook ADHD hebben en met precies dezelfde bijwerkingen van medicatie als ik. Ze zeggen voornamelijk: "Wat vet dat je dit doet, dat wil ik ook proberen." Ook mensen zonder ADHD reageren dat ze het tof vinden dat ik dit onderwerp bespreekbaar wil maken.

Succes met je afstuderen, Yvette!