Deze job voelt ook als kamperen, omdat we een hele dag buiten staan met onze keuken. Dat geeft een geweldig vrij gevoel, maar is ook precies wat dit werk zo lastig maakt. We draaien net als in gewone restaurants lange shifts, vaak van vijftien uur, maar moeten veel meer improviseren. Er is geen warm water, het terrein kan heel modderig zijn, de stroom valt soms uit en het kan keihard beginnen te regenen waardoor je je sudderende pannen moet laten staan en als een gek alles wat buiten ligt moet verhuizen."We moeten veel meer improviseren. Op een festival in een dorp moesten we onze hele voorraad van de koelwagen naar de koelcel, kratje voor kratje door bossen en zand heen."
We stonden deze zomer ook op een festival waar het stroomnetwerk niet goed was. De helft van onze apparaten vloog om de haverklap uit. Dat is echt niet chill, want in plaats van festivalgangers bedienen moesten we de hele tijd op zoek naar mensen van productie om dit op te lossen. De rij wachtende mensen werd steeds langer en hoewel iedereen meestal rustig blijft, gebeurt het ook dat ongeduld zorgt voor agressie."Het is enkel op festivals in de Randstad dat ik zie dat vaders tien meter van hun vrouw en kinderen gaan staan om coke te snuiven."
Het is ook enkel op festivals in de Randstad dat ik zie dat vaders tien meter van hun vrouw en kinderen gaan staan om openlijk op het terrein coke te snuiven. En in een dorp heeft ook nog nooit iemand kaakschaatsend drie gerechten besteld omdat hij besloten had dat hij ontzettende honger had, om vervolgens na één hapje de hele boel in de vuilnisbak te gooien."Dronken studenten zijn het onbeschoftst van allemaal. In Groningen kwamen jongens en meisjes voortdurend langs de hekkens aan de achterkant van onze foodtruck binnen om te kotsen en te pissen."
We maken gore en vervelende dingen mee, maar veel meer grappige dingen natuurlijk. Hoe later op het festival, hoe meer we aapjes kunnen kijken. Het is bijvoorbeeld altijd lachen om iemand op een technofestival voorbij de truck te zien shuffelen, of om mensen te bekijken die denken dat ze serieus heel goed aan het dansen zijn, maar in werkelijkheid ziet het er niet uit. Zeker naar het einde van het festival toe, als iedereen goed uit zijn reet is, hebben we een leuk uitzicht. Onderschat daarbij zogenaamde 'mildere' festivals niet. Op zo'n festival vond ik deze zomer twee gasten die achter onze koelwagen gepijpt werden door één chick."Onderschat zogenaamd 'mildere' festivals niet. Ik vond er deze zomer twee gasten die achter onze koelwagen gepijpt werden door één chick."
Verder is de uitgifte leuk omdat je er zoveel bekende gezichten ziet, en als het niet druk is kun je lekker lullen met festivalgangers. Ik herinner me bijvoorbeeld een gast die aan het bluffen was tegen zijn vriend dat hij met gemak pepers kon opeten. Hij had het over hele hete sambalpepers die we hebben, en toen hebben we met hem gewed voor een gratis gerecht dat hij het niet zou kunnen. Hij stopte een volledige peper in zijn mond en werd vervolgens knalrood. Zijn ogen begonnen te tranen en hij moest overgeven. Hij ging echt slecht maar hij heeft wel zijn gratis eten gekregen. Niet dat hij het daarna nog opgegeten heeft, maar goed."Toen ik opkeek van mijn grillplaat zag ik dat een ladderzat meisje alle decoratieve houtblokken van verschillende foodstands verzameld had en er met servetten en een aansteker een vuurtje mee probeerde te stoken."
Het meest legendarische gesprek dat ik deze zomer had in de foodtruck was met Henk en Ingrid (van de viralfilmpjes) bij Lepeltje Lepeltje in Zwolle. Ze vertelden ons hele levensverhalen en toen ik vroeg of ze 's avonds nog een biertje wilden doen bij onze kraam, zei Ingrid dat ze niet kon. "Ik heb een date," vertelde ze. "Mijn man vindt dat niet erg, want wij zijn swingers." De dag erop vroeg ik haar naar haar date en ze antwoordde dat ze honderd euro had verdiend en dat ze die nu ging stukgooien aan alcohol. Ik heb nog nooit zoveel gelachen als toen."Het meest legendarische gesprek dat ik deze zomer had vanuit de foodtruck was met Henk en Ingrid, van die viralfilmpjes."
Werken op een festival is jammer genoeg geen garantie om al je favoriete optredens te kunnen zien. We moeten keihard werken en tussendoor is er weinig tijd om rondjes te lopen. We moeten een beetje geluk hebben met de locatie van onze foodtruck. Op Fort Rock stonden we tegenover een stage en konden we alle bands zien optreden. Ik heb ook Suicidal Tendencies eens vanuit de truck gezien, een van mijn favoriete bands. Met zo'n locatie zit je volledig in de festivalsfeer en kun je meezingen en -dansen. Dan zijn wij plots de performers die het wachtende publiek entertainen en in een goeie bui houden. Maar goed, het kan ook helemaal anders. Op Liquicity had ik zin om augurken of lappen vlees in mijn oren te stoppen omdat we tussen twee podia in stonden, met van twee kanten loeiharde drum-'n-bass.Alcohol drinken onder werktijd mag ook niet. Vroeger hadden we een krat koud bier, maar nu mag personeel op veel festivals geen drank meer meenemen backstage. Het gebeurt wel dat mensen die dat weten biertjes komen brengen of ruilen tegen eten. Op een van de festivals zijn we daardoor wel in de problemen gekomen. De organisatie had gehoord dat we bier hadden en dacht dat we dat meegesmokkeld hadden. Nee hoor, we hebben gewoon goeie vrienden. We zouden nooit dronken koken, maar het moet wel een beetje leuk blijven.Zoals verteld aan Stefanie Staelens."Op Liquicity had ik zin om augurken of lappen vlees in mijn oren te stoppen omdat we tussen twee podia in stonden, met van twee kanten loeiharde drum-'n-bass."