FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Een kip een Oculus Rift opzetten is nog niet zo'n gek idee

We ontdekten hoe serieus 'Second Livestock' eigenlijk is.
TEKENING VAN EEN KIP MET EEN HEADSET. AFBEELDING: AUSTIN STEWART, GEBRUIKT MET TOESTEMMING.

Oke, stel je even voor dat de robots in The Matrix de mensen niet levend hielden om energie te produceren, maar om op te eten (het waren robots die moesten eten, oké?). Klaar voor een twist á la Twilight Zone? Wat als dit nu geen mensen en robots waren, maar alleen kippen die leven in de Matrix? Net als met alle goeie sciencefiction, is dit misschien al een wereld waar je in leeft.

Austin Steward is een assistent professor aan de Iowa State University en werkt momenteel aan een virtuele boerderij-realiteit voor kippen, met behulp van een Oculus Rift genaamd Second Livestock.

Advertentie

SCREENSHOT VAN DE OCULUS RIFT. AFBEELDING: AUSTIN STEWART, GEBRUIKT MET TOESTEMMING.

Met kleine headsetjes op kunnen de kippen van de virtuele zonsopgang tot de virtuele zonsondergang naar hartenlust pikken en kakelen in een door het headset getoond landelijk kippenparadijs, zonder dat ze ooit te weten komen dat ze eigenlijk verpakt zitten in een wolkenkrabber boven een restaurant dat ze gaat veranderen in Virtual Free Range™ nuggets.

AFBEELDING VAN DE WASTE ZERO FACILITIES IN EEN STEDELIJKE SETTING. AFBEELDING: AUSTIN STEWART, GEBRUIKT MET TOESTEMMING.

In theorie heb je zo het beste van alle werelden – "Virtual Free Range™ combineert de fysieke en psychologische voordelen van een boerderij met de veiligheid en bescherming van een traditioneel landbouwbedrijf.  De kippen kunnen vrij rondlopen, socializen en virtueel eten 'eten', wat in de virtuele wereld verschijnt op de plek waar hun echte eten staat," de website zegt:

De omheiningen zijn gebouwd om een comfortabel en gezond thuis te maken. Tredmolens waarin ze alle kanten op kunnen bewegen zorgen voor de vrijheid van het vee en de mogelijkheid om vrij te bewegen. Elke omheining heeft individueel gefilterde lucht om te voorkomen dat ziektes en parasieten zich verspreiden door de instelling. De vogels krijgen een divers en organisch dieet. Je kunt zeggen dat ze beter af zijn in onze instellingen dan dat ze dat zouden zijn in de echte wereld.

Ja, Stewart weet hoe dit klinkt.

"Ik krijg constant de vraag 'meen je dit serieus?' vertelt hij in Modern Farmer. "Maar dan laat ik ze de set-up zien en vertel ze dat het zelf moeten proberen." Waarvan akte op de foto rechts.

Advertentie

Ik belde hem – om mezelf op veilige afstand te houden om niet afgeleid te worden door te doen alsof ik een kip was – en met mijn strengste journalistenstem vroeg ik hem "Maar echt, meen je dit serieus?"

"Laat mij beginnen door te zeggen dat deze technologie totaal waarschijnlijk is," zei hij als antwoord. "Ik denk dat we dit kunnen met wat we nu hebben. En dat gezegd hebbende…" hij lachte sluw, "eigenlijk is het punt van dit project iets creëeren dat geloofwaardig genoeg is dat het een debat veroorzaakt over zowel veehouderij als mensenhouderij."

En toen kwam er een Twilight Zone-twist in het gesprek. "We leven in kleine dozen, we werken in kleine dozen, net als de kippen die we houden op onze boerderijen. Wij zijn dus op een manier ook niet helemaal vrij van gevangenschap."

Op dit punt is het niet meer zo verassend dat Steward ook professor is in de Integrated Studio Arts program op Iowa State, en dat hij lesgeeft in het nieuwe programma Masters of Design, Sustainable Environments, dat deze herfst voor het eerst start. Ons gesprek draaide weg van hoe je kippenpoep van een yogabal krijgt – hoewel hij zei dat hoge luchtdruk misschien de oplossing zou kunnen zijn, vooral als de bal gemaakt was van, laten we zeggen, Teflon.

"Op dit moment kan ik zoveel onzin zeggen over dit project," zei Steward. "Ik heb vragen gekregen over hoeveel behuizingen we zouden doen per laag, en hoeveel vermogen – en meestal kom ik gewoon met een getal dat ik zo verzin."

Maar evengoed weet Steward wel wat dingen over kippen: ze slapen in bomen, ze houden van een mix van open ruimtes en beschutting, en zo nog meer.

"Ik heb aardig wat onderzoek gedaan naar hoe kippen zien," zei hij. "Waar wij drie kleurtonen in onze ogen hebben – rood, groen en blauw – hebben kippen nog een vierde in het ultraviolette spectrum. Om een wereld voor ze te maken die eruit zou zien zoals ze dat zouden verwachten moesten we een camera sensor maken om er achter te komen hoe hun wereld eruit ziet, en LCD schermen met vier kleuren per pixel in plaats van de normale drie."

Stewart is van plan om met het project op tour te gaan en het te laten zien op technologieshows en verder buiten de academische wereld. Ik was met mezelf in conflict over dit idee – en meer gedeprimeerd dan ik dacht dat ik zou zijn – dus het zou wel interessant zijn om te kijken hoe de bevolking reageert.

"Ik denk dat er nog best wat legitiem onderzoek gedaan kan worden naar of dieren een virtuele realiteit kunnen accepteren, en of het wel een goed idee is?" zei Stewart. "Maar het lijkt erop dat mensen online authentieke ervaringen kunnen hebben en ook in virtuele gemeenschappen, dus misschien kunnen dieren deze ervaringen ook hebben."