Brak in het pak: hoe het is om als Nederlander stage te lopen in Disneyland

In Restaurantontboezemingen lees je over dingen die zich achter de schermen van de horeca afspelen. Smakelijke verhalen die je als bezoeker van je favoriete eet- en drinkplekken normaal gesproken niet krijgt voorgeschoteld. Deze keer vertelt een voormalig stagiair, Timo (23), over zijn tijd in een van de restaurants van Disneyland Parijs.

In de trein naar Parijs rolden de tranen over mijn wangen. Mijn toenmalige vriendinnetje had me net uitgezwaaid en ik zat naast een een jongen die ik vaag kende van de hotelschool. We waren iets van achttien en gingen een aantal maanden stage lopen in Disneyland.

Ik werkte vijf dagen per week bij The Blue Lagoon, een restaurant met een Pirates of the Caribbean-thema. De eerste paar dagen dacht ik, waar ben ik in godsnaam beland? Elke dag stond ik in mijn piratenpak honderden vrolijke families te begroeten, en dat was nogal heftig. Ik moest in het Frans mensen ontvangen, vragen wat ze wilden drinken en uitleg geven van de kaart. Mijn Frans was behoorlijk gebrekkig en het Engels van mijn collega’s was gebrekkig, dus communiceerden we vooral in gebarentaal.

Ondanks deze hobbels waren mijn collega’s allemaal ontzettend aardig en ze zagen ook dat ik me enorm uitsloofde. Op een intens drukke dag baande ik met een gigantisch dienblad vol glazen boven mijn hoofd door de opeengepakte mensenmenigte. Toen ik door de deur wilde lopen, voelde ik dat de glazen begonnen te schuiven. Binnen enkele seconden regende het glazen en stond ik in een zee van scherven. Omdat het op dat moment door de drukte één grote chaos was, besloten mijn collega’s dat ik gewoon door moest rennen terwijl zij de puinhoop opruimden.

Het eten was allemaal kant-en-klaar. Bij iets simpels als vis met groente en rijst kwam echt alles uit de diepvries. De doperwten kwamen uit een grote zak en de vis werd opgewarmd in grote bakken met water. Alleen de rijst werd vers gemaakt. Het hele proces, van bestellen tot serveren, ging megasnel. Dit zorgde er wel voor dat je aan de lopende band tafels moest afruimen. Ik kon met een knopje doorgeven als iemand klaar was met het voorgerecht en dan stond binnen drie minuten het hoofdgerecht op tafel.

De ergste gasten waren Spanjaarden. Ze kregen vaak van hun hotel een coupon voor een gratis maaltijd en een drankje. De meeste andere gasten bestelden in zo’n geval nog een extra fles wijn of een dessert, maar niet die Spaanse lui. Als er een extra bakje friet dat ze zelf hadden bijbesteld op de rekening stond, ontploften ze vaak bijna van woede. En omdat ze vaak alleen maar Spaans spraken, was het ook niet heel makkelijk om met ze te communiceren.

Disney noemt het park vaak “de gelukkigste plek op aarde.” En dat was na werktijd niet anders. Op de campus woonden mensen van over de hele wereld, maar de Engelse meiden waren het leukst. Zij zopen zich ‘s avonds klem en stonden de volgende dag weer brak in hun pak kinderen te knuffelen. Vaak met grote tegenzin, omdat ze niet echt van kinderen hielden. Gelukkig zag niemand hun chagrijnige hoofd als ze in zo’n een vrolijk pluche pak zaten.

Elke maand kreeg ik zeshonderd euro stagevergoeding, ik hoefde niet te betalen voor mijn slaapplek, en ik hoefde ook niet te betalen voor mijn maaltijden in de restaurants. De fooi die ik kreeg, mocht ik ook nog zelf houden. Er waren dagen bij dat ik aan het eind van de dag met honderd euro extra de deur uit liep. Mijn geld gaf ik eigenlijk vooral uit aan goede Franse kazen en een koelkast vol drank.

Iedereen ging na de meestal stressvolle werkdagen naar het Disneycafé om stoom af te blazen. De muziek was er altijd kut, maar dat maakte niet uit want we kregen bier voor de helft van de prijs. Iedereen flirtte met elkaar en was van god los. Er werkten behoorlijk wat knappe mensen bij Disney die Jack Sparrow of Assepoester speelden, dus wat het café een broeinest voor allerlei affaires.

Mijn tijd bij Disney was echt fantastisch. Van maar weinig herinneringen ga ik zo glunderen als mijn tijd daar. Disneyland Parijs is niet alleen een magische plek voor kinderen, het is ook een paradijs om stage te lopen.

Volg MUNCHIES op Facebook, Instagram en Flipboard.