Ons werd verteld dat Kostijn Egberts, de man achter Magnetron Music en al sinds jaar en dag de manager van De Jeugd van Tegenwoordig, altijd met de wildste verhalen terugkomt van SXSW. Daarnaast heeft hij oog en oor voor goede muziek en trends. Wie anders dan Kostijn moet je dus vragen naar waar we muzikaal gezien rekening mee moeten houden in 2013?Noisey: Ha Kostijn. SXSW zit erop. Dus kom maar op met de verhalen.
Kostijn Egberts: Dit was mijn vijfde keer SXSW en het was weer fantastisch. Er is alleen een uitzondering op de regel ontstaan: ik heb geen wilde dingen meegemaakt. Het is hier nu net Koninginnedag, het festival is zo groot geworden, dat tegenwoordig alles wordt gereguleerd. De wilde ideeën ontstaan niet meer spontaan, maar worden vooraf gepland. Zoals zo’n optreden van Afghan Whigs en Usher, natuurlijk is dat voorgeproduceerd.Jammer, maar daar kun jij niets aan doen. Wat is het tofste dat je hebt gezien?
SXSW 2013 is de editie van de vrouwen. De beste waren Heliotropes uit Brooklyn, een all-girlband met een Jimi Hendrix-type als frontvrouw. Ook Solange, Savages en Hunters hebben potten gebroken.Wat zegt deze vrouweninvasie over de tijd waarin we leven, denk je?
Het is waarschijnlijk toeval dat ik zo veel vrouwen op het podium heb gezien. Ik probeer er ook zo min mogelijk seksistisch in te staan. Maar toch lijkt het er wel op dat vrouwen in een band echt als een rolmodel zijn gaan fungeren. Zo van: ik kan dat ook.De vrouwen regeerden dus op SXSW. Goed om te horen. Wie nog meer?
De gay rappers. In een conservatieve staat als Texas liepen dit jaar aardig wat homoseksuelen hand in hand over straat, dat was mooi om te zien. Maar wat betreft de muziek interesseert het me geen flikker of je gay bent of niet, je moet gewoon goed zijn. Bij Zebra Katz nam het gay-zijn de overhand, daar moest hij zijn credits mee verdienen. Ik geef hem een 5,5. Le1f was heel goed. Hij is een diva, maar rapt op supergoede beats. Hou hem in de gaten.Is er nog een naam die buiten deze trends valt, maar toch het checken waard is?
Death. Dat is een punkrockband met rastafari’s uit de jaren zeventig. Hun muziek is nooit uitgebracht, totdat hun kids een paar jaar terug de demo’s ontdekten. Eerst begonnen ze een coverband om die nummers te spelen, nu hebben ze ze zo ver gekregen de muziek toch uit te brengen. Ik zag ze bij Red Light Radio op SXSW. Ze zijn inmiddels in de vijftig, ze weten niet wat hen overkomt en ze zijn briljant.Check de Red Light sessie met Death op Soundcloud. Noisey NL zit op Facebook (klik) en Twitter (klik maar)!
Kostijn Egberts: Dit was mijn vijfde keer SXSW en het was weer fantastisch. Er is alleen een uitzondering op de regel ontstaan: ik heb geen wilde dingen meegemaakt. Het is hier nu net Koninginnedag, het festival is zo groot geworden, dat tegenwoordig alles wordt gereguleerd. De wilde ideeën ontstaan niet meer spontaan, maar worden vooraf gepland. Zoals zo’n optreden van Afghan Whigs en Usher, natuurlijk is dat voorgeproduceerd.
Advertentie
SXSW 2013 is de editie van de vrouwen. De beste waren Heliotropes uit Brooklyn, een all-girlband met een Jimi Hendrix-type als frontvrouw. Ook Solange, Savages en Hunters hebben potten gebroken.Wat zegt deze vrouweninvasie over de tijd waarin we leven, denk je?
Het is waarschijnlijk toeval dat ik zo veel vrouwen op het podium heb gezien. Ik probeer er ook zo min mogelijk seksistisch in te staan. Maar toch lijkt het er wel op dat vrouwen in een band echt als een rolmodel zijn gaan fungeren. Zo van: ik kan dat ook.De vrouwen regeerden dus op SXSW. Goed om te horen. Wie nog meer?
De gay rappers. In een conservatieve staat als Texas liepen dit jaar aardig wat homoseksuelen hand in hand over straat, dat was mooi om te zien. Maar wat betreft de muziek interesseert het me geen flikker of je gay bent of niet, je moet gewoon goed zijn. Bij Zebra Katz nam het gay-zijn de overhand, daar moest hij zijn credits mee verdienen. Ik geef hem een 5,5. Le1f was heel goed. Hij is een diva, maar rapt op supergoede beats. Hou hem in de gaten.Is er nog een naam die buiten deze trends valt, maar toch het checken waard is?
Death. Dat is een punkrockband met rastafari’s uit de jaren zeventig. Hun muziek is nooit uitgebracht, totdat hun kids een paar jaar terug de demo’s ontdekten. Eerst begonnen ze een coverband om die nummers te spelen, nu hebben ze ze zo ver gekregen de muziek toch uit te brengen. Ik zag ze bij Red Light Radio op SXSW. Ze zijn inmiddels in de vijftig, ze weten niet wat hen overkomt en ze zijn briljant.Check de Red Light sessie met Death op Soundcloud. Noisey NL zit op Facebook (klik) en Twitter (klik maar)!