Als het een beetje mee zit kun je vanaf juni die kwaliteitsvernachelende mp3-speler eindelijk de deur uit doen, je cd’s door midden breken en je iPod aan je oma geven. Dan verschijnt namelijk de Pono (Hawaiiaans voor ‘rechtvaardigheid’). Een kek nieuw spelertje dat je muziek laat klinken alsof het door zes bloedmooie naakte engeltjes wordt gespeeld. Grote meneer achter het op het eerste oog vrij onhandig driehoekige apparaat is Neil Young, een singer-songwriter van de oude stempel die waanzinnig veel goede muziek heeft gemaakt en met de Pono “de ziel en intenties van de artiest” terug wil geven aan de muziek.Revolutie in muziekland! Op de barricades! Het wonder van de muziek die uit een Pono komt blijkt echter zo groots helemaal niet. De Free Lossless Audio Codec-bestandjes (FLAC) die je er op zet, zijn wat groter dan mp3'tjes zodat de synths en drums mooi intact blijven. Met een appje van een euro of hooguit twee kun je dat echter ook gewoon uit je iPod, iPhone of Galaxy-telefoon halen. Hetzelfde geldt voor je laptop of pc. Een converteerdertje over je bestanden heen en het klinkt als een tiet. Nu is dat allemaal op zich nog niet zo erg, er zullen genoeg audiofielen helemaal bananen gaan op een apparaat dat dat allemaal uit zichzelf kan. Prima.
Wat wel merkwaardig is, is dat tot nu toe eigenlijk niemand weet wat je nu écht te horen krijgt als je een Pono aanslingert. Er gaat een promotiefilmpje over het internet waar artiesten als Bruce Springsteen, Mumford & Sons, Red Hot Chili Peppers en Sting extatisch vertellen over het geluid van de drager. Het panel aan journalisten dat naar de presentatie op SXSW af kwam, mocht echter nog niet mee delen in die audiovreugde.
Advertentie
Wat ook niet helemaal okselfris ruikt is het kostenplaatje. In eerste instantie zag niemand er kennelijk brood in en dus richtte de oude Young zich tot crowdfunding. Niet eens zozeer voor de munten, maar om “betrokkenheid bij het publiek te creëren”. Na amper 48 uur stond de teller op 2,307,896 dollar, waar gemikt werd op 8 ton. Young heeft met nog 33 fundraisings-dagen te gaan dus nu al genoeg om de productie starten. En nog een productie. Fuck it, yolo. Of hij nu al zijn zuurverdiende centjes op gaat maken aan de productie van de Pono, of er nog een mooie oldtimer van gaat kopen is nergens terug te lezen.De Pono gaat omgerekend ongeveer 290 euro kosten maar… Bestel nu en u betaalt slechts 220 euro! Een rocker van 58 jaar met evenveel albums als levensjaren, en een leuke schoorsteenmantel vol Grammy’s moet dat toch zelf ook kunnen betalen? Volgens de website BornRich.com heeft Young met zijn liedjes, albums en concerten een vermogen van 65 miljoen dollar bij elkaar getokkeld. Met de 4,343.509 dollar die er inmiddels is binnen gehaald zouden Young en zijn Pono met stip op zes binnen komen op de lijst van 50 meest succesvolle crowdfundings ooit. Het is samen met de vorige week verschenen Hollywoodfilm Veronica Mars bovendien het enige project in de lijst met een grote mogendheid erachter.Over het deel dat Neil Young aan de hele grap op zal strijken, wilden hij en zijn compagnon John Hamm (niet Don Draper) niet in gaan tijdens SXSW. Pono-CEO Hamm voegde er na wat snedige tweets van persmuskieten later tegenover Billboard aan toe dat artiesten die hun muziek via Pono beschikbaar stellen, zullen profiteren van een riante 70/30 deal. Maar waar gaat die 3,5 miljoen dollar boven het streefbedrag dan naar toe? De Pono lijkt een hebbedingetje voor de niche te gaan worden, dus veel kan hij er niet gaan maken.Was crowdfunding niet dat charmante principe waarmee beginnende bandjes hun tourbus bekostigden? Of dat je voor je ingelegde tientje met naam en toenaam in het cd-boekje van de buurtfanfare komt? Voor zover bekend krijgen donateurs alleen een gesigneerde poster van de oude meester thuis gestuurd. En die zijn inmiddels al op. Iemand die zich pas nog tot het Nederlandse volk richtte voor zijn kunst was Typhoon. Ty deed het alleen netjes andersom en maakte eerst de documentaire waar het allemaal om draait, om vervolgens de kosten terug te verdienen. Of doe als de Duitse Einstürzende Neubauten, die al veertien jaar lang elke plaat financieren met behulp van fans. Die in ruil voor hun bijdrage meet & greets, limited editions en zelfs inspraak in de muziek krijgen.Misschien wordt die hele Pono wél het nieuwe ding dat je voor Sinterklaas vraagt. Sterker nog, dat gun ik muziekliefhebbers van harte. Maar show your shit dan, beste Neil. Dit is vooralsnog een wassen neus.