Deze beveiligingscamera is ontworpen om je collega’s te betrappen als ze je eten stelen

Er zijn veel schrijnende aspecten aan het hebben van een kantoorbaan. Je zit veertig uren per week tegen dezelfde koppen aan te kijken (als je er goed en niet eens zo heel lang over nadenkt adem je een hele dag lang vrijwel letterlijk hun koffie- en sigarettenadem in en uit), je muishand ligt er 's avonds bij als een verkrampt hoopje modder door een hele dag met je muismat in de weer te zijn, en het pietluttige kantoorkeukentje dat je moet delen met je collega's is een gerenommeerd mijnenveld.

Dat laatste kan er weleens voor zorgen dat al het personeel zo nu en dan een ongemakkelijk mailtje toegestuurd krijgt met daarin een boodschap als: "Jongens, als iemand ziet dat er in de koelkast een pak kaas ligt dat eruit ziet alsof het als petrischaaltje gebruikt wordt om aan bacteriekweken te doen, kan je het dan in de vuilnisbak flikkeren?" of "Even een vriendelijke herinnering dat je beter GEEN bakje curry zonder deksel in de magnetron zet."

Een keuken delen met collega's is niet veel anders dan een keuken delen met huisgenoten. Het is waarschijnlijk de plek waar je de mensen met wie je een gebouw deelt op de meest intieme manier leert kennen: je ontdekt er bijvoorbeeld dat Trees verslingerd is aan krentebollen met salami en dat de dagelijkse eetgewoontes van Saaimans niet veel spannender zijn dan wat hij je, tussen het maken van mooie Powerpoint en het ordenen van sorteermapjes door allemaal te vertellen heeft. Daarnaast is het ook de plek waar onvermijdelijk na enige tijd de duistere kant van je collega's naar boven komt.

Kan het echt zijn dat de helft van mijn zak muesli al op is? Ik zag Mark vanochtend muesli eten aan zijn computer, zou hij er wat van mij genomen hebben? "Fucking Mark" mompel je tegen jezelf, net luid genoeg zodat wanneer je opkijkt enkele collega's je verward en een beetje bezorgd staan aan te staren.

Prent op zo'n moment stevig in je hoofd dat je niet gek aan het worden bent. Je verdenkingen zijn namelijk niet geheel ongegrond. Mark-gerelateerde incidenten eventjes terzijde, uit een enquête afgenomen door beveiligingsfirma ADT blijkt dat eenderde van alle kantoormederwerkers weleens te maken krijgen met een gestolen lunch. Het onderzoek legde de enquête voor aan 2000 kantoormedewerkers uit Engeland en ontdekte dat 29 procent al eens te maken kreeg met een collega die zijn of haar lunch had gestolen. Ook beweerde een ruwe 31 procent dat zijn of haar favoriete mok gestolen werd.

De reden dat ADT dit onderzoek uitvoerde is om dit soort katoorellende op te lossen en je lunchstelende collega's op te sporen.

Het bedrijf wil namelijk beveiligingscamera's gaan verkopen speciaal voor in de koelkast. Alsof het nog niet genoeg is dat medewerkers op veel werkplekken op George Orwelliaanse wijze moeten in- en uitklokken als ze pauze nemen of hun blaas legen, moet deze laatste vorm van privacy er ook aan geloven.

Net zoals veel andere technologische ontwikkelingen worden de koelkastcamera's verkocht onder het mom van 'veiligheid'. Volgens The Guardian, die het product eigenhandig heeft getest, werkt het prototype "op een mobiel signaal dat foto's verstuurt, en stopt met uitsturen eens de koelkastdeur gesloten is." Telkens wanneer een potentiële dief in een omtrek van vijftig centimeter van de camera komt, "neemt de camera een foto van hoge resolutie, die onmiddellijk opgestuurd wordt naar de eigenaar van de camera met de waarschuwing dat zijn of haar spullen in gevaar zijn." Leuk.

Is het werkelijk zo belangrijk om zeker te weten wie je laatste plak ham heeft opgegeten, dat we er onze koelkastprivacy voor overboord willen gooien? Zou jij willen werken op een kantoor waar zelfs in de keuken camera's staan? Als het aan mij ligt maak je je beter zorgen om je werk, in plaats van je energie in je geniepige collega's te steken. Fucking Mark.