Hoe Tinder heel wat ingewikkelder wordt als je transgender bent

Toen Annelies* nog Raphael* heette, associeerde ik haar met gamen, blowen en de grootste verzameling lege Eristoff-flessen die ik ooit zal zien. Nu ze sinds enkele maanden als transvrouw door het leven gaat, heb ik met haar afgesproken om te praten over een onverwacht probleem: Tinder. Online daten en de nuances van homo-, hetero- en transseks gaan namelijk moeilijk samen. “Nu ik eraan denk: mijn oude mannelijke Tinder-profiel bestaat nog steeds. Misschien heb ik binnenkort met mijn nieuwe profiel een match met mezelf.”

Mijn ex-lief wist toen we nog samen waren al dat ik me af en toe als vrouw kleedde. Ze maakte daar geen probleem van, maar ze wilde er ook niet echt bij betrokken worden. Nadat we uit elkaar gingen, heb ik dankzij Tinder nog een hete zomer beleefd als heteroman. Aangezien ik de vrouwen waarmee ik afsprak toch niet kende, verklapte ik hen dat ik van cross-dressing hield. Een van hen kickte er zelfs op.

Als kind had ik al interesse in vrouwenkleren, maar het was pas later dat ik ontdekte dat ik ook echt vrouw kon worden dankzij hormonen en operaties. Ik heb dus altijd geweten dat ik transgender ben, zonder die beladen term erop te plakken. In mijn puberteit dacht ik dat mijn omgeving niet zou begrijpen dat ik trans ben. Toen beeldde ik me in dat als ik aan de andere kant van de wereld zou wonen of als al mijn familie en vrienden plots zouden overlijden, ik direct vrouw zou worden. Nu ik merk dat iedereen er heel goed op reageert, heb ik spijt dat ik niet eerder uit de kast ben gekomen.

Dit is nog maar mijn tweede week als volledige vrouw. Voordien moest ik me overdag nog als man kleden om naar mijn werk te gaan. Toen ik vorige maand terugkwam van een vakantie waar ik de hele tijd Annelies was geweest, ben ik even gecrasht. Dat gebeurde toen ik weer moest gaan werken en me ‘s ochtends in de spiegel in mijn mannenkleren zag. Daarna heb ik ontslag genomen. Als zelfstandig IT’er ging dat redelijk gemakkelijk. Niet dat mijn ex-collega’s het niet hadden begrepen, maar ik kijk ernaar uit om ergens te werken waar ze me altijd als vrouw hebben gekend.

Veel mensen zien het verschil niet tussen genderbeleving en geaardheid. Nu ik me heb geout als vrouw, denkt iedereen dat ik sowieso op mannen val en dus eigenlijk homoseksueel ben. Ik heb de voorbije tien jaar echter relaties met vrouwen gehad en die waren allesbehalve fake. Kort samengevat ben ik als man hetero en als vrouw bi. Ik zou als man dus nooit seks hebben met een man. Niet dat ik iets tegen homoseks heb, maar ik ben gewoon niet zo.

Enkele maanden geleden heb ik op Tinder een nieuw profiel aangemaakt. In de app kon ik mezelf enkel identificeren als man of vrouw. Op de website Tinder.com stonden echter meer opties. 37 om precies te zijn, van androgyne tot transseksuele vrouw. Ik heb toen voor transgender gekozen. Wat interesses betreft, heb je maar drie opties: mannen, vrouwen of mannen en vrouwen. Zonder subcategorieën, waardoor ik door een speling van het algoritme heel wat homomannen op mijn bord kreeg.

Toen ik mijn geslacht aanpaste naar transgender vrouw werd ik wel met heteromannen gekoppeld. Zonder al te veel succes. Nu sta ik er als vrouw op en gaat het super hard. Helemaal anders dan vorige zomer toen ik als man vijfhonderd keer naar rechts moest swipen om een keer in de week een match te krijgen. Nu ik eraan denk: mijn oude mannelijke Tinder-profiel bestaat nog steeds. Misschien heb ik binnenkort met mijn nieuwe profiel een match met mezelf.

De helft van de geïnteresseerde mannen valt af als ze in mijn bio mijn disclaimer lezen: Transgender just so you know. Het is niet mijn bedoeling om mannen op Tinder in verlegenheid te brengen. Ook als ik begin te chatten maak ik direct duidelijk dat ik trans ben. Sommigen reageren niet en trappen het meteen af, andere bedanken vriendelijk. “Goed voor jou”, zeggen ze dan, “maar daar ben ik eerlijk gezegd niet naar op zoek.” Een keer schreef een man voor ik iets had kunnen zeggen dat hij blij was dat hij een mooie vrouw had gevonden, “want Tinder is toch maar een vreemde plek met mannen die zich voordoen als vrouwen. Homo’s!” Ergens was dat een compliment voor mijn profielfoto, maar ik heb toch maar geantwoord dat hij met zo’n openingszin bij geen enkele vrouw succes zal hebben.

Bij de heteromannen die overblijven zitten er veel die wel eens een transgender willen neuken, omdat het een soort verboden fetish is. Nu ben ik niet bepaald op zoek naar een relatie, maar ik heb geen zin in geheimdoenerij of mannen die wegduiken wanneer ze tijdens een date iemand zien die ze kennen. Daarvoor ben ik niet uit de kast gekomen.

Toen ik in de homopoule zat had ik minder matches, maar de matches die ik had waren wel zo bedoeld. Dat zijn namelijk mannen die mannen zoeken en dan tussen al die foto’s een vrouw zien staan. Als ze die liken, dan is dat een bewuste keuze. Maar ik val dus niet per se op homomannen.

Ondertussen heb ik ook enkele andere datingsites gecheckt en daar is van trans al helemaal geen sprake. Dus bezocht ik ook een site specifiek voor transgenders, maar daar kwam ik terecht in een erg donker undergroundwereldje waar ik geen band mee heb. Uiteindelijk ben ik gewoon een vrouw die ook zo wil worden behandeld door een man, een man waarvoor het niet uitmaakt wat er tussen mijn benen hangt.

Als informaticus wil ik graag het algoritme van Tinder begrijpen. Hoe kom ik als transvrouw terecht bij mensen die me interesseren en die in mij geïnteresseerd zijn? Soms zou ik een nieuw stukje code willen schrijven dat me helpt een goede match te vinden. Natuurlijk verwacht ik van zo’n groot platform niet dat ze heel hun policy omgooien voor transgenders. Ik ben ook helemaal niet het type dat op de barricades wil gaan staan voor LGBTQ-rechten. Als je mensen echter de keuze geeft zich als trans te identificeren, dan verwacht ik wel dat ze dit doortrekken in hun systeem, zodat ik effectief iemand kan vinden. Net zoals de vele mensen die Tinder al wel gelukkig heeft gemaakt.

*De echte namen zijn bekend bij de redactie.