We vroegen veganisten naar de karigste maaltijd die ze in een restaurant kregen

Het aantal veganistische restaurants schiet tegenwoordig als shiitake uit de grond. Goed nieuws voor de millennial, die zich volgens onderzoek steeds meer bekeert tot het veganisme. Ook supermarkten en niet-veganistische restaurants schenken steeds meer aandacht aan dit alsmaar groter wordende doelpubliek.

Toch gebeurt het dat veganisten maaltijden geserveerd krijgen die zo penibel zijn, dat het bijna lachwekkend wordt. Laatst hoorde ik van iemand die een broodje kreeg met een handvol chips ertussen, en een ander meisje vertelde dat ze in een restaurant een heel menu van hetzelfde product kreeg: eerst tapenade op een toastje, toen tapenade met tomaat, daarna tapenade met wat koude pasta en tomaat, en tot slot tomatensoep.

Als vleeseter heb ik vaak geen idee hoe moeilijk veganisten het hebben, dus ik vroeg een aantal veganisten naar de karigste maaltijd die ze in een restaurant geserveerd kregen.

"Een goede vriendin ging trouwen en had een veganistische maaltijd voor me geregeld. Bij het hoofdgerecht was ik gechoqueerd: ik kreeg een groot blok tofu, dat even gebakken was en vervolgens rechtop een bord gezet. Het blok was diagonaal doormidden gesneden. Geen peper of zout, het was helemaal niet op smaak gebracht. Best gek, want als je vlees bereidt doe je dat wel, toch?

Ik vond het niet per se zo erg. Bij een bruiloft is het snijden en eten van de taart belangrijker dan het diner. Dat is écht het moment waarop gevierd wordt. Wat ik dus veel vervelender vond, is dat er geen veganistisch stukje cake was. Iedereen stond zich breedlachend aan cake te goed te doen, en ik stond er sullig bij met het banaantje dat me door de bediening in handen gedrukt was."

"Mijn broer was 12,5 jaar getrouwd en trakteerde ons op een weekendje Duitsland. Hij verbleef vaker in dat hotel, dus ik vroeg of hij mijn dieetvoorschriften kon doorgeven. Op de eerste avond kreeg ik tijdens het diner enkel een krop sla voorgeschoteld. Zo, recht van het land geplukt. De kok had nog net de moeite gedaan om het zand eraf te wassen, maar verder niks. Mijn familie moest er heel hard om lachen en zei: 'Tja, dat krijg je er nou van.' Ze waren het niet eens met mijn levensstijl. Ze vonden het nogal extreem. Maar een krop sla op een bord? Ik had het idee dat de kok me wou pesten, en we moesten het rest van het weekend nog in het hotel eten. Ik heb dus maar gedaan alsof mijn neus bloedde om de hele boel wat te laten bekoelen."

"Thuis eet ik voornamelijk veganistisch, maar buiten de deur ben ik minder kritisch en wil ik nog wel eens vegetarisch eten. Toen ik bij een Van der Valk-hotel verbleef, vroeg ik om een vegetarische maaltijd. 'Geen probleem,' zeiden ze, en ik maakte me ook geen zorgen. Zo'n bekende keten krijgt die vraag vast vaker. Uiteindelijk kwamen ze aanzetten met een bord vol rijst en doperwten. Een beetje als wat een kind in een matige kinderopvang voorgeschoteld krijgt. Het ontbrak erg aan fantasie, want als ik keek wat er op de kaart stond kon ik zo tien ingrediënten opnoemen die ze ook hadden kunnen gebruiken."

"Mijn grootouders namen de hele familie mee uit eten. We kwamen met een groot gezelschap, dus er was ruim van tevoren een reservering gemaakt. Bij het reserveren verzekerde de manager ons ervan dat het voor de keuken geen probleem was om vegetarisch of veganistisch te koken. Op de bewuste avond stelde hij ons ook bij binnenkomst gerust dat er rekening was gehouden met mij. Maar toen de borden werden uitgeserveerd, zag ik de bui al hangen. Het enige wat op mijn bordje lag, was wat pasta met een paar blaadjes rucola. En de pasta was nog met ei gemaakt ook, dat zag ik zo. De ober had het schaamrood op zijn wangen, maar zelf kon ik er wel om lachen. Ik heb mijn pasta met de rest van de tafel gedeeld en kon hier en daar een frietje en wat salade meepikken. Mijn opa en oma trakteerden ons en ik wilde niet klagen, dus ze hebben gewoon de volle pond betaald."

"Ik was met mijn ouders uit eten in Zeeland. Mijn verwachtingen zijn normaal gesproken überhaupt niet zo hoog als ik buiten de Randstad eet, maar tot mijn verbazing stond er een 'vegaburger' op het menu. Toen ik 'm kreeg bleek het niet meer te zijn dan een hamburgerbroodje met sla, tomaat en een treurig schijfje komkommer. Ik voelde me enigszins genaaid, want ik had gedacht dat er een vleesvervanger op zou zitten. Toch heb ik de volle mep betaald, omdat het deels ook mijn eigen fout was: ik had van tevoren niet gebeld om aan te geven dat ik vegan eet. Normaal gesproken doe ik dat wel. Chefs hebben natuurlijk ook tijd nodig om te bedenken wat ze kunnen maken en daar de nodige ingrediënten voor in huis te halen. De schade was ongeveer veertien euro, en nog wat extra voor de troostfrietjes met ketchup die ik erbij had besteld."

"We hadden een bedrijfsuitje bij Cannibale Royale, een restaurant voor die-hard carnivoren. Ik bestelde een salade en vroeg of ze al het dierlijke eruit konden laten. De ober kwam aanzetten met een reusachtige kom ijsbergsla, rucola, veldsla, sperziebonen, erwten, snijbonen, sojabonen, groene paprika, courgette en komkommer. Echt alles was groen. Alsof er een klopjacht op groene voorwerpen in de keuken was. Wat vet raar was, aangezien mijn collega's een zoete aardappel hadden, of een rode paprika. Ik weet niet of het nou een grapje was of niet. Alsof ze dachten: ik weet niet precies wat vegan inhoud, maar als het groen is zal het wel goed zijn. In welke wereld zou een rode paprika iets dierlijks bevatten? Het was enorm smakeloos, want het was niet meer dan wat rauwe groenten. Volgende keer dat ik onverwacht wordt meegesleurd naar een restaurant ga ik voorbereid en neem ik wel een dressing mee, of zo."

Volg MUNCHIES op Facebook, Instagram en Flipboard.