Veganisten over de hoogte- en dieptepunten van hun dates met carnivoren

Er is geen twijfel over dat veganisten veel passie hebben.

Sommigen eten veganistisch om morele redenen, anderen vind het gezondheidsaspect belangrijker. Het is hoe dan ook een levensstijl die goed uitgedacht en gepland moet worden in een wereld waar vlees en zuivel zo normaal zijn.

Daarom vroeg ik me af hoe het voor veganisten is om met niet-veganisten te daten, vooral omdat samen eten een belangrijk onderdeel van iedere relatie is. Zorgt een grenzeloze liefde voor lekkere ribeyes voor relatieproblemen? Proberen ze hun partner ervan te overtuigen om ook veganistisch te gaan eten?

Dus zocht ik contact met een aantal veganisten, om uit te zoeken wat de voor- en nadelen zijn van daten met niet-veganisten.

Toen ik nog aan het daten was merkte ik dat mannen of geïntrigeerd waren door mijn levensstijl of er totaal imbeciel op reageerden. En omdat ik ook een stand-upcomedian ben, dachten ze vaak grappig te zijn door mijn geaardheid in twijfel te trekken. “Weet je wel zeker dat je op mannen valt? Want je eet toch geen vlees? Hahaha.” Ik reageerde meestal met “Waarom gebruik je dan die aubergine-emoji als je het over je lul hebt?” Als dat gebeurde kwam het nooit van een tweede date. Gelukkig wist ik na al die jaren zoeken tussen de sukkels die Nashville rijk is een partner te vinden die mijn levensstijl wel accepteert en niet klaagt over het eten dat ik voor ons maak. Hij kookt ook soms voor me of brengt mijn favoriete veganistische maaltijden langs op mijn werk. Hij eet nooit vlees waar ik bij ben – tenzij er iets fout is gegaan met onze bestelling bij Taco Bell. Ook proeft hij zelfs mijn eten om te checken of er niks dierlijks in zit. En als het moet rijdt hij me zelfs naar een ander restaurant om er zeker van te zijn dat ik er iets kan eten – ook al verwacht ik dat totaal niet van ‘m. – Ashley Newland (29) uit Nashville in de Verenigde Staten

Nadat we getrouwd waren, besloot ik om veganistisch te gaan eten. Mijn man is geen vegan, maar we voeden ons kind wel veganistisch op.

In het begin reageerde ik nogal agressief en dat zorgde veel conflict. We zijn samen dan ook in therapie gegaan voor wat bemiddeling in onze problemen. Ik wilde dat hij ook veganist zou worden of op z’n minst dat hij thuis geen dierlijke producten zou eten. Hij maakt zich in het begin veel zorgen over hoe moeilijk het zou zijn om ons kind veganistisch op te voeden. Het kostte veel tijd om er samen uit te komen en voor mij om te realiseren dat veel van onze problemen door mij kwamen. Ik was ongeduldig en onbuigzaam. Therapie heeft ons erg veel geholpen. Hij eet het meeste van wat ik kook en staat achter de beslissing om ons kind veganistisch op te voeden. Ook heeft-ie alle documentaires gezien en snapt hij wel hoe het zit, maar toch is hij enorm eigenwijs en geeft-ie gewoon niet zoveel om dieren en het milieu – en dat vind ik nog steeds moeilijk. Daar komt ook nog bij dat we het erover eens zijn dat als ik vegan was geweest toen we elkaar ontmoetten, we waarschijnlijk niet waren gaan daten. Maar omdat we wel samen een liefdevolle relatie hebben opgebouwd, is dit voor eeuwig. We zorgen wel dat het werkt. – Andrea Frenke (40) uit Toronto in Canada

Ik werd zeven jaar geleden veganist en ik heb sindsdien twee relaties gehad. Toen ik voor het eerst besloot geen dierlijke producten meer te eten, zat ik op de helft van een huwelijk dat uiteindelijk acht jaar zou duren. Het was de hel op aarde. Hij maakte me constant belachelijk en het boeide hem niks als er geen veganistische opties waren in de restaurants waar we aten. Hij was ontzettend lomp, wreed zelfs. Maar negen maanden nadat ik vegan werd, deed hij hetzelfde – en hij was er zelfs blij mee. Zes maanden later kapte hij er weer mee en at hij alles weer. Het was erg zwaar, ook omdat we samen een kind probeerden op te voeden en zijn kijk op eten ook effect had op ons kind. Na onze scheiding kreeg ik een relatie niet veel anders was. Hij at vlees en ik zei hem al snel dat het niet zou gaan werken als hij geen vegetariër of veganist werd. Hij besloot toen om vegetariër te worden – maar iedere keer als we ruzie hadden ging hij stiekem vlees eten bij fastfoodrestaurants, zonder het te vertellen. – Bridgett Baker (38) uit Texas in de VS

Ik heb weinig recente ervaring met echte dates. Mijn ervaringen op datingsites zijn daar gedeeltelijk verantwoordelijk voor. Veel van de reacties op mijn veganisme zijn zo negatief, dat het vaak niet eens tot een date komt. Voordat ik “veganist” op m’n profiel had staan kwam het af en toe weleens ter sprake in gesprekken waar je elkaar een beetje probeert te leren kennen. Iemand vraagt dan naar je favoriete restaurant of lievelingseten. Vaak zijn het de normale vragen over waarom ik besloot om veganist te worden of ik vlees mis, enzovoorts. Maar vaak reageren ze ook met “O, dat is jammer” of “Dus je gaat nooit een biefstuk voor me bakken?” En dan beginnen de ruzies. “Maar wat nou als je lang met iemand samen was, je echt van hem hielden en hem blij wilde maken, dan zou je toch wel iets met vlees voor ze maken?” Zelfs als ik dan al uit heb gelegd dat het niet alleen een persoonlijke en ethische keuze is, maar ook het zintuiglijke aspect een grote rol speelt.

Als ik dan nog niet geblokkeerd ben, probeer ik het vaak om te draaien: “Stel dat als we al zo lang samenzijn, zou je dan ook niet genoeg van me houden en mijn keuzes respecteren en me niet dwingen iets te doen wat ik niet wil?” En dan zijn er nog die gasten die zeggen dat ze vanwege mijn veganisme überhaupt niet met me willen daten, alsof het het enige is dat mij definieert als persoon. Ik weet nog de keer dat ik iemand vroeg waarom hij dat wilde en zijn enige argument was dat we het nooit eens zouden worden over waar we zouden gaan eten. Het is me ook gebeurde het weleens dat mannen me berichten stuurden als, “Maar je bent dik. Hoe kan je nou veganist en nog steeds dik zijn?” of het prachtige “Zou je mijn vlees nog wel eten/zuigen/proeven?” Classy, mannen. – Adrianna Lowes (32) uit Saskatoon in Canada

De grootste uitdaging voor mij persoonlijk is dat veganist-zijn niet mijn hele identiteit is en ik het maar moeilijk vind om een partner te vinden die ook andere interesses heeft naast veganisme. Dat we toevallig allebei veganist zijn, betekent niet dat we ook meteen met elkaar overweg kunnen of ook maar iets gemeen hebben. En dat is ook waar het hele veganisme-als-identiteit-ding een rol speelt. In mijn laatste twee relaties was ik veganist, maar zij niet. Uiteindelijk bekeerden ze zich en veranderden ze helemaal. Er is dus wel iets te zeggen voor mensen een kans geven, zelfs als ze geen veganist zijn. – Kelly Gredner (35) uit Toronto in Canada

Veganisme speelt een bijzonder interessante rol in mijn relatie, omdat de jongen die al drie jaar mijn vriendje is en ik allebei zo ongeveer alle allergieën hebben die er bestaan. Omdat heel veel plantaardig vlees van peulvruchten en noten wordt gemaakt, is het moeilijk om iets te vinden wat mijn vriendje en ik allebei kunnen eten. Een van de redenen waardoor ik geïnteresseerd raakte in veganisme was dat ik op zoek was naar een uitgebalanceerd dieet zonder vis, melkproducten en tarwe, mijn voornaamste allergieën. In eerste instantie flipte hij nogal toen ik hem vertelde dat ik overwoog om veganist te worden. De volgende stap was dat hij accepteerde dat ík dat ging doen. Hij was er nogal stellig over dat hij diezelfde stap nooit zou zetten en dat onze toekomstige kinderen nooit veganistisch zouden worden. Die fase heeft even geduurd en het heeft zelfs onze verloving vertraagd.

Fast forward naar nu en hij eet thuis volledig veganistisch en voor negentig procent vegetarisch als hij niet thuis is. Hij heeft een heleboel favoriete veganistische gerechten gevonden en staat erop dat onze toekomstige kinderen een veganistische opvoeding krijgen. Hij is zelfs van gedachten veranderd over een hond bij een fokker halen en wil er nu eentje uit het asiel. Veganisme vormde een van de grootste struikelblokken in onze relatie, maar heeft ons ook dichter bij elkaar gebracht. – Alexis Rau (23) uit Toronto in Canada.

Aangezien we geen dieren hoeven te eten om te overleven, vind ik het ongelooflijk wreed om ze te doden voor voedsel. Omdat dit zo belangrijk voor me is – ik ben de afgelopen zes jaar ook op verschillende manieren betrokken geweest bij dierenrechtenbewegingen – zou ik niet met een niet-veganist willen daten. Dat zeg ik niet om arbitrair het speelveld te verkleinen, maar het is voor mij een morele ondergrens. Ik wist zelf ook niets over de praktijk van de veehouderij voordat ik vegan werd. Daarom zou ik potentiële partners zeker ook de kans geven om hierover te leren en de overstap te maken. Maar als ze dan er nog steeds voor zouden kiezen om dierlijke producten te eten, dan zou dat wel een dealbreaker zijn. – Eli Robiner (27) uit New York City in de VS

Ik ben zelf vegan en mijn standpunt is dat ik niet date met veganisten. Ik ben er gewoon niet zo goed in en ik wil niet het idee hebben dat ik gecontroleerd word of dat ik een betere veganist moet zijn dan de ander. – Jessica Ford (32) uit het VICE kantoor in Toronto in Canada

Dit artikel verscheen eerder op VICE Canada.

Volg MUNCHIES op Facebook, Instagram en Flipboard.