We proefden het allereerste bier ter wereld gemaakt met pis

De zon schijnt, het is 11 uur 's ochtends en net zoals iedere andere ochtend zit mijn buik vol met pis – maar deze keer komt het niet doordat ik me de nacht ervoor ladderzat heb gezopen. Nee, vandaag ben ik namelijk in Hedehusene, in West-Kopenhagen, om het eerste Deense pisbiertje te proeven: de Pisner pilsner.

In Gent werd in 2016 al een biertje van urine gepresenteerd, maar de Deense brouwerij wist de kunst van het pisbrouwen naar een hoger niveau te tillen en op een stuk grotere schaal te produceren. Nu is deze Pisner natuurlijk niet zomaar gefilterde pis die na fermentatie in een fles is gegoten. Dit bier is het prachtige resultaat van de samenwerking tussen de Deense Raad voor Voedsel en Agraricultuur en Nørrebro Bryghus, een speciaalbierbrouwerij en gastropub.

Als je in de zomer van 2015 naar het muziekfestival Roskilde bent geweest, herinner je je mogelijk nog dat je je barstensvolle blaas hebt geleegd in een speciaal urinoir van 45 liter. Misschien is dat toiletbezoek (geheel begrijpelijk) allang uit je geheugen weggesijpeld, maar jouw goudgele mengsel van destijds is nu weer omgetoverd tot een fris biertje.

Allemaal leuk en aardig, maar wat was hier eigenlijk de reden van? De Raad wou meer aandacht voor duurzaamheid in de agrarische wereld en verzamelde daarvoor
54.000 liter festivalurine, voor een project genaamd 'van pis naar pilsener' – ook wel 'biercycling' genoemd. Na een opslagperiode van acht maanden, werd de urine over een moutgerstveld in Køge, Denemarken, gesprayd – in plaats van de gebruikelijke meststoffen, gemaakt van koeien- of varkensstront.

Eenmaal geoogst, werd de mout naar de Baldersbrønde Brouwerij in Hedehusene gestuurd. Deze brouwerij, onderdeel van Nørrebro Bryghus, brouwt en tapt meer dan 1,2 miljoen liter bier per jaar.

"Toen we de mout ontvingen, onderzochten we eerst of de kwaliteit hoog genoeg was om er bier van te maken," zegt Henrik Vang, directeur van Nørrebro Bryghus. "En dat was het ook, maar het was natuurlijk wel belangrijk om dat te onderzoeken."

De Pisner is gefermenteerd op een lage temperatuur en er zijn allerlei ingrediënten aan toegevoegd, zoals de Duitse hopsoort polaris en het Amerikaanse simcoe. De combinatie van deze twee geeft het uiteindelijke brouwsel een citrus- en dennenaroma.

Maar hoe smaakt deze golden shower in een flesje nou?
De smaak lijkt in ieder geval in de verste verte niet op pis. "Nee," antwoordt Vang, "het smaakt gewoon als bier." Er zijn al genoeg biertjes die naar rioolwater smaken. De Pisner is een bitter, maar verrassend fris biertje. Bovendien ruikt het naar hop (niet naar ammoniak), en de enige vergelijking met urine is eigenlijk de kleur: donkergoud en ongefilterd, net zoals je zeikstraal in de ochtend.

"Ons doel was vanaf begin af aan al om een biertje te maken dat qua smaak bij het idee van biercycling past," zegt Jakob Hørslev Hansen, productiemanager en brouwmeester bij Nørrebro Bryghus. "Het was dus belangrijk een licht en zomers biertje te maken, dat goed past bij het festivalseizoen."

"In eerste instantie waren we nogal sceptisch over het hele gebeuren," herinnert Vang zich. "Maar we zijn een biologische brouwerij en wilden betrokken zijn bij [het proces van] het maken van een duurzaam bier, en zien hoe de granen en het mout er uiteindelijk [uit zouden komen]."

Ondanks dat Pisner duurzaam is, is het eigenlijk niet biologisch. Maar dat is niet omdat het is gemaakt met de urine van mensen die waarschijnlijk al flink wat achter de kiezen hadden op het festival.

Vang verduidelijkt: "We hebben biologische ingrediënten gebruikt, maar de mout hebben we geoogst vanaf een veld dat niet gecertificeerd biologisch is. Het heeft niks te maken met het feit dat de gewassen zijn gegroeid met het gebruik van menselijke urine."