Stop je hand niet in het slipje van Vaginas, What Else?

Toen ik gebriefd werd over het interview met Vaginas, What Else? verschrompelden mijn hersens helemaal en bleef enkel het woord ‘vagina’ nazinderen. Ik probeerde niets te laten merken en verzamelde de stukjes informatie die me werden aangereikt. “Ze hebben nog geen enkel nummer opgenomen”, “niemand van hen kon een instrument spelen voor ze de band oprichtten”, “ze zijn helemaal gek.”

Op de plek van afspraak, Bar Wilson in Gent, bots ik aan de toog op een enorme vagina. Die maakten ze ter gelegenheid van een speciaal concert. Het publiek werd er met een passage door die vagina tot wedergeboorte uitgenodigd. Verderop zitten de drie Vaginas - de band - aan een tafeltje. Ik heb nog geen witte wijn besteld of een van de meiden vraagt me buiten een sigaretje te roken voor we eraan beginnen. Uiteindelijk voeren we het hele gesprek op het terras. Het is er koud, maar de warmte van de terrasverwarmers en het plezier van onze dosis nicotine veranderen dit simpele interview in een middagje onder BFF’s. Uiteindelijk verklapten ze me met gevoel voor humor hun intieme geheimen en praatten we over muziek en seks.

VICE: Vaginas, What else? , is een nogal gedurfde artiestennaam. Zit er een verborgen boodschap achter?
Tine: Ja, er zit altijd een verborgen boodschap achter onze liedjes.
Charlotte: Wij hebben bijvoorbeeld een liedje over ‘plastic kutten’ en al die operaties die tegenwoordig populair zijn. Het gaat over meiden die hun vagina strakker laten maken en in hun schaamlippen snijden om er vanonder uit te zien als pornoactrices. Het is eigenlijk een metafoor over een leven leiden zoals de maatschappij dat verwacht. We moeten afstappen van het idee dat we moeten voldoen aan een bepaald ideaalbeeld. Wij willen geen foef waaraan gefoefeld is! Wij houden ervan zoals ze is.
Tine: We vinden vooral dat je verschillen moet aanvaarden. Als je iets wil doen dat jou gelukkig maakt, doe het dan.
Charlotte: Of zoals onze filosofie luidt: hang it loose or keep it tight.
Céline: In ons nummer ‘Stripper poor rose’ vertellen we ook dat het geen probleem als je je wilt kleden als een slet.
Charlotte: Of je nu extravert, open of zelfs wild bent in je gedrag en omgang met anderen, dat wil nog niet zeggen dat je een makkelijk meisje bent.
Céline: Klopt. Dat wil niet zeggen dat iemand toestemming zijn hand in je slipje mag stoppen.

Hoe verloopt jullie schrijfproces?
Charlotte: Aangezien we elkaar niet kenden voor we samen een band begonnen, hebben we elkaar echt veel anekdotes te vertellen. Ervaringen met exen bijvoorbeeld. Als we op iets gemeenschappelijk stoten, werken we erop voort.
Céline: Onze vriendschap evolueert op dezelfde snelheid als onze band. We leren elkaar steeds beter kennen, tot in de meeste intieme plekjes..
Tine: We dragen transparantie en eerlijkheid hoog in het vaandel.

Als jullie zo transparant zijn met elkaar, zijn jullie dat ook met het publiek?
Charlotte: Als ik op het podium sta, vind ik het persoonlijk heerlijk om mensen te shockeren. Wanneer we soundchecken wil ik niet zingen, omdat ik dat niet kan. Dus dan vertel ik over mijn regels. Mensen kijken me dan vol verontwaardiging aan en fluisteren: “Ssst … Praat daar niet over.”
Céline: Het zou raar zijn als we onszelf au sérieux namen, maar wel zouden optreden zoals we dat doen.
Tine: Dan zouden we echt kutartiesten zijn.

Provocatieve kunst, het moet echt zot zijn om jullie in actie te zien.
Charlotte: Ja, doorgaans reageert het publiek op een logische manier op onze provocaties. Ze amuseren zich en kijken elkaar vol onbegrip aan. Ze vragen zich vaak af waar we mee bezig zijn. Maar ze meestal vinden het geweldig en uiteindelijk dompelen ze zich helemaal onder in onze wereld.

Jullie verhaal heeft iets weg van het Benjamin Button-parcours. Zo zijn jullie met de Vaginas gestart voor jullie instrumenten konden bespelen. Hoe begin je er dan aan?
Charlotte: Als we ergens worden geboekt, beseffen we het meestal niet helemaal. We zijn dan altijd verrast en blij en kunnen onze lach niet inhouden, omdat het allemaal zo vreemd is.
Tine: Maar we hebben hard moeten werken om hier te geraken. Het is niet enkel nonchalance. We steken er ook veel moeite in.
Céline: De eerste stap was besef wat het maximum aan alcohol is dat je voor een optreden kan verwerken.
Charlotte: In het begin dronken we namelijk nooit en dat was echt een probleem.
Céline: Ja; we waren echte stresskippen.
Charlotte: Ik trilde keihard. Ik wist dat ik mij niet van noot mocht vergissen op mijn keytar, anders ging het echt rotslecht klinken. Het was een grote chaos in mijn hoofd. Ik dacht voortdurend: “Fuck, waar ben ik mee bezig?”
Tine: “Mijn borsten zweten!”

Ik veronderstel dat jullie ook wel genânte momenten hebben meegemaakt?
Tine: Ik heb een verhaal! Ik heb een verhaal!
Charlotte: Het was tijdens een van onze eerste optredens. Een belangrijk moment voor ons.
Tine: Ja, een concert in de Kinky Star! We stonden een saf te roken na de soundcheck. Ik zat in kleermakerszit te praten met de mensen die ons die avond geboekt hadden. We waren super enthousiast. De vriend van Charlotte kwam naar mij en fluisterde in mijn oor: “Tine, ik denk dat je een probleem hebt met je… regels.” Ik was er helemaal ondersteboven van. Het was niet de bedoeling om ze dan al te krijgen! Ik ben al mijn vrienden beginnen bellen die om hen om een oplossing te vragen.
Céline: Het was echt een big deal. Ze belde iedereen op met de vraag een broek voor haar mee te brengen.
Charlotte: Dus iedereen was ervan op de hoogte.
Tine: Ja, iedereen wist ervan maar ik probeerde toch een beetje discreet te blijven. Op het concert droeg ik uiteindelijk een veel te grote, afgesleten baggy broek met camouflageprint.
Céline: Gelukkig ben je de drummer en hoefde je niet recht te staan, anders was het wel vreemd geweest.

Heb je je menstruatieproblemen niet aan het publiek uitgelegd zoals Charlotte tijdens haar soundcheck?
Charlotte: Op dat moment was het wel echt awkward. Het is pas achteraf dat we ermee hebben kunnen lachen.

Jullie lijken heel hecht. Jullie kennen elkaar nochtans niet lang?
Charlotte: Het is misschien door het feit dat we alledrie geboren zijn…
Céline: … via keizersnede.
Charlotte: We zijn niet via de vagina naar buiten gekomen, maar door de maag. Daarom zijn we zo mooi.
Céline: Misschien zijn onze hersens er wel door aangetast. Door een gebrek aan druk zijn onze twee kwabben niet goed aan elkaar geplakt.
Charlotte: De verbinding met onze moeders was niet helemaal afgerond, dus moesten we met elkaar verbinden.

Krijgen jullie na dit gezellig gesprek ook last van grootheidswaanzin?
Céline: Ik zou graag drinkbekers en kleren zien met onze namen op en Barbiepoppen met onze gezichten.
Tine: Het zou top zijn als mensen Céline- of Tine-poppen zouden willen kopen.
Céline: Dat we een echt merk werden.
Tine: Maar geen oude trainings of sloffen. Dat zou ons imago verpesten.
Charlotte: Ik wil vooral dat onze fans dickpicks naar ons sturen. We hebben er nog geen gekregen en dan pas ben je echt bekend.
Tine: Een droom die werkelijkheid wordt.

Volg de Vaginas, What Else? op Facebook en Instagram of ervaar ze live op Lokale Helden of op Rock Zerkegem in Oostende .