Boer Krispijn uit de Noordoostpolder maakt van zijn afgekeurde aardperen een smakelijke borrel

Het zijn geen rooskleurige tijden voor boeren in Nederland; op producten als melk, varkensvlees en eieren wordt zelfs verlies gemaakt. Een slimme boer brengt daarom geen eenheidsworst op de markt, maar zorgt dat zijn of haar product opvalt en niet op de grote hoop verdwijnt in een of andere supermarkt.

Krispijn van den Dries wordt in de landbouwwereld al lange tijd gezien als voorbeeldboer. De biologisch-dynamische akkerbouwer uit de Noordoostpolder kwam voor het eerst in het nieuws toen hij in 2012 uit protest een berg aardappels op de Dam uitstortte – hij was het zat dat supermarkten aardappels uit het buitenland bleven importeren terwijl hij een schuur vol goede knollen had. Twee jaar later opende hij een tijdelijke aardappelwinkel in Amsterdam waarin hij verschillende soorten verkocht: van paarse tot gevlekte en van friet- tot stamppotaardappels. De winkel was bedoeld om iets te doen aan het diversiteitsprobleem in aardappelland.

En Krispijn blijft met goeie dingen komen; dit keer heeft hij een alcoholisch drankje ontwikkeld. Om te voorkomen dat een partij onverkoopbare aardperen als varkensvoer eindigden, bedacht hij dat stoker Peter Verhage bij hem uit de buurt er misschien wel een sterke drank van zou kunnen maken. Peter Verhage is fruitteler en begon vijf jaar geleden met het distilleren van zijn appels, peren en kersen en verkoopt deze eau-de-vie's in zijn boerderijwinkel. "Ik heb Peter op een dag opgebeld met de vraag of hij iets met aardperen zou kunnen," vertelt Krispijn me aan de telefoon. "In Duitsland noemen ze het 'topischnapps', naar topinamboer, de andere benaming van aardpeer."

Aardperen distilleren is moeilijker dan fruit zegt Krispijn: "Van de aardperen moet je eerst een soort prutje maken en daarbij doe je dan een bepaald enzym. Daardoor wordt het zetmeel suiker dat je kunt distilleren." De duizend kilo aardperen zijn inmiddels veranderd in 120 liter eau-de-vie die 41 procent alcohol bevat. "Het is heel lekker," vertelt Krispijn. "Je kan ook een scheutje in de aardperensoep gooien, dat heb ik gisteravond nog gedaan."

Eau-de-vie of schnapps (Frans en Duits voor ongeveer hetzelfde) moet na het destilleren nog minimaal een jaar rijpen in het vat, dan wordt de smaak minder scherp en lekkerder. "Als je de dop opent ruik je eerst artisjok, en de smaak is aards en nootachtig, met een klein pepertje erin. Het is goed spul. Beter dan aardappelwodka."

Op het moment dat ik Krispijn spreek, heeft hij net 85 kisten rode bieten 'naar de koeien' moeten sturen omdat ze door een schimmel waren aangevreten. Is het een idee om van alle onverkoopbare groenten drank te gaan maken? "Ha, Peter en ik hebben het wel al gehad over knolselderij. Maar vijftigduizend kilo is wel even een ander verhaal dan duizend – ik weet niet of Peter dat allemaal kan verwerken. Maar je brengt me wel op ideeën, het zou een leuk probeersel zijn."

Hoewel topischnapps maken van afgekeurde aardperen een heel goed idee is, is er één verliezer in dit verhaal: de varkens die de onverkoopbare partij anders gekregen zouden hebben. Aardperen zijn voor varkens volgens Krispijn echt een feestmaal. Sorry, varkens.