Als er iets is waar mensen elk jaar in januari weer volop goede voornemens tegenaan knallen, is het hun sigarettenverslaving. En terecht, van je lichaam een wandelende drekpoel van teer en nicotine maken is niet bepaald de gezondste keuze. Waarom mensen nog beginnen aan deze zinloze hobby, is iets waar ik me over verwonder als ik zelf ergens op straat mijn eigen leven sta te verkorten.In de horeca ligt dat toch een tikkeltje anders. Wie niet rookt, krijgt minder pauze. Het roken van sigaretten is bij werken gaan horen als rookworst bij stamppot en tubes kaas by Bugles (jeweetwel, van die punthoedjes waar je dan zachte kaas in doet, goddelijk). Maar goed, elk restaurant, of dat nou een snackbar of een piekfijn etablissement is, heeft een vaste plek waar personeel heen gaat voor een snelle sigaret. Een achterafsteegje, een binnenplaats, tussen de vuilnisbakken of aan de kelderdeur, overal liggen door de drukte vergeten sigaretten op te branden in een asbak.
Advertentie
Ik maakte met mijn camera een rondje door Amsterdam om rokend horecapersoneel vast te leggen en hen te spreken over pafpauzes, hun vaste rookplek, en wat het voor hen betekent om op die manier even lekker stoom af te blazen.
alle foto's door de auteur
"Op een rustige dag kan ik drie tot vier keer per avond een peukie doen, maar dit is pas de eerste van deze avond. Het is druk, en als het druk is moet ik naar achter rennen om een halve peuk te doen, die weg te gooien en daarna terug te snellen naar de keuken. Je kan het niet echt maken om te roken op een plek waar gasten het kunnen zien - dat staat niet goed - maar omdat dit een achterafsteegje is waar niemand bij kan, kunnen we hier met een gerust hart roken, tussen de prullenbakken. Zo'n snelle sigaret is soms echt ons avondeten. Dan kan je kiezen: óf je eet even een banaan, óf je gaat buiten een sigaret roken. Dan ga je uiteraard een sigaret roken. Eten skippen, ik ben niet anders gewend." - Simon, kok
"Ik had hele goede voornemens om te stoppen met roken dit jaar. Dat is me drie dagen gelukt. Meestal gaan we in het pissteegje aan de overkant roken, of op het terras van de pizzeria hier tegenover - we zijn goed bevriend met hen en van onze baas mogen we eigenlijk niet roken op ons eigen voorterras - maar omdat het nu zo stervenskoud is, zit ik stiekem toch op ons eigen terras. Er staan warmtelampen en er zit toch nauwelijks iemand buiten. Het is niet echt netjes van me, ik weet het, maar wat wil je met dit fucked up weer?
Advertentie
Omdat het voor het barteam vaak stervensdruk is - de bonnen met verschillende cocktails stromen urenlang aan de lopende band binnen - is roken soms moeilijk. Maar hoe druk het ook is, we zorgen dat we tijd kunnen maken voor een sigaret, omdat het de stress verlicht. Als een collega vraagt om te roken, en je ziet dat hij of zij het echt nodig heeft op dat moment, zegt ik altijd 'ja, ga maar'. Dan heb ik het maar drie minuten wat drukker. Ze doen hetzelfde voor mij." - Ramos, barman
Vincent (links)
"Ik werk al in de horeca van toen de asbakken nog gewoon in de keuken stonden, daar was een hoekje voor, waar alle koks even konden paffen wanneer ze daar nood aan hadden. Dat mag nu niet meer - logisch genoeg! Maar toch moet er in elke zaak een plekje zijn waar het personeel terecht kan voor een sigaret. Iedereen die hier werkt, rookt. Wij staan hier altijd bij de ingang aan de achterkant - echt ons hoekje. Eigenlijk is het best gek: roken is heel normaal en we zijn allemaal mensen, maar een rokende kok zien staan, is toch raar. Dus we houden ons toch liever buiten het zicht.Het gezelligst is als er genoeg tijd is om met z'n allen tegelijk te roken. Dat gebeurt natuurlijk bijna nooit. Heel vaak is er een paar uur lang geen tijd voor, en dan pakken we snel een voor een een momentje. Je moet denken: bij gewone banen kan je pauze houden, maar in de horeca - althans voor mij, want ik werk tijdens personeelseten gewoon door en stop in de plaats doorheen de dag snel iets in mijn mond - is een sigaret je pauze, een uitvlucht, even weg zijn van werk, een beetje stoom afblazen. Het hoort er gewoon bij." -Vincent, kok
Advertentie
"Om de drie uur ga ik even buiten zitten om een sigaret te roken en daar neem ik rustig de tijd voor. Het maakt niet uit of het druk of rustig is, ik ben de eigenaar van het restaurant. Dat het op ons eigen terras is, vind ik ook helemaal geen probleem. Het is erg gezellig: de koks komen er vaak bij zitten en we babbelen vaak met de gasten. Hier buiten zitten roken is een moment dat ik met ontspannen associeer: aan het begin en het einde van de avond zitten we hier ook vaak met het hele team." -Deniz, eigenaar en bediening
"Samen roken is gezelliger dan alleen, maar dat kan hier niet echt. We gaan altijd maar met één persoon per keer. Anders zouden we de tent moeten sluiten, iemand moet toch de bestellingen maken? We gaan om de beurt." -Hany, kok
"Ik neem eigenlijk zo vaak mogelijk een rookpauze, als de baas niet kijkt tenminste. Hij heeft het niet zo graag, maar als ik een beetje gestresst raak en hij is er niet, spring ik direct naar buiten voor een sigaret. Gewoon voor de deur hoor, dit is gewoon een pizzatent, en dan maken we praatjes met klanten. Vooral als het lekker weer is. Dat vinden ze leuk." -Vincenzo, kok
"Als het zo koud is, mogen we op deze verdieping pauze nemen. Vroeger behoorde dit tot het restaurant, maar nu is het een beetje een donker opslaghok. Echt perfect om even tot rust te komen, te roken, en een filmpje te kijken op mijn telefoon." -Anoniem, bediening
"Ik probeer een keer in het uur een sigaret te roken. Als ik iets af heb of een gerecht in de oven heb zitten, kan ik er wel even tussenuit. Dat komt omdat ik in een klein restaurantje werk, zonder terras. En de baas rookt zelf ook, dus die vindt het geen ramp. Meestal ga ik in het portiek van de buren staan, want dan ben ik uit het zicht en is het minder koud. Dat is een kledingwinkel en die is in de avond toch dicht, maar nu is het koopavond, dus sta ik voor onze eigen deur. Het personeel van andere horecazaken in straat schuilt ook altijd in de portieken van winkels als ze gaan roken hier." -Jesse, kok
"Ik krijg officieel twee keer pauze, een keer kort aan het begin van de avond en een keer kort aan het einde. Dan kan ik roken en daar kijk ik ook echt naar uit. Ik houd mijn schort en werkkleding natuurlijk gewoon aan, en het hele keukenteam krijgt die pauzes om en om. Er wordt wel tijd gemaakt voor sigaretten, maar de keuken moet ook gewoon blijven verder rollen. The show must go on." -Nuch, kok