FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

Deze handige app telt je calorieën en beledigt je daarna

De nieuwe app Carrot Hunger probeert je in vorm te krijgen door je te bestoken met beledigingen en vreemde advertenties wanneer je jezelf volpropt met junkfood. Een soort verbale billenkoek.
Hilary Pollack
Los Angeles, US

Britse gewichtscoach en hypnotherapeut Steve Miller is onder vuur komen te liggen voor zijn poging om woensdag 7 januari om te dopen tot 'waarschuw een vriend dat hij dik is-dag', (zogenaamd) om deze aan te moedigen "gezonder te gaan eten." Zoals te verwachten reageerde de plus-size gemeenschap met de opmerking dat hij kon oprotten. Niemand wil van een vriend te horen krijgen dat je lichaam of eetgewoonten onacceptabel zijn – wat je gewicht ook is. Maar zou je het wél van een app willen horen?

Advertentie

Als een vriend of geliefde je vertelt dat je er uitziet als een zeekoe is dat eerder aanzet tot een knallende ruzie dan dat het motiverend werkt. Maar sommigen van ons zouden het niet erg vinden om bekritiseerd te worden door een neutrale derde partij. Eén die je speciaal inhuurt om die muffin uit je hand te slaan en je een trap richting de loopband te geven. Dit is precies wat de makers van de nieuwe app Carrot Hunger voor ogen hadden.

Nieuwjaarsvoornemens zijn niet zo makkelijk vol te houden als ze zijn om te bedenken—zeker als het om afvallen of 'beter eten' gaat. (Twaalfhonderd calorieën is ruim voldoende, lieg je jezelf voor, knabbelend op een stengel bleekselderij. Maar dan is het tijd voor de vrijdagmiddagborrel en komen er bitterballen op tafel…) Het idee achter een personal trainer of voedingsdeskundige is dat ze ons een duw in de richting van een goddelijk lichaam geven, met het soort tough love die we zelf moeilijk kunnen opbrengen. Carrot Hunger speelt in op dit idee door je te beschamen, beledigen en zelfs door geld te eisen wanneer je van je doel afdwaalt.

"Als je dikker wordt," waarschuwt de app, "dan zwaait er wat."

Carrot heeft al eerder 'tough love apps' (zoals ze die zelf graag noemen) ontwikkeld, gericht op het verhogen van je productiviteit of aanleren van een fitnessschema. Carrot Fit, hun work-out app, is de geboortegrond van hun favoriete scheldwoord "meatbag". Met als doel je te motiveren foetert de app je op een semi-vriendelijke manier uit. Voorbeeldje: "Je mag pas stoppen als je dood bent". Carrot Hunger doet ongeveer hetzelfde – maar minder politiek correct, aangezien gewichtsproblemen altijd gevoelig liggen.

Advertentie

"Hallo, meatbag," groet de nieuwe app van Carrot me (hardop, als je geluid aan staat) wanneer ik hem open. "Vanaf nu ben ik de scheidsrechter van jouw voedselinname."

Bij het invullen van mijn gewicht valt me op dat vrouwen kleiner dan 1.57 meter worden bespot als ewoks of jockeys, terwijl vrouwen groter dan 1.75 meter bigfoot of giraffe worden genoemd. Bij het invullen van je gewicht krimpt of zwelt je gezichtloze avatar. De vrouwelijke avatars voor obesitas en morbide obesitas lijken op Violet Beauregarde uit Sjakie en de chocoladefabriek en vrouwen onder de 50 kilo worden weergegeven als skelet. "Als je dikker wordt," waarschuwt de app, "dan zwaait er wat."

Je maaltijden invoeren is eenvoudig en er is een waslijst aan slechte lekkernijen en bijbehorende calorieën aanwezig in de interface. Ik vertel de app dat ik per week een halve kilo wil afvallen en hij suggereert dat ik ongeveer 1400 calorieën per dag mag eten. Maar – je ziet het al aankomen – dat gaat snel. De bagel met kaas en ei en het glas sinaasappelsap waarmee ik ontbijt, doen mijn dagelijkse calorieën al flink oplopen. Ik word er nerveus van. Ik voel de hete adem van Carrots oordeel in mijn nek.

Gewoon om een eikel te zijn vertel ik de app dat ik zojuist elf Milky Ways heb gegeten, bovenop mijn redelijk decadente ontbijt. Door deze 'snack' ga ik ver over mijn dagelijkse calorielimiet heen. De app geeft me een optie om hem om te kopen voor 99 cent (ik geef toe, een slim verdienmodel) of om de consequenties te accepteren.

Advertentie
IMG_0400

Carrot Hunger is pissig omdat ik elf Milky Ways opat.

Ik ben geen liefhebber van in-app aankopen en kies de tweede optie, wat de zogenaamde 'Angry Mode' activeert. "Als straf," zegt Carrot, "heb je bij de volgende gerechten die je invoert een hogere kans op de gevreesde full-screen advertenties."

Mijn scherm verandert van groen naar rood en vertelt me dat ik "zou willen dat ik nooit geboren was," terwijl mijn avatar in rap tempo dikker wordt. De tekst in mijn dagboek wordt aangevuld met "je hebt geen controle over je porties en je zou je diep moeten schamen." Waarom geniet ik van deze afstraffing?

Hoewel ik die Milky Ways niet eens echt gegeten heb, voel ik me wat defensief, verontwaardigd en (ja!) beschaamd. Maar om eerlijk te zijn smul ik van deze straf; de interface is zo vrolijk dat het meer voelt als een speelse mentale spanking dan een emotionele afranseling.

IMG_0401

Een alternatieve straf is dat de app een bericht naar je vrienden stuurt dat je te kakken zet voor jouw zielige gebrek aan zelfcontrole. En hoewel ik niet zeker weet of dit gerelateerd is, adverteert het reclamebalkje aan de onderkant van het scherm niet langer voor slangenolie en een mysterieus drankje genaamd Slusho, maar probeert het me nu over te halen om een paardenmasker te kopen.

IMG_0402

Deze app is een beetje als jouw persoonlijke trainer from hell. Misschien dat ik er nog wat langer mee speel.

Recente studies hebben uitgewezen dat fat-shaming (in elk geval IRL) niet werkt. Sterker nog, het kan gewichtstoename zelfs aanmoedigen; een flink potje pesten kan zomaar leiden tot stress-eten. Maar eerlijk gezegd is het een stuk minder erg om een dikzak te worden genoemd door een cartoon op je telefoon dan door je Tinder-date.