FYI.

This story is over 5 years old.

Eten

Er zit bloed en vissenblaas in je wijn

Het klaringsproces waarbij ongewenste tanninen, sediment en kleur uit wijn worden gefilterd, gebeurt vaak met best wel freaky dierlijke dingen zoals bloed, vissenblazen en gelatine. Proost, vegetariers.

Zoals ieder normaal mens zet ik het graag op het zuipen. Wanneer het wondere wereld van wijn betreft, kan ik de verschillende smaken en ingrediënten dan ook in vele termen omschrijven. Gedroogde vissenblaas is niet één van die omschrijvingen. Maar misschien zou dat het wel moeten zijn. Want, schrik niet, de kristalheldere perfectie van een glas sauvignon blanc heeft hij te danken aan de blaas van een vis genaamd steur, of aan één van de andere bizarre en onverwachte wijn-klarende ingrediënten.

Advertentie

"Fining" klaren van wijn is een proces dat veel wijnmakers gebruiken om wijn te zuiveren en te stabiliseren, om zo een heldere kleur te krijgen, droesem te verwijderen en de wijn van ongewenste smaken, geuren en kleuren te ontdoen. Het is één van de meest bepalende fases in het komen tot een geslaagd eindproduct. Deze klaringsmiddelen, die negatief of positief geladen kunnen zijn afhankelijk van wat de wijnmaker probeert te extraheren, worden meestal aan het vat of de tank toegevoegd na de fermentatie of voor het bottelen van de wijn. Dan worden ze daar even met rust gelaten, zodat ze ongewenste deeltjes van de wijn kunnen verzamelen of absorberen en vervolgens naar de bodem kunnen brengen. Het resultaat is een 'schone' wijn.

Welke klaringsmiddelen je gebruikt, hangt dus af van het soort wijn dat je maakt en wat je probeert te verwijderen. Soms worden meerdere producten aan het vat toegevoegd. Het vreemdste van dit hele verhaal is dat het meestal om dierlijke eiwitten gaat, variërend van albumine en bentoniet (van ei-eiwitten), caseïne (van melk-eiwitten), gelatine (huid, botten en kraakbeen van varkens en koeien) en vislijm (gedroogde zwemblazen van vissen) en zelfs bloed. Mmm lekker, bloed.

via Wiki Commons

via Wiki Commons

Klaringsmiddelen als isinglass, chitosane en caseïne worden bijna alleen voor witte wijn gebruikt en ei-eiwitten voor rode wijn. Met middelen als bentoniet, gelatine en kieselsol kun je meer kanten op en die vind je dan ook terug in witte, rosé en rode wijn. Maar één van de meer traditionele en effectieve klaringsmiddelen blijft toch bloed – meestal van een os – zowel in gedroogde als vloeibare vorm. Want waar gaat het een glas wijn immers beter van zingen dan van een druppeltje bloed?

Het gebruik van bloed in wijn gaat ver terug, maar is door de eeuwen heen steeds minder gangbaar geworden. Het is trouwens sinds 1997, na het uitbreken van de gekke koeienziekte, verboden in de EU en de VS. In 1999 deed de Franse overheid invallen bij verschillende wijnhuizen in de Rhone, waarbij meer dan 100 duizend flessen in beslag werden genomen op verdenking van het bevatten van ossenbloed. Ook werd zo'n 480 pond gedroogd bloed, dat klaarstond voor het klaren, in beslag meegenomen. Terwijl een enkele kleine wijnboer in Zuid-Europa misschien nog wel eens bloed gebruikt, hoef je sinds het verbod van de EU en VS niet meer bang te zijn voor bloed in je wijntje. Tenzij je een 25 jaar oude vintage wijn hebt bewaard. Als dat het geval is, is dat behoorlijk tof en zou ik 'm vooral opdrinken. Bloedcellen of niet.

Hoe het ook zij: terwijl sommige klaringsmiddelen best wel bizar zijn en vooral ook vragen oproepen voor vegetariërs en veganisten, blijft er in het eindproduct in feite bijna niets over van het klaringsmiddel. Dus als je geen last hebt van een extreme melk- of ei-allergie en geen ethische bezwaren hebt tegen het gebruik van dierlijke producten, dan zou ik vooral achterover zakken en genieten van een lekker glas vintage wijn met gedroogde vissenblaas.