Eten als graaf Dracula in Transsylvanië

Dracula van Bram Stoker begint onschuldig met kip en rode paprika. De Britse advocaat Jonathan Harker is op reis door Oost-Europa, onderweg naar de graaf uit de titel. Hij stopt bij een hotel in Cluj-Napoca, in Transsylvanië. "Ik kreeg een stuk kip met paprikapoeder. Het was heerlijk, maar ik kreeg er ook ontzettende dorst van," schrijft de advocaat in zijn dagboek. Hij merkt nog op dat hij het recept moet vragen voor zijn verloofde.

Stoker bezocht de regio niet zelf, maar zijn culinaire keuzes kloppen wel. Paprikapoeder is de nationale smaakmaker van Hongarije en maaltijden met vlees zijn eerder regel dan uitzondering in restaurants door het hele land.

Hierna wordt het verhaal wat grimmiger. Het blijkt al snel dat Dracula's lievelingsgerecht maar een overeenkomst heeft met paprikapoeder: de kleur. Een groot glas bloed is niet iets wat je op veel menukaarten vindt, maar je kan in de buurt komen bij een vampier-etentje in Transsylvanië (het huidige Roemenië). Restaurants bieden deze 'ervaring' aan mensen die op zoek zijn naar de geschiedenis van het verhaal van graaf Dracula.

Je begint het beste in Sighisoara, een klein stadje in het heuvelachtige binnenland van Roemenië. Sighisoara bestaat uit een schattige historische binnenstad met oude kerken, torens en het huis dat genoemd wordt als de plek waar Vlad de Spietser werd geboren. Vlad heerste over een stuk land dat toen bekend stond als Walachije. Zijn bijnaam dankt hij aan zijn bloedige strijd tegen de oprukkende Ottomanen en andere volkeren. Krijgsgevangenen werden publiekelijk gespietst, en dienden als voorbeeld voor iedereen die hem naar de troon wilde steken.

Even een stukje geschiedenis: paprikapoeder kwam pas een eeuw na Vlads dood naar Hongarije, en werd meegebracht door, je raadt het nooit, de Ottomanen. Vlad de Spietser stond ook bekend als Vlad Dracula, en hoewel kannibalisme niet op zijn lijstje van wreedheden staat, vormden zowel zijn naam als zijn wrede reputatie de inspiratie voor Stokers creatie.

De connectie met vampieren komt nog steeds terug in zijn ouderlijk huis, waar restaurant Casa Vlad Dracula een vampier-menu aanbiedt. Wat dat is? Vlees, vlees en nog eens vlees. Dracula-stoof, Dracula-kip, Dracula-filet, Dracula-garnalen, het merendeel begeleid door een pittige rode saus. Voor grote eters is er een heus Dracula-diner: vijf verschillende soorten vlees geserveerd met aardappels en augurk. Als je er goed over nadenkt: Dracula dronk bloed om zichzelf in leven te houden, wat niet veel verschilt van het eten van dieren. Om eerlijk te zijn ziet het menu er qua gerechten niet heel anders uit dan wat je op de meeste kaarten in Roemenië vindt. Het enige echte verschil zit 'm in het thema.

Ik kies voor de Dracula-stoof: een paar worstjes en kip, geserveerd tussen enorme hoeveelheden polenta. Mijn vrouw is veganist en bestelt een salade. Voor de zekerheid vraagt ze de ober of er geen kaas in de salade zit. Nee, zuivel is nergens te bekennen, maar wel een enorme berg ham.

Na het eten kun je de kamer bezoeken waar Vlad geboren zou zijn, boven het restaurant. De eigenaren hebben er een soort spookhuis van gemaakt: als je de kamer binnenstapt, stuit je op een doodskist waaruit plotseling een man omhoog komt.

Nog meer Dracula vind je in Bran, ten zuiden van Sighisoara, in een bergachtig gedeelte van Transsylvanië. Kenmerkend is het imposante kasteel op de top van een klif, dat uitkijkt over de hele stad. Hoewel het kasteel geen enkele connectie heeft met Vlad de Spietser, zag het er griezelig genoeg uit om te dienen als huis van graaf Dracula in het boek. De hoge klif is een terugkerend element in het verhaal. Het zorgt ervoor dat de jonge Britse advocaat geen kant op kan.

Aan de voet van de klif is een klein marktje waar je vooral troep kunt kopen. Eindeloze slierten van worsten hangen in het zicht bij de eetkraampjes om hongerige toeristen te lokken. En daar, ergens in een klein restaurantje aan de voet van de berg, vind ik Dracula-bier. Ik had verwacht dat het een standaard biertje zou zijn met rode kleurstof, maar de brouwer had z'n best gedaan. De rode kleur van het bier komt door een soort siroop, die ervoor zorgt dat het wat dikker en zoeter smaakt. Het vegetarische alternatief voor bloed, met een beetje fantasie. Nog een klein beetje zout en ijzer en je hebt de perfecte ode aan Dracula's favoriete maaltje.