Mensen en de littekens die ze opliepen omdat ze dronken waren

Als je het geregeld een avondje op een zuipen zet, zijn er een paar zekerheden. Je ontsnapt tijdelijk aan de dagelijkse sleur, je maakt een hoop vrienden die je vervolgens nooit meer ziet en je leert belangrijke levenslessen. De jongeren in dit verhaal kwamen er op de harde manier achter dat je in staat van beschonkenheid soms dingen doet die je beter had kunnen laten. Breakdancen, bijvoorbeeld. Of een bommetje doen in een hot tub, of even uitrusten op een fornuis. Ze hielden er allemaal een litteken aan over, en hier vertellen ze in geuren en kleuren hoe het allemaal zo ver kon komen.

Pas op: sommige foto's zijn behoorlijk goor. Als je net zit te eten, kun je dit verhaal misschien even bewaren voor een ander moment.

Jordy (25)

Drie jaar geleden was ik een half jaar op uitwisseling in de Zweedse stad Uppsala. Daar deed ik wat elke exchange student doet: zuipen en feesten. Tijdens Valborg – een feestdag waar iets (niemand weet precies wat) gevierd wordt – begonnen we 's ochtends met een ontbijt dat bestond uit champagne en aardbeien. Vervolgens liepen we door de stad met een tas vol bier, waarna de champagne-galopp begon. Dit houdt in dat er op een veldje buiten een onbeduidende dj draait terwijl iedereen flessen champagne koopt om over anderen heen te spuiten, en wat overblijft op te drinken. Een paar flessen later kregen we honger en gingen we naar huis om te eten.

Wat er toen precies gebeurd is kan ik me niet herinneren. Ik werd twee uur later verdwaasd wakker in bed, toen een vriend vroeg wat ik in godsnaam op mijn arm had. Er bleek een gigantische brandwond op mijn hele rechteronderarm te zitten. Ik kon me niet herinneren wat er was gebeurd, maar er is een theorie: Ik hoorde van mijn huisgenoot dat de keukenvloer vol lag met olijfolie en diepvriesvis. Ik denk dat ik geprobeerd heb om vis te bakken, wat niet helemaal goed ging. Ik heb waarschijnlijk alles op de grond laten vallen, en daarna met mijn onderarm op de inductieplaat geleund.

Toen ik wakker werd voelde ik niet zoveel van de tweedegraads brandwond. Waarschijnlijk was ik nog verdoofd door de alcohol. Ik ben nog vrolijk uitgegaan met m'n vrienden. De dag erna begon de pijn pas echt. De huid op mijn onderarm was helemaal weg en het deed extreem veel pijn. Ik sloeg het advies van mijn vrienden om naar het ziekenhuis te gaan in de wind en heb provisorisch met wat verband van de drogist geknutseld, want als er ook maar één haartje of vinger de brandwond raakte, verging ik van de pijn. De weken erna was de pijn hels, het voelde alsof mijn huid – met een gat van tien centimeter ertussen – naar elkaar toe probeerde te trekken. Inmiddels, drie jaar later, is de brandwond redelijk goed hersteld, maar je ziet hem nog steeds zitten. Een herinnering aan een goede tijd, zal ik maar zeggen.

Emma (22)

Het was Halloween, en ik gaf met mijn toenmalige vriendje een huisfeest. We waren negentien en we schonken sterke drank dat we met van alles mixten. Het was een gouden tijd waarin ik dingen als Safari door m'n keel kon krijgen. Het hele huis was omgebouwd tot horrorhuis. We hadden het hele huis versierd met kaarsen. Dat gaf een spookachtig effect, maar we hadden niet echt nagedacht over de brandveiligheid. Alle gasten waren verkleed en hadden maskers op en kleden aan. Het is eigenlijk een wonder dat het zo lang goed ging. Op een gegeven moment lag er zo'n Jason-masker op de vensterbank te dicht bij een kaars. Die vatte vlam. Mensen begonnen te schreeuwen, en ik raakte ook een beetje in paniek. Ik greep het masker en gooide het door het raam naar buiten, maar kreeg brandend plastic op mijn arm. Ik trok in een reflex meteen het plastic uit mijn arm, waarbij ik een stukje huid meetrok in het proces. Ik ben niet naar het ziekenhuis gegaan, omdat ik dronken was en de pijn niet echt voelde, maar dat was wel verstandig geweest. De wond was in het begin groen, echt goor. We zijn nu een paar jaar verder en het litteken is nog steeds een beetje te zien.

Lauren (22)

In 2012 was ik de hele zomervakantie op reis. Eerst op eindexamenreis naar Mallorca, daarna met vriendinnen naar Spanje, vervolgens twee weken Sziget en na een dagje rust thuis vertrok ik naar Lowlands. Daar moest ik op de zondagavond al vertrekken, omdat op maandag de introductieweek van de VU startte. Ik heb die maandag wonder boven wonder overleefd, maar de dag erna voelde ik me na een paar shotjes tequila tijdens de kroegentocht niet lekker worden. Ik was helemaal op, dus ik besloot om op het Leidseplein de bus naar huis te nemen. Twee minuten voordat de bus kwam viel ik ineens flauw, iets wat ik pas één keer eerder had meegemaakt. Ik werd wakker en veel omstanders negeerden mij gewoon, omdat ze de bus wilden halen. Ik wilde ook de bus in stappen, want ik voelde me eigenlijk wel prima. Twee meisjes hielden me tegen, omdat ik blijkbaar een gat in mijn kop had, en er was een stuk tand afgebroken.

Hun vriendjes die om de hoek in een auto zaten brachten mij naar het ziekenhuis. Ze zaten flink te blowen en ik twijfelde of ik wel mee moest gaan, maar het leek me toch wel goed om naar het ziekenhuis te gaan. Volgens mij waren ze erg stoned, want ze brachten me niet naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, maar naar eentje helemaal in Noord. Ik werd afgezet bij de parkeergarage en heb in m'n uppie de ingang gezocht. Uiteindelijk is mijn hoofd gelijmd en kreeg ik twee dagen later een nieuw stukje tand.

Joris (27)

Ik had een week lang met een voorstelling in een theater gestaan. In die voorstelling zat een scène met een hot tub. Na de laatste voorstelling vierden we feest, en er werd flink gedronken. Op een gegeven moment werd de hot tub ook aangezet. Die zag er ondertussen uit als een vieze pan soep, omdat het water de hele week niet was ververst. Er zaten al wat mensen in, en ik besloot om erin te springen. Ik had kunnen zien dat mensen ergens op zaten, maar ik had al flink wat op. Ik sprong en ging vol met mijn scheenbeen over een zelfgebouwd randje dat aan de binnenkant van de hot tub zat. Het deed zeer, maar de alcohol verdoofde de boel. Ik ben een hele tijd in het bad blijven zitten, totdat het water moment lichtroze begon te kleuren. Ik stapte eruit en kwam erachter dat ik als een rund aan het bloeden was. Het litteken lijkt nu op een soort vlam van een lucifer. Ik ben er wel trots op.

Manon (23)

Drie jaar geleden ging ik met vriendinnen op stap in Rotterdam. We dronken de hele avond wijn in een soort feestkelder, waar mensen op een gegeven moment begonnen te breakdancen. Een gast deed de snake, waar ik keihard om moest lachen, en dacht: hallo, dat kan echt iedereen. Vanuit een handstand deed ik ook de snake, op een enorm smerige vloer, maar ik klapte vol met m'n kin op de grond. Lachend ging ik aan de kant staan, maar eigenlijk had ik enorm veel pijn. Ik wilde me niet laten kennen, maar voelde eigenlijk direct al dat er een stukje van mijn tand was afgebroken. Niet veel later merkte ik dat ik helemaal onder het bloed zat. Ik vroeg aan een vriendin wat er aan de hand was. Ze schrok zich lam: mijn hele kin lag open. In het ziekenhuis moesten we nog lachen, tot de dokter een enorme spuit in mijn kin prikte. Het lachen verging me helemaal toen ik drie hechtingen kreeg en er twee weken later een dikke rekening op de mat viel.