Vijf redenen waarom het heerlijk is om in de horeca te werken met een kater

Het is vrijdagavond. Wodkaflessen worden koud gezet, geld gepind, seksuele verlangens getemperd, harten gebroken en katers gekweekt. Als je werkzaam bent in de horeca, dan zou deze vrijdagavond net zo goed een zondag- of een woensdagavond kunnen zijn, want horecamensen weten dat er weinig verschil zit tussen weekenden en doordeweekse avonden.

Om een schrijversberoep te kunnen bekostigen, werk ik een paar dagen in de week als serveerster in een bar. Katers komen er veel en vaak voor. En gek genoeg was het op alle plekken waar ik een horecabaantje had – en geloof me dat zijn er veel – om verschillende redenen prima om met een kater te werken.

Als je actief bent, verdwijnt de kater deels: je bent niet met hersenkrakende dingen bezig, maar met een aaneenschakeling van handelingen en het is om te beginnen al vrij onvermijdelijk om niet zat te worden na je dienst. Maar er zijn meer goede redenen waarom het best oké is om met een kater in de horeca te werken. Ik heb ze hieronder voor je op een rijtje gezet:

Met het oog op een carrière buiten de horeca (een muziekcarrière, cabaretcarrière, brie-ontwikkelaarscarrière) is het slimmer om met de kater je geld vast te verdienen, zodat je hierna nog een dag overhoudt waar je niet financieel van afhankelijk bent. Deze dag kun je op je eigen manier inrichten. Dat kan alsnog op de bank, of in een ander soort surrogaatbaarmoeder, maar je kunt bijvoorbeeld ook je dag besteden met leren olieverven, auto's monteren, tamboerijncursussen bijwonen, het schrijven van een artikel over katers of alle Kruidvatten in het land bezoeken. Aan het einde van de week heb je alsnog evenveel uur gewerkt, en dus evenveel geld verdiend.

Als je een kater hebt, heeft je lichaam behoefte aan smerig voedsel variërend van drop tot kreeft, van een Unoxbuffet tot melk met komkommerstukjes of sinas zonder prik. Goed nieuws! Want als je in de horeca werkt, bevind je je in het hart van de spijzen. Je kunt er alles eten, combineren, mixen waar je zin in hebt zonder dat het geld kost. Heb je zin in tomatensap, dan hoef je niet je schoenen en jas aan te trekken, door de kou naar de supermarkt, maar kun je gedachteloos nuttigen wat je maar wil. Als je twee minuten later zin krijgt in een warme chocolademelk met slagroom, hoef je er alleen maar naar te reiken en het is er. Er is een eindeloze zee van cafeïne en daarachter het paradijs wat 'de keuken' heet. Thuis zal je niet zo snel de moeite nemen om sinaasappels te halen om te persen, maar in het café lijkt alles er juist op gericht dat je vitamine C binnenkrijgt. Daarnaast ben je omringd door ervaren katerdragers die precies weten wat goed is voor je. Zo had ik ooit een baas die aan mijn kleine ogen zag dat ik niet de snelste zou zijn die dag, waarna hij direct een magisch mierzoet drankje voor me maakte en ik kort daarna energieker was dan een libelle in een jampot.

Als je in de bediening werkt, ben je waarschijnlijk bekend met het bestaan van vervelende gasten die overbodige mededelingen doen en vragen stellen als:

'Ik ga even naar het toilet.' 'Wat is jullie wifi?' 'ik ga even een sigaret roken.' 'Hoe heet je?' 'Wat studeer je?' 'Goh, de koffie was hier vroeger lekkerder.' 'Wat is jullie wifi?' 'Ik wilde even zeggen dat het toilet een zooitje is.' 'Waar is de baas? Ik ben een zeer goede vriend van de eigenaar.' 'Hoe lang duurt het voordat het eten hier klaar is?' 'Wat is jullie wifi?' 'Mogen we alle zestien apart betalen?'

Normaliter kun je misschien moeilijk omgaan met dit soort kanttekeningen. Maar na een avond waarop je uitzonderlijke veel hebt gedronken, stoor je je amper aan deze opmerkingen en vragen. Sterker nog: deze prikkels maken je extra vrolijk en alert omdat het ervoor zorgt dat je niet inkakt. Je lichaam breekt anderhalf glas alcohol per uur af, dus grote kans dat je nog wat aangeschoten bent van de avond ervoor. Als je weer actief bent, in plaats van wegsmelt op je bank, zal je merken dat je kater omslaat in een euforische houding gemixt met een onbekommerdheid die ervoor zorgt dat je moeiteloos tussen de tafeltjes door balanceert en glimlachend iedereen voorziet van zijn bestelling, waarna je lachend het toilet kunt poetsen. Sterker nog, als ik eerlijk toegeef een kater te hebben aan een gast moet deze negen van de tien keer lachen en laat daarna een dikke fooi achter, zo schattig die kater.

'Of je even het kaarsvet van de kandelaars wil krabben met je nagels, de muizenkeuteltjes onder de koelkast kunt wegvegen, de honderd terrasstoelen kunt inklappen, schoonboenen en wegzetten in de garage een paar kilometer verderop, et cetera…' zijn taken die je, als je ze zonder kater moet uitvoeren en ernaast nog ambities hebt, kwaad, gestrest en gespannen maken. Je hebt verdomme vier jaar gestudeerd, en bent momenteel bezig om een serie tropische fruitglassculpturen te blazen met als titel 'gezonde dikmakertjes', een werk dat eigenlijk gaat over ideologieën en wetenschap. Je bent beter dan dit, denk je, terwijl je grommend op je knieën knaagdierenstront bij elkaar schraapt.

MAAR! Met een kater ben je juist blij met een paar repetitieve klusjes die zorgen voor afleiding van je kunstprojecten. Als je zonder kater werkt, voelt het alsof je je tijd aan het verspillen bent. Heb je een kater? Dan voelt werken in de horeca goed, want het geeft je het gevoel iets nuttigs te doen, en verdoezelt het tijd-verspil-idee. Dit zorgt ervoor dat je minder gestrest bent. Omdat je niet kunt nadenken, blokkeert je stress gedachten en vervangt deze met een goed gevoel over jezelf als je die honderd terrasstoelen aan het verplaatsen bent.

Op het moment dat je klaar bent, je jas aantrekt en richting je fiets loopt, denk je maar één ding: bank. Nu mag je namelijk dubbel, dwars en volkomen terecht genieten van een waardeloze film. Je hebt iets overwonnen. Het voelt nog beter dan toen je de drie dagen kerst bij je ouders en schoonouders achter de rug had, terwijl je werkeloos was en ieder familielid aan je vroeg wat je tegenwoordig deed, of die dag dat je moest babysitten op Hansje, de huilbaby met diarree. Als je thuiskomt en ziet dat je huisgenoot/geliefde, met wie je de vorige avond tequila hebt geklapt, er nog precies hetzelfde bij ligt als toen je zeven uur eerder vertrok, voel je hoe je lichaam zich vult met trots en kracht. Daarbij ben jij nu de enige die schaamteloos mag klagen. Oh, wat ben je blij dat je mag zeuren en in de rondte mag commanderen, want je hebt zo'n pijn aan je voeten dat je echt niet naar de keuken kan lopen om een broodje worst voor jezelf te maken.