Zo stop je met eten van troep en verbeter je je leven écht

Als mensen mij om advies vragen, vertel ik hen altijd hetzelfde: hou het simpel. Daar moet ik mezelf namelijk ook voortdurend aan herinneren. Als je iets wil veranderen in je leven, dan moeten het veranderingen zijn die je kan vol houden. Als je van elke dag Doritos en Big Macs naar een raw food-dieet en drie uur sporten per dag gaat, dan ga je op je bek. Het ergste wat je kunt doen, met name als je uit gaat om te drinken en te feesten, is stoppen met sporten.

Een hoop mensen laten hun dagelijkse routine lopen zodra ze het druk krijgen en proberen in plaats daarvan een crash dieet of een workout die je een topfiguur in een maand tijd belooft. In andere woorden, ze maken voornemens voor het nieuwe jaar die ze maar tot februari volhouden. Begin in plaats daarvan langzaam en vind een sport die je daadwerkelijk leuk vind. Maar nog belangrijker is om de giftige stoffen uit je dieet te elimineren. Vervang slecht eten met goede keuzes. Eet onbewerkte natuurproducten: fruit, groenten, linzen, bonen en ander plantaardig voedsel.

Het is echt een gevecht. Elke dag krijgen we commercials voor bullshit-voedsel door onze strot geduwd. Commercials die zeggen: "Oh, is er iets mis gegaan door de manier waarop je leeft? Fuck veranderingen maken – neem gewoon deze pil!" Maar daarna heb je weer een andere pil nodig, en daarna nog één en voor je het weet ben je in de dertig en zit je al aan acht verschillende soorten medicatie. We worden alle kanten opgeduwd, we worden belazerd, en we moeten weten wat de fuck we in ons lichaam stoppen. Je kan niet zomaar genoegen nemen met een lijst van ingrediënten die je zelf niet eens uit kan spreken. Je moet met alles op je hoede zijn. Dat is mijn beste advies – lees die labels, man. Google dat ingrediënt.

Als je mijn boek Evolution of a Cro-Magnon hebt gelezen dan weet je dat ik in 1988 een crackhead was. Ik at nooit vlees – ik rookte de hele nacht crack en nam de ochtend erop 3 shots tarwegrassap. Misschien is dat de reden dat ik het heb overleefd, want ik heb veel gekke shit gedaan. Ik raakte ook een tijdje betrokken bij de vegan junkfood scene, maar ik kwam er alleen maar van aan. Ik was 20 kilo zwaarder in 1991.

Iedereen gaat weleens de fout in, daar hoef je jezelf niet voor op je kop te geven. Gewoon met een schone lei beginnen. We vallen allemaal wel eens op ons gezicht. Het gaat er om wie er weer opstaat: dat zijn de echte helden. Al doe je maar 15 minuten per dag push-ups en sit-ups in je kelder of huiskamer. Begin langzaam en bouw voort op de successen die je al heb geboekt. Als je het elke dag doet, dan ga je vooruitgang zien. Meteen succes verwachten, is een trucje dat dat duiveltje op je schouder gebruikt zodat je opgeeft. Als je gezond wilt worden, dan moet je aan het werk. Er is geen kortere weg.

Ik heb op 30 november de Cozumel Ironman triatlon uitgelopen. Ik probeer altijd een nieuw doel voor ogen te houden – als ik iets heb afgerond, zet ik meteen een nieuwe triatlon in de planning zodat ik altijd iets heb om naar toe te werken. Maar het hoeft niet gelijk Ironman te zijn. Als je maar ergens naar toe werkt, anders blijf je doelloos rondzweven.

Mijn vriendin is voedingsdeskundige en trainer en zij hamert erop dat tegen slechte eetgewoonten gewoon niet op te trainen valt. Dit is waarom zo veel mensen aankomen tijdens de feestdagen: ze proppen zich vol met zoete troep en denken dat die calorieën er na 20 minuutjes op de loopband wel weer af zijn. Niet dus. In je eigen hoofd vast komen te zitten zou wel eens je grootste obstakel kunnen worden. Je moet jezelf uit bed trappen, een middelvinger opsteken naar je negatieve gedachten, goed voer naar binnen werken en trainen. Die basis van goede voeding is het allerbelangrijkst.

Het is bewezen dat je stemming wordt beïnvloed door wat je eet en hoeveel je beweegt. En als je kijkt naar mensen die altijd depressief zijn, die "niets gaat ooit zoals ik het wil" blijven herhalen, laten we dan eens door de onzin heenkijken en analyseren waarom dat zo is. Ik heb het hier niet over klinische depressie, waar je professionele hulp voor nodig hebt. Ik heb over iemand die elke dag in een dip zit. Ik verwijder die mensen van mijn Facebook, want ze hebben elke dag wel wat te zeiken. Maar soms wil ik ze echt even door elkaar schudden en vragen: "Ok, vertel me wat je vandaag hebt gedaan. Vertel me wat je vorige week hebt gedaan. Vertel me wat je deze hele fucking maand hebt gedaan. Want als je bij de kern van het probleem wil komen, moet je bekijken wat de fuck je dagelijks eigenlijk uitvoert."

En hier ligt het probleem. Je bent elke avond tot laat op pad en werkt een berg gebakken eieren met spek naar binnen voor je je bed inrolt om 3 uur. Dat blijft de hele nacht in je dikke darm zitten en het kost de volgende dag vervolgens drie uur om weer uit te schijten. En jij gaat vrolijk verder met het verorberen van drie pizza's terwijl je naar een voetbalwedstrijd kijkt. Voor je het weet heb je 20 kilo overgewicht en kan je je pik niet meer zien. En het wordt van kwaad tot erger.

Ik ben gestopt met het eten van bewerkte voedingsmiddelen, want dat spul veroorzaakt verzuring in je lichaam. Ik pomp mijn lichaam vol met complexe koolhydraten – quinoa, havermout, of wat dan ook—en met schone plantaardige eiwitten. Tijdens mijn training drink ik liters tarwegrassap, spirulina en ginseng (ook wel maca genaamd: maca voor de kaka, is mijn motto). Ik drink ook chlorofyl: dat is gewoon vloeibaar zonlicht. Fuck koffie, ik drink het niet. Ik neem een probioticum gemaakt van gefermenteerde rijst. Voor de lunch eet ik een salade of een vegetarische burger. En als we niet zelf koken, kun je mij en mijn vriendin vinden bij Angelica Kitchen, bij ons om de hoek. Ik eet er soep, wat brood, een groot bord met zeewier, groenten, wat bruine rijst en bonen. Geen bewerkte voedingsmiddelen, geen troep.

Mensen vragen me altijd: "Wat kan je eigenlijk nog eten als je vegan bent?", en ik reageer dan met "wat de fuck eet JIJ eigenlijk?" Er is inmiddels zoveel variatie in plantaardige voeding, het is ongelofelijk. Lees boeken als The Conscious Cook. Er zijn genoeg koks die geweldige dingen doen met plantaardige ingrediënten. Steun je lokale biologische supermarkt. Je gaat óf nu betalen, óf later, maar dan met je gezondheid.

Bovendien is het mogelijk om gezond te eten zonder je blauw te betalen. Ik hoor zo vaak mensen zeggen: "Ik kan het gewoon niet betalen, John", maar waar geef je je geld dan aan uit? Fucking porno, sigaretten, wiet en bier, toch? Waar liggen je prioriteiten, dude? Ik ben 52 en veel fitter dan jij. En dat komt omdat ik voedsel eet dat me sterker maakt.

We moeten proactief worden en in de aanval gaan tegen de bedrijven die ons vergiftigen. Toen ik nog crack rookte en iedereen oplichtte ben ik beschoten met een AR-15; 30 schoten in de kamer waar ik was. Ik neem niets zomaar voor lief. Er is geen garantie dat je morgen nog leeft. Ik heb 35 jaar geïnvesteerd in een gezond leven en heb alle informatie die ik tegenkwam in me opgezogen als een spons. Ik kom uit een gebroken gezin, werd mishandeld door mijn pleeggezinnen, leefde op de straten van New York, zat in de bak, alles.

Een vrouw vroeg me gisteren: "Wat was de katalysator waardoor je uiteindelijk veranderde?". Ik zei: "Ik was het spuugzat om altijd maar te lijden. Ik was het zat om me klote te voelen. Ik wilde veranderen." Vergelijk het met iemand die opeens kon zien nadat hij zijn hele leven blind was geweest. We nemen zoveel voor lief, maar het enige dat we niet voor lief kunnen nemen is onze gezondheid.

John Joseph is de zanger van de punkband Cro-Mags en de auteur van The Evolution of a Cro-Magnon en Meat Is for Pussies.