Russisch ruimtevoedsel is nu ook voor aardbewoners verkrijgbaar

Astronautenijs veroorzaakt nostalgische gevoelens bij Amerikaanse twintigers en dertigers. Het is gevriesdroogd ijs dat niet in de diepvries hoeft – een vreemde snack die iedereen lekker vindt ondanks zijn inferioriteit ten opzichte van echt ijs op vrijwel ieder vlak. Je hoeft het misschien niet in de vriezer te doen maar het is krijtachtig en kruimelig en elke hap klinkt als nagels die over een schoolbord krassen. En dan hebben we het nog niet eens over het ranzige chemische laagje dat het achterlaat op je tong.

Hoewel astronautenijs het minderwaardige broertje is van de vriezervariant, is het extreem populair en makkelijk verkrijgbaar. Waarom? Omdat het er zo sciencefiction uitziet. Astronauten zijn niet meer de beroemdheden zijn die ze in de jaren zestig en zeventig waren, maar hun vreemde en enigszins hightech levensstijl kilometers boven de aardbol blijft ons intrigeren. De dingen die ze zien en beleven zijn voor de gewone sterveling onvoorstelbaar en spelen zich af op een heel ander niveau van beklemming, schoonheid en existentiële nieuwsgierigheid, maar een stuk piepend schuim tussen de tanden maakt het op de een of andere manier makkelijker om over een leven in de ruimte te fantaseren.

Of misschien blijven de Amerikanen het kopen omdat het – net als onze geel-roze schuimblokken – snoepgoed uit hun kindertijd is.

Vanaf deze maand stelt het Exposition Center in Moskou de kosmonautenkeuken open voor publiek, dat blijkbaar zin heeft in eten dat op tandpasta met een smaakje lijkt. Voor driehonderd roebels (ongeveer vier euro) koop je een tube met de substantie waar Russische kosmonauten die op het internationale ruimtestation wonen (misschien) van genieten.

Als je besluit om ondanks een overvloed aan zwaartekracht je mes en vork in te ruilen, kun je kiezen uit elf verschillende pasta's, gemarineerd vlees met groente, een dessert van hüttenkäse met duindoornbessen of een puree van abrikoos, appel en zwarte bessen. Astronauten eten dus niet hun carrière lang alleen maar piepschuimijsjes.

En godzijdank zijn astronauten ook niet gelimiteerd tot enkel die vloeibare verwennerij. Knijptubes zijn een populaire optie sinds de eerste ruimtemissies van NASA, maar astronauten eten meer dan alleen luxe babyvoeding. Spaghetti, rundvlees teriyaki, kip met cashewnoten, gehaktbrood, roerei en zelfs kokostaart zijn enkele gerechten die op de menukaart van ruimtereizende Amerikanen staan. Russen verkiezen goulash, vis, borsjt (natuurlijk nog steeds in tubevorm) en meer gerechten uit hun thuisland. Maar dat is voor aardbewoners (nog) niet te krijgen.

Volgens de Space Foundation nemen ook andere naties hun lokale gerechten mee de lucht in voor extra culinair genot: "Toen in 2003 de eerste Chinees Yang Liwei Yuxiang de ruimte in werd gelanceerd, bracht hij varkensvlees, kung pao kip, rijst en Chinese kruidenthee mee. Japan stuurt sushi, ramen, yokan en rijst met ume.

De sleutel voor goed ruimtevoer is dat er zo min mogelijk gebruiksvoorwerpen aan te pas hoeven komen – en dat er geen brand uitbreekt bij de bereiding ervan. Volgens Smithsonian kunnen "verpakkingen en gebruiksvoorwerpen een vonk veroorzaken in de licht ontvlambare, zuurstofrijke omgeving van een ruimteschip. Piloot John W. Young smokkelde ooit een broodje rundvlees mee in een Gemini 3." Daar kon de NASA niet om lachen.

De gevriesdroogde ijsjes worden door astronauten trouwens nauwelijks gegeten. Na één ruimtemissie werd het al afgeschaft.