Deze clip van onze nieuwe indieheld Jan Verstraeten zal je achtervolgen

Bang dat je onze beste verhalen en video's mist? Schrijf je in voor onze wekelijkse newsletter.

Meer dan drie jaar geleden besloot schilder Jan Verstraeten (29) zich terug te trekken in een kamertje in Sint-Niklaas om een film te maken over een zelfgemaakte ‘motomobilhome’. Toen hij weer buiten kwam, was die film de prachtige ep Cheap Dreams geworden. Dat krijg je dan met van die overgetalenteerde alleskunners.

“Het was helemaal geen bewuste keuze om me zo lang af te zonderen”, vertelt Jan daarover. “Het gebeurde gewoon.” Niemand wist wat hij al die tijd aan het maken was. Ook zijn vrienden niet. Geld verdienen deed hij met kleine opdrachten van auto’s wassen tot op bestelling kitscherige portretten schilderen. Zo maakte hij voor het pensioen van de baas van Polet, een bedrijf in tuingereedschap uit Kemzeke, een schilderij dat zijn collega’s hem cadeau gaven. “Dan baseer ik de achtergrond vaag op mijn keuken en schilder ik er om in thema te blijven een schop bij.”

Een van de parels op Cheap Dreams is deze ‘Stalker’, een nummer over iemand die “zich erbij neerlegt dat hij ziek is in zijn hoofd.” Jan houdt ervan om die rauwe tekst te combineren met melodieën die in elke (enorm lovende) recensie als dromerig en Disney-achtig worden omschreven. “Ik hou gewoon van contrasten”, zegt hij. “Als ik op een zonnige plek als Miami had gewoond, dan zou ik waarschijnlijk punk maken, maar ik woon in Sint-Niklaas en dus wil ik die grijze, lelijke plek wat mooier maken.”

Alle artwork en video’s voor Cheap Dreams maakte Jan zelf. De twee meter grote knuffelaap in de video kocht hij voor 20 euro op 2dehands.be. Het schietkraam vond hij op de Lokerse Feesten. “Ik had eerst met een ander schietkraam afgesproken, maar toen ik de dag nadien met mijn aap, filmapparatuur en de hoofdrolspeler op de kermis aankwam, waren alle kramen open behalve die schietstand.” Na een paar doorverwijzingen klopte Jan bij de caravan van de uitbater aan. “Die man lag in de zetel, super zat, en stuurde me weg. Gelukkig heb ik toen een tweede schietkraam gevonden en die dames, die ook in de clip zitten, kunnen overtuigen met een doos pralines.”

Na ons gesprek stapt Jan met zijn band en geluidsman op het vliegtuig voor twee optredens in New York. Dat lijkt een grote stap na drie jaar kluizenaarschap in Sint-Niklaas. Ik wens hem een goede reis en vraag nog snel wat er met de aap is gebeurd. “Die heb ik weggegooid”, antwoordt Jan. “Ik woon zo klein dat ik hem telkens moest verplaatsen als ik bijvoorbeeld mijn gitaar wilde pakken. Maar nu heb ik er spijt van, want na de opnames was ik er toch gehecht aan geraakt. Gelukkig hebben we een paar keer samen geslapen.”