Dit virtuele slachthuis maakt je spontaan vegetarisch

Bloederige karkassen, biggetjes die bij hun moeder worden weggehaald en krijsende varkens die naar de slacht worden geleid: dit kom je binnenkort in je huiskamer of op de universiteit tegen.

Tenminste, bijna. Een nieuwe virtualrealitytour probeert de zenuwen te testen van iedereen die naar de beelden durft te kijken.

De "unieke meeslepende ervaring" iANIMAL is ontwikkeld door dierenwelzijnsgroep Animal Equality, die onder meer Morrissey steunt in zijn strijd om de nieuwe burgemeester van Londen te worden. Directeur Toni Shepard zegt dat de ervaring speciaal gericht is op jonge mensen, omdat die veel meer open staan voor nieuwe eetgewoonten, zodra ze geconfronteerd worden met de verschrikkingen van de vleesindustrie.

"Uiteindelijk is ons doel om het dieet van zoveel mogelijk mensen te veranderen, want dit is de beste manier om boerderijdieren te helpen," zegt ze.

Blijkbaar werkt het, want in de uitnodiging voor de preview werd gezegd dat mensen tijdens een proef van iANIMAL in Brighton uren in de rij stonden, dat er veel tranen vloeiden en dat de technologie nu al mensen heeft bekeerd tot vegetarisme.

Ik was op mijn hoede voor deze aankondiging omdat ik, net als miljoenen anderen, zo'n hypocriet ben die zichzelf dierenliefhebber noemt, maar wel elke dag vlees eet. Ik heb me lang afgevraagd hoe het kan dat ik me druk kan maken om mensen die hun hond niet vaak genoeg uitlaten, of boos kan worden op toeristen die in Thailand naar fietsende olifanten kijken, terwijl mijn consumptie bijdraagt aan het bestaan van megastallen. Het simpele antwoord is natuurlijk dat we het vlees op ons bord los kunnen zien van het slachtproces. Toch heb ik altijd tegen mezelf gezegd dat ik naar een slachthuis zou gaan als ik de kans had, om te zien of ik het aankon om de dood van een dier te zien. Omdat abattoirs over het algemeen geen open dagen houden, leek iANIMAL me een goed alternatief.

Tijdens de tour van zeven minuten volg je het leven van een varken op een fabrieksboerderij, inclusief de castratie van biggen zonder verdoving en het afknippen van varkensstaarten. Ook zie je zeugen hun jongen voeden in hokken die zo klein zijn dat ze niet kunnen staan en worden reuen vetgemest in zulke kleine ruimtes dat ze elkaar aanvallen of bezwijken door ziektes.

Je kan de tour online volgen, maar dat is niet te vergelijken met de desorienterende en morbide virtualrealityervaring. Met de krijsende varkens en de voice-over van acteur en dierenactivist Peter Egan is de geur het enige dat ontbreekt.

"Nooit adem je frisse lucht. Nooit proef je vers water. Nooit zie je de zon," zegt Egan met een methodische, compromisloze stem.

Het enige mogelijke einde van de tour is de doodskamer van een slachthuis. Zeven varkens worden samengedreven in een kleine ren, terwijl de achtste verdoofd wordt met grote elektrische tangen. Daarna wordt hij aan een achterpoot opgehangen naast twee andere varkens.

We zien de stuiptrekkingen van de dieren als hun kelen worden doorgesneden en eentje zwaait zo hard heen en weer dat hij op de grond valt. Hij wordt weggesleept door een zee van bloed terwijl een werknemer breeduit naar de camera lacht. Een voor een sterven de varkens en het is lastig wegkijken bij de laatste. Je vraagt je af hoe het voelt om zo hulpeloos je dood te zien aankomen. De ervaring is behoorlijk deprimerend en Egan hoopt dan ook dat jonge mensen het durven te kijken. Hij zegt dat hij hoop put uit het nieuws van vorig jaar dat er tussen 2007 en 2014 400 miljoen minder dieren geslacht werden in Amerika. Deze trend wordt vaak toegeschreven aan de groeiende populariteit van veganisme, vegetarisme en diëten met minder vlees.

"In veel landen is er een grote passie voor dierenwelzijn en dat wordt gedreven door jongeren," voegt Egan toe.

De belangrijkste boodschap van iANIMAL is dat als je vlees niet helemaal wilt opgeven, het een goed begin is om humaner geslachte dieren te eten.

"Elke vleesvrije maaltijd maakt een verschil," zegt ze. "Natuurlijk moet je niet vergeten dat ook deze dieren gewelddadig zijn gestorven - in dezelfde slachthuizen als al het andere slachtvee."

Ik heb zelf geen vlees gegeten in de drie dagen sinds de tour. En hoewel ik niet kan zeggen dat ik nooit meer vlees zal eten weet ik zeker dat ik in de toekomst beter zal nadenken voor ik mijn tanden in een sappige karbonade zet.