Er vaart dit jaar voor het eerst een Marokkaanse boot mee tijdens de Gay Pride

Foto door Bilal Chahal

Dit jaar verwelkomt de botenparade van de Amsterdamse Gay Pride een nieuwkomer: een boot vol Marokkaanse Nederlanders. Initiatiefnemer is de 25-jarige Marokkaanse Nederlander en museoloog Ilias Zian. We spraken hem over zijn plannen.

VICE: Een Marokkaanse boot, hoe komt dat zo?

Ilias Zian: Het idee ontstond eigenlijk door de Turkse boot, die twee jaar geleden voor het eerst meedeed aan de Gay Pride. Ik stond daar toen op en ik vond het zo mooi hoe trots alle Turkse Nederlanders op hun afkomst en hun seksualiteit waren. Met vlag en al. Ik dacht: waarom niet ook een Marokkaanse boot? Ik zie steeds meer Marokkaanse homo's in de stad. Er is niemand die ze durft te vertegenwoordigen – waarom zou ik dat zelf niet doen? Vorig jaar viel de Gay Pride samen met de ramadan en ik vond het ongepast om het toen te doen. Ik ben niet uit op provocatie om de provocatie.

Het was dus niet zomaar een opwelling?

Nee, inderdaad. Ik heb het afgelopen jaar de tijd gehad om te praten met andere organisaties en ik heb ook veel voorlichting gegeven. Samen met Döne Fil, een lesbische Turkse, heb ik voor meer dan tachtig klassen gestaan. Herkenning leidt tot erkenning, dus is het belangrijk dat jonge Turkse of Marokkaanse LGBT's ons zien, zien dat we bestaan en dat ze niet de enige zijn.

Hoe kwam dat moment voor jou zelf? 

Toen ik Chris Belloni, maker van de film I Am Gay and Muslim, ontmoette. Ik had een stereotype beeld van homo's, maar toen ik hem leerde kennen, dacht ik: jij bent ook homo en je bent gewoon normaal. Dat heeft me geholpen om uit de kast te komen.

Hoe reageerde je familie?

Uit de kast komen in een Marokkaans gezin gaat anders dan opeens tijdens het eten zeggen: “jongens, ik ben homo.” Ik had drie jaar een relatie met een meisje en toen daar een einde aan kwam besloot ik het eerst met mijn zus te delen. Zij vond het prima. Daarna vertelde ik het mijn vrienden, die het ook compleet accepteerden. Daarna was mijn broer aan de beurt – dat was lastiger, maar bij hem hoefde ik het niet letterlijk uit te spreken. Hij wist het dondersgoed. Het ging ook niet echt om hem, maar vooral om zijn omgeving en de machocultuur die daarin heerst – hij heeft dan wat uit te leggen aan zijn omgeving. Mijn moeder is overleden toen ik twaalf was, en mijn vader woont in Marokko. Ik zie hem een paar keer per jaar.

Dus je vader weet het niet?

Mijn vader vroeg laatst aan mijn broer: “gaat Ilias ooit nog trouwen?” Daarop vertelde mijn broer dat ik helemaal niet op vrouwen val. Natuurlijk hoopt hij dat ik uiteindelijk met een meisje thuis kom. Weet je, sommige dingen hoef je niet uit te spreken, sommige dingen zijn goed zoals ze zijn. Een hetero hoeft ook niet tegen iedereen te zeggen dat hij hetero is.

Terug naar de boot. Wat hoop je te bereiken?

Ik wil de zichtbaarheid van mensen zoals ik vergroten. Ik ben Nederlands, ik ben Marokkaans en ik ben homo. Ik mag er zijn en ik doe er niemand kwaad mee.  Ik hoop dat de boot een verzameling van Marokkaanse LGBT's en hetero's wordt, maar ook met politici als Marcouch, Aboutaleb, Arib, Elatik en Rabbae. Dit gaat in wezen over emancipatie en dat is ook een politieke strijd. Ik boks tegen een taboe op, maar we leven in een land waar vrijheid het grootste goed is. Dat wil ik uitdragen.

Er doet ook voor het eerst een Joodse boot mee dit jaar, en jullie gaan samenwerken.

Ja, dat lijkt me een heel mooi signaal. Samen eten is de olie van vriendschap, dus we willen heel graag samen eten in de week voor de Gay Pride om de verbinding tussen verschillende Nederlanders te vergroten. Het zou ook heel mooi zijn als we achter elkaar zouden varen.

Ben je bang? 

Ik ben totaal niet bang. Waarom zou ik bang moeten zijn?