We vroegen een Deense kluizenaar wat je eet als je in een moeras woont

Steen Ingolf woont in een moeras in het noorden van Denemarken. Dat doet hij al dertig jaar.

Hij woont in een oude, verroeste bus, die hij voor 95 euro kocht en vol staat met video’s en dvd’s. Aan de muur hangt een kalender met Pamela Anderson erop. Er is een kachel, een oude bank en een groene koffiepot.

Veel mensen hebben er weleens over gedroomd om de beschaving de rug toe te keren en een leven te leiden dat niks te maken heeft met social media, je schoonfamilie en een vaste baan. Er zijn echter weinig mensen die deze dromen ook echt waarmaken. Maar de 83-jarige Steen Ingolf – of ‘Guf’, zoals hij wordt genoemd – deed dat wel.

Guf is een oudere en nog levende versie van Christopher McCandless uit Into the Wild. Hij leidt zijn leven tussen de bomen en het mos, zonder elektriciteit en stromend water. Hij bereidt zijn eten op een kacheltje in z’n bus of in een open haard die hij buiten heeft gebouwd. Als hij dorst heeft, wil koken of zich moet wassen, haalt hij water uit een nabijgelegen beek.

Zijn leven is net opgetekend in het nieuwe boek De wereld volgens Guf, geschreven door Joan Thora E. Laurberg en Steen Don, twee journalisten van Skive Folkeblad. Het boek gaat over zijn moeilijke jeugd, een leven op zee, de gevangenis en beschrijft een man die halverwege zijn leven de maatschappij achter zich laat. Maar het is ook het verhaal van een man die met de natuur leeft.

We belden de Deense kluizenaar om erachter te komen wat hij zoal eet.

MUNCHIES: Hallo Guf, hoe ziet een gemiddelde dag in het moeras eruit?
Guf: Ik eet als ik honger heb. Het gebeurt niet zo vaak dat ik ’s ochtends iets eet, maar soms neem ik een roggebroodje. Snacken en snoepen doe ik alleen niet, want dan kom ik niet aan mijn werk toe en gebeurt er niets.

Ik eet alles. Soms slacht ik een van mijn konijnen en andere keren eet ik hert, als er een op de weg is aangereden. Als ik met de bus naar Vinderup ga, is er meestal wel iemand die me erop wijst.

Wat doe je met zo’n aangereden hert?
Eerst vil ik het beest en daarna slacht ik het. Dan bak ik het vlees mooi bruin in een pan. Daarna giet ik er water bij en kook het twee uur lang.

Kun je het hele dier gebruiken?
Nee, soms gebeurt het dat er iets is helemaal verbrijzeld als zo’n beest door een auto is geraakt. Dat snijd ik eraf, kook ik en geef het aan de katten. Het is prima kattenvoer.

Dat is slim. Zijn er nog andere dieren die je langs de weg kunt vinden?
Ja, ik vind ook weleens dassen, die ik ook opeet. Dat deden de jagers vroeger ook, maar tegenwoordig zijn ze goed beschermd.

Hoe smaakt das?
Een beetje als wild zwijn.

Dat klinkt lekker. Heb je nog andere dieren uit het moeras gegeten?
Tijdens een fietstocht naar Italië heb ik ooit een eekhoorn gegeten. Het smaakte op zich goed, maar hier in het moeras eet ik geen eekhoorns. Ik zou ze niet doden als ik de kans kreeg.

Ik heb ook eens geprobeerd om een adder te eten. Die heb ik gevild en gebakken, maar er zat niet veel vlees aan. De textuur leek een beetje op kip.

Zijn er nog andere dingen die je uit het moeras kunt halen?
Jazeker. Ik vind er frambozen, veenbessen, bosbessen en verschillende planten. Ik kan me niet precies herinneren hoe ze heten. En tegen het najaar komen de paddenstoelen boven. Ik pluk ook appels en kruisbessen, die blijven wel een paar weken goed.

Heb je ooit iets gegeten waar je niet tegen kon?
Nee, dat niet. Je moet iets over de natuur om je heen weten en wat je in je mond stopt. Als je dat niet weet kan het gevaarlijk zijn. Toen ik hierheen verhuisde had ik nog niet zoveel kennis, maar ik heb het gaandeweg geleerd. Je moet hier ook iets doen te hebben.

En heb je iets te doen?
Ja, ik heb meestal wel een kleine moestuin, waar ik aardappelen, wortels en peren verbouw. Hij is niet zo groot, slechts een meter lang. Maar op dit moment heb ik er geen.

Hoe kan dat?
Ik woon in een moeras en het water staat al lang heel hoog, dus zijn de aardappelen vorig jaar verrot.

Hoe maak je je eten?
Ik doe het meestal in mijn bus. Ik gebruik mijn keuken bijna nooit, omdat die niet erg modern is. In plaats daarvan gebruik ik mijn kachel om op te koken. Ik stook hout om mijn bus te verwarmen, en dat kan ik goed gebruiken om op te koken.

In de winter gaat dat goed, maar in de zomer kook ik buiten op mijn open haard. Het is dan gewoon te warm om de kachel te gebruiken.

Wat is je favoriete gerecht?
Gebakken das met aardappelen. Ik maak nooit saus. In plaats daarvan gebruik ik het braadvet dat overblijft als ik het vlees bruin heb gebakken in boter. Dat werkt goed als saus.

Hoe vaak ga je naar de supermarkt?
Twee keer per week. Die ligt op 11 kilometer van mijn bus.

Is er iets speciaals wat je altijd in je mandje stopt?
Ja, kattenvoer en roggebrood. Als ik thuis niets heb, wil ik ook weleens een kant-en-klaarmaaltijd kopen. Dat kan iets zijn met spaghetti of vis zijn.

Is er iets wat je koopt als je jezelf echt wil verwennen?
Ja, dan koop ik risalamande [een Deense rijstepap, red.]. Ik ben er echt dol op. Ik koop ook vaak mango’s of watermeloen. Ik heb als zeeman de wereld rondgereisd, dus houd ik van exotisch fruit. Maar de mango’s die je hier kunt krijgen zijn veel kleiner en taaier dan in andere landen. Ananas smaakt ook tien keer beter als je ze eet waar ze groeien.

Waar ter wereld heb je je allerbeste maaltijd gehad?
Ik weet het niet, ik heb het niet bijgehouden. Toen ik zeeman was, was er maar weinig tijd om aan wal te gaan in de landen waar we aanmeerden. Ik ben niet zo vaak in een restaurant geweest. In plaats daarvan werd het altijd bier.

Er zijn veel berkenbomen in dit moeras. Drink je het sap weleens?
Ja, dat heb ik weleens gedaan. Ik vind het heerlijk, het smaakt een beetje naar hout.

Bedankt Guf.

Volg MUNCHIES op Facebook, Instagram en Flipboard.