Ontmoet de twee vrouwen met de eerste carpacciobar van Nederland

Het is me in mijn hele leven misschien twee of drie keer gelukt om geen carpaccio te bestellen als voorgerecht. Als de hemel bestond uit carpaccio, zou ik met liefde sterven. Dus toen ik hoorde dat de allereerste carpacciobar van Nederland vorige week in Tilburg opende, hoefde ik niet lang na te denken.

Anneloes Rottier en Nadia Ibrahim, de eigenaressen van VITTORE C., zijn nog maar 21 en 22 jaar oud, maar runnen nu al met zijn tweeën de hele carpacciobar. Ik ging bij ze langs om te kletsen terwijl ik werd volgepropt met smeuïge plakken octopus en flinterdunne chocola met cornflakes.

MUNCHIES: Jullie hebben de eerste carpacciobar van Nederland. Waar kwam het idee vandaan? Anneloes Rottier: Nadia en ik hebben samen een tijd in Portugal gewerkt, waar ze carpaccio van bakkeljauw en octopus hadden. Toen dacht ik: waarom kennen wij dat eigenlijk niet hier? Hier hebben we eigenlijk alleen maar rundercarpaccio. Toen werden we in april benaderd door Bank15 om een foodconcept te bedenken. De carpaccio spookte nog een beetje door mijn hoofd. We hadden eigenlijk vier concepten: een carpacciobar, saladebar, fish and chipsbar en een wrapbar.

Nadia Ibrahim: We lieten mensen op straat stemmen. Wij vonden zelf de carpacciobar het leukst, maar vindt Tilburg dat ook? We hebben tweehonderd mensen gevraagd waar ze het liefst heen zouden gaan. Het werd carpaccio.

Doen jullie alles met z'n tweeën hier? Anneloes: Ja, nu nog wel. Dat is wel pittig. Nadia doet voornamelijk de bar en het serveren, ik sta in de keuken. De rest, zoals afwassen, doen we samen. Toen ik vroeger in de bediening werkte verklaarde ik de koks voor gek dat ze om tien uur 's ochtends begonnen. Maar nu ik de koksopleiding heb gevolgd en zelf in de keuken sta snap ik het volledig. Het is heel heftig, maar we willen zoveel mogelijk zelf doen. Als we groter worden hebben we wel echt extra handjes nodig.

Een keer stonden er gasten voor de deur die spontaan een hapje kwamen eten, terwijl ik ook net pas aan kwam. Nadia heeft ze binnen vermaakt terwijl ik snel op mijn fiets stapte om het vlees bij de slager te halen. Het is soms wat hectisch, maar het zijn eigenlijk toch wel leuke situaties.

Willen jullie iets aan het imago van carpaccio veranderen? Anneloes: Er zit echt meer in. Wij kennen alleen rundercarpaccio, terwijl het begrip op de rest van de wereld veel ruimer genomen wordt. Dat wilde ik graag hierheen brengen.

Kun je vertellen wat er allemaal op de kaart staat? Anneloes: De klassieke rundercarpaccio, kalfscarpaccio, octopuscarpaccio, kabeljauwcarpaccio, tofucarpaccio, rode bietencarpaccio, wintercarpaccio en chocoladecarpaccio. We willen steeds wat dingen veranderen. De rundercarpaccio zal altijd wel blijven, maar voor de rest experimenteren we veel. We hebben voortdurend nieuwe ideeën over wat we kunnen maken.

Hoe maken jullie de rundercarpaccio? Ik bedoel, daar moet je toch niet teveel aan veranderen? Anneloes: Nee, daar moet je inderdaad niet teveel mee rommelen. Ik heb lang nagedacht hoe de rundercarpaccio specialer kan, maar het is gewoon een Italiaans gerecht waar je weinig aan moet veranderen. We maken het specialer met een goede parmezaan, zelfgemaakte pesto, een notencrumble en natuurlijk vers vlees van de slager.

Wat wordt het meest besteld? Anneloes: De kalfscarpaccio. Daar ben ik echt verbaasd over eigenlijk.

Nadia: Maar ook heel veel mensen nemen de proeverij, daar ben ik blij om. Dat is voor ons ook leuk, dan kun je mensen kennis laten maken met veel meer dan alleen de rundercarpaccio.

Welke vinden jullie zelf het lekkerst? Anneloes: De rode biet vind ik zelf erg lekker. En de rundercarpaccio met pesto en notencrumble.

Nadia: Ik kies voor iets wat nu niet op de kaart staat: ananascarpaccio met kokoscrème. En de chocoladecarpaccio natuurlijk. Ik ben echt een chocoladefreak. Verder is de octopuscarpaccio mijn favoriet. Voornamelijk omdat-ie me verrast heeft. In het begin had ik zoiets van: ik ga toch niet zo'n ding met tentakels eten? Maar hij is echt heel lekker. Het is leuk dat onze gasten ook carpaccio's kunnen proberen die ze normaal gesproken misschien niet zouden proberen.

Wat is de gekste carpaccio die jullie hebben gemaakt? Anneloes: Ik had altijd het idee om carpaccio van chocolade te maken, maar ik had het nog nooit geprobeerd. Ik heb maanden met het idee rondgelopen, totdat ik 'm ging maken. Ik had hem wel al op de kaart gezet, en het was supergoed gelukt.

We hebben ook een tofucarpaccio op de kaart staan, waar we nog flink mee aan het experimenteren zijn. Tofu is vrij smakeloos, dus het is een uitdaging om daar iets lekkers van te maken. Ik wil wel dat iedereen die hier komt eten iets moet kunnen kiezen wat hij of zij wil, dus daar hoort zeker iets vegetarisch bij. Ik wil het voor iedereen speciaal maken.

Nadia: Misschien kunnen we ook iets doen met halloumi. Dat is ook lekker.

Waar komt de naam VITTORE C. eigenlijk vandaan? Anneloes: We wilden iets doen met geschiedenis, dus zochten we naar het verhaal achter carpaccio. Vittore Carpaccio was een schilder uit Venetië, die kunst maakte met veel witte en rode tonen. In die tijd maakte Giuseppe Cipriani in Venetië een keer carpaccio voor gravin Amalia, omdat zij van de dokter het advies kreeg om rauw vlees te eten, maar het gerecht had toen nog geen naam. Cipriani was fan van Vittore Carpaccio, en omdat hij vaak rode en witte kleuren gebruikte (rood van het vlees, wit van de saus), besloot hij om het gerecht carpaccio te noemen.

Is de carpacciobar eigenlijk een tijdelijk ding of vast? Anneloes: We hebben grootse plannen ermee. Het is een concept dat in veel verschillende steden past, dus misschien willen we wel meerdere filialen openen.

Nadia: Dan wordt dit de voorbeeldlocatie. Als dit loopt, kan het ook in andere steden. Uiteindelijk willen we een franchise, we hebben er serieuze plannen mee.

Anneloes: De naam is in elk geval breed inzetbaar, wie weet openen we ooit nog wel een carpacciohotel!

VITTORE C. is te vinden in Qlubhouse, Tivolistraat 6, Tilburg.