Zoveel lucht zit er in je zak chips

Veel verpakkingen zijn gebakken lucht en seksistisch, onzinnig en niet van invloed op het koopgedrag van consumenten. Maar lucht was nog nooit zo gebakken als in een zak chips.

Na jaren van teleurstelling over de inhoud van zijn favoriete zak chips, ondernam Henry Hargreaves actie: hij dook het lab in om zijn vermoedens over de chipsindustrie te verifiëren.

"Ik kocht en at jarenlang chips en was constant teleurgesteld door de inhoud. Uiteindelijk had ik er genoeg van," vertelt Hargreaves, een kunstenaar uit Brooklyn, aan de BBC. "Verpakkingen en de manier waarop voedsel wordt aangeprezen zijn een illusie en fantasie geworden."

Hargreaves stopte de volle chipszak in een kan water en mat de waterverplaatsing. Daarna gebruikte hij wat hij "de meest efficiënte manier van chips verpakken" noemt, namelijk het vacuüm afsluiten van de zak, zodat er geen lucht meer in zit. Uiteindelijk vergeleek hij de resultaten om het verschil tussen lucht en chips te bepalen.

"Ik heb de cijfers berekend," zegt Hargreaves in zijn YouTube-filmpje Waste of Space, "om zo de lucht-chips-ratio uit te zoeken en alle merken met elkaar te vergelijken, zodat je weet bij welke merken je dure lucht koopt."

Hoewel iedereen weleens teleurgesteld is over de inhoud van een zak chips, was zelfs Hargreaves verrast door de cijfers.

"Ik was in de veronderstelling dat er in het ergste geval misschien 50 procent lucht in de zak zit, niet 87 procent," zegt hij tegen BBC. Je leest het goed, in sommige zakken zit maar 13 procent chips. Dat betekent dat je zuurverdiende geld vooral op gaat aan stikstof. Zuurstof zorgt ervoor dat chips muf wordt en houdt smaak minder lang vast dan stikstof. Hargreaves gebruikte bij zijn test Doritos (86 procent lucht), Bugles (57 procent), Wise (59 procent), Pringles (66 procent), en Lays (86 procent).

De resultaten zijn erger dan Hargreaves verwachtte. "Ik dacht dat Pringles het beste uit de test zou komen, omdat het in een buis zit, maar zelfs daar zit verdomd veel lucht in. Als ik de verpakking open, komt de chips niet eens tot de rand. Zij verrasten me het meest."

Hargreaves wilde de chipsfabrikanten het voordeel van de twijfel geven door te stellen dat de lucht een beschermende rol speelde. "Ik dacht dat de lucht ervoor zou zorgen dat de chips niet zou breken, maar het tegenovergestelde gebeurde," zei hij tegen BBC. "De verpakkingen met de meeste lucht hadden de meeste gebroken chipjes. Ik ontdekte dat vacuüm verpakken de beste manier is om chips te transporteren zonder ze te breken."

De voedsel- en warenautoriteit ziet toe dat de consument niet wordt misleid door oneerlijke verpakkingen met lege ruimte, die zo de illusie van meer inhoud creëren door dubbele bodems of extra lagen verpakking. Maar lege ruimte is toegestaan als het ervoor zorgt dat het product niet breekt, om het proces op de lopende band te ondersteunen of om diefstal tegen te gaan.

De test van Hargreaves bevestigt de ergste vermoedens over de chipsindustrie, vermoedens die normaal snel verdwijnen als bij het openen van de zak de naar Cool Ranch ruikende nitrogeen je tegemoet komt. In plaats daarvan geven de resultaten van Hargreaves je het gevoel van een leeggelopen zak Lays (86 procent).