Dit eten Muay Thai-vechters

Toen de chauffeur van de tuktuk me afzette bij Eminent Air Boxing Gym begon ik gelijk te zweten. Ik werd niet zenuwachtig van de professionele Muay Thai vechters die ik zou gaan interviewen; ik werd levend gekookt door de drukkende hitte van Bangkok. Bij een temperatuur van 33 graden met 80 procent luchtvochtigheid leek het onmogelijk om de stortregen op mijn lijf te stoppen.

Thaise en buitenlandse vechters kwamen bij de openluchtsportschool aan voor hun namiddagtraining. In felgekleurde satijnen shorts begonnen ze touwtje te springen en rondjes te lopen om op te warmen.

Met schijt aan de snikhete zomertemperatuur begonnen deze mannen aan een drie uur durende trainingssessie - hun tweede van de dag. Ik kon het zweet nauwelijks uit mijn ogen houden en ik stond gewoon stil. Een bezorgde trainer gaf me wat icetea om af te kunnen koelen.

Ik was daar om uit te zoeken wat Muay Thai-vechters eten tijdens hun training. Wat voeren deze mannen hun afgetrainde lijf en enorme spieren? Nadat ik had gelezen over het kabeljauwdieet van Dwayne "The Rock" Johnson verwachtte ik veel clean eating in de Muay Thai-gemeenschap. Zijn Muay Thai-vechters voedingspuristen?

In tegenstelling tot Amerikaanse fitnessfreaks spraken deze mannen nauwelijks over voedingssupplementen - en niemand repte een woord over kabeljauw. Er werd mij verteld dat een vechter bijna hetzelfde voedingspatroon heeft als de meeste Thaise mensen.

Lolo Kiatphontip kwam vier maanden geleden vanuit Frankrijk naar Thailand, maar had het land daarvoor al zeven keer bezocht voor Muay Thai-trainingsessies en evenementen. Deze keer blijft hij acht maanden. Om zes uur 's ochtends staat Lolo op om op een lege maag te gaan hardlopen. Hij is niet de enige die zijn ontbijt uitstelt. Het traditionele ontbijt overslaan lijkt normaal in de wereld van Muay Thai.

"'s Ochtends eten we niet omdat de training om zeven uur begint. We hebben er geen tijd voor - we slapen liever iets langer," vertelt Claudio Amoruso, een andere expat, me. "We worden wakker en gaan onmiddellijk naar de training. Ik weet dat het niet goed is, omdat je normaal moet eten voordat je sport, maar als je wil ontbijten moet je minstens een uur vroeger opstaan, en als je elke dag traint ben je moe."

Als ze na een slopende ochtendtraining uiteindelijk aan de ontbijttafel komen te zitten, gaan Muay Thai-vechters voor een ontbijt dat erg lijkt op lunch of avondeten. Hun ontbijt bestaat onder andere uit Thaise streetfoodklassiekers zoals khao man gai,gra pao, of khao soi.

Het dieet van een Muay Thai-vechter verschilt per regio. Ik vroeg Frances Watthanaya, die onlangs samen met haar man - die zelf een Muay Thai-vechter is - een sportschool geopend heeft in Isan, naar het ontbijt van kampioenen.

"In Isan zou een typisch ontbijt bestaan uit rijst (natuurlijk), vissoep, som tam salade (op Isaanse wijze), eieren en misschien wat gekookte groenten," vertelde ze over het dieet in het noordoosten. "In Isan zijn de mensen zeer arm, dus ze vangen de vis zelf, of als de sportschool wat budget heeft koopt die het van locals. Varkensvlees is dan eerder een verwennerij."

Eieren worden door Muay-Thai-vechters in heel Thailand dagelijks gegeten omdat ze goedkoop zijn, en rijk aan eiwitten.

"Meestal worden de eieren bereid in de vorm van een Thaise omelet met niks erin," vertelt Frances me. "Dat maakt het makkelijker voor de vechters om te delen."

Net zoals de Thaise vechters het voedsel uit de regio waar ze wonen eten, mogen expatvechters zich voor ontbijt aan hun eigen voorkeuren houden, ook als hun dieet voornamelijk uit Thaise gerechten bestaat.

Toen Melissa Ray, een Engelse expatvechter en een absolute legende bij Eminent Air Gym, er trainde, at ze dagelijks een brij van pap, muesli, yoghurt en sojamelk. De Zuid-Afrikaanse vechter Wasim Mather gaat voor een tropische fruitsmoothie die hij in zijn appartement maakt, nog voordat hij naar buiten gaat om kip en rijst te halen.

Buitenlanders en locals eten veel rijst. Rijst is blijkbaar voor Muay Thai-vechters wat kabeljauw is voor The Rock.

"Rijst wordt altijd gegeten," zegt Frances. "In Isan is het afhankelijk van de locatie van de sportschool of sporters kleverige rijst of gewone rijst eten. Als ze snel gewicht willen verliezen eten de vechters rijstsoep."

De vechters hebben voorkeur voor die simpele koolhydraten, omdat die makkelijk te verteren zijnis. De Italiaanse Claudio verkiest het om die reden boven pasta, hét gerecht uit zijn land van herkomst.

"Rijst eten werkt het best voor het sporten omdat het geen opgeblazen gevoel geeft en voor een krachtige training zorgt," vertelt hij me. "Als je pasta eet moet je dat twee a drie uren voor de training doen, een uur voor training is echt te laat."

Die uren vooraf zijn dierbaar. Zoals Claudio al zei, koesteren Muay Thai-vechters alle tijd die ze hebben om te rusten zodat ze hun bizarre trainingsschema kunnen volhouden.

"In het schema is niet veel ruimte voor iets anders dan trainen. Trainen met stootpads, clinchposities en hardlopen is erg zwaar, en de meeste athleten slapen overdag," zegt Phill Savage, een vechter uit Engeland in Chiang Mai.

De Thaise vechter Sueadam "Zwarte Tijger" Khongsittha begint zijn dag om half zes met hardlopen, daarna gaat hij naar de sportschool Khongsittha Muay Thai in Bangkok voor een paar uitputtende uren kniestoten, push-ups, sparren, zwaar bokswerk en meer. Die helse routine herhaalt hij later op de dag nog eens.

Het is niet verwonderlijk dat trainende vechters elke vrije minuut proberen te slapen. Het verklaart ook waarom hun lichaam zo afgetraind blijft ondanks hun dieet van noedels en rijst.

Alles verandert natuurlijk wanneer een vechter af moet vallen: tijd voor een hongerdieet.

Als je twee tot vijf kilo moet afvallen voor een gevecht, is streetfood - of beter gezegd, elk soort eten - geen optie. Zwitser Markus Meier bracht ongeveer vier jaar vechtend door in Thailand. Hij herinnert zich het proces van gewicht verliezen als "horror."

"Ik at helemaal niks. Misschien een appel per dag en wat soep voor drie dagen," zei hij over de drastische maatregelen die hij nam om op gewicht te komen. "Ik ging ook twee keer per dag hardlopen in een sportpak, net zo lang als nodig om het streefgewicht te bereiken. Zo werkt het in Thailand. Je wordt gepusht om je gewicht tot het uiterste te drijven. Sommige jongens vallen flauw."

Hij herinnert zich dat hij andere vechters laxeermiddelen zag nemen en met trainingspak aan in de sauna zag zitten. Het klinkt inderdaad als horror.

Als ik vrijdagavond in het Lumpinee Stadium in Bangkok aankom, word ik begroet door muziek die klinkt als iets wat een slangenbezweerder zou maken. Mannen in de tribune schreeuwen hun weddenschappen, bulderlachen, dollen met elkaar en zwaaien met hun armen in de lucht alsof ze taxi's tot stilstand proberen te brengen.

In de ring zijn twee vechters bezig met hun opwarming, een wai khru dans om elkaar respect te tonen. De vechters zijn gefocust terwijl ze met een Mongkhon hoofdband op dansen op Thaise muziek.

Het gevecht begint en de energie van de menigte stijgt. De schoppen worden harder, het publiek wordt luider, bellen en toeters gaan af samen met intense drummuziek. Bloed vloeit, knieën vliegen. Met elke ronde wordt de sfeer nog meer geladen. De mannen schreeuwen, de scheidsrechter schreeuwt en plots ben ik ook aan het schreeuwen.

In de hitte van het moment begreep ik eindelijk hoe de mannen van de Eminent Air Gym erin slaagden om op een snoeihete namiddag in Bangkok hard te lopen. Al die uren training en al dat uithongeren hebben tot dit moment geleid. Dit was het waard.