Het melancholische Wallonië van Sebastiaan Franco

Lees onze beste verhalen van 2018 op deze pagina met een superoriginele titel.

Sebastiaan is een jonge fotograaf van 25 die momenteel in Gent woont. Wanneer zijn studies aan de Gentse Academie het toelaten, gaat hij reizen om te fotograferen. Hij gaat op expeditie naar Kenia en Ierland, bijvoorbeeld, maar ook dichter bij huis in het Luikse stadje Seraing.

De twee eerste bestemmingen klinken nogal idyllisch, de derde iets minder. Wanneer we hem vragen waarom Seraing, vertelt Sebastiaan dat hij er eerder toevallig belandde toen hij een vriend vergezelde. “Om redenen die ik zeven jaar later nog steeds niet begrijp, ben ik verliefd geworden op die plek, op de sfeer en op de mensen die ik er heb ontmoet.”

Volgens Sebastiaan heeft Seraing ook die melancholische sfeer van andere Waalse industriesteden. Na de terugval van de kool- en staalproductie blijven er vooral oude gebouwen achter en inwoners die zichzelf moeten heruitvinden. Maar niet alleen dat. “Als je over Wallonië spreekt, denken mensen meteen aan steden als Charleroi en alle vooroordelen die erover bestaan. Ze vergeten dat die steden meer dan een eeuw geleden economisch bloeiden. Wat interessant is, zijn de vervallen gebouwen die het verdriet van de regio onderstrepen, maar ook dat er achter elk gebroken raam en elke gebarsten glimlach innerlijke schoonheid en poëzie schuilt. En dat geldt voor alle industriesteden, niet enkel voor Seraing.”

Doorheen zijn beelden kan je het esthetisch potentieel zien van de plekken en de inwoners. De trots om hier te wonen kun je nog steeds in hun ogen lezen.

De complete reeks vind je op de website van Sebastiaan. Volg hem ook op Instagram.

Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com

Volg VICE België razendsnel op Instagram.