Bezoekers van de frikandeldisco vertellen over hun meest memorabele frikandelmoment

Vijf minuten voordat de 'krokodel' onthuld wordt aan het grote publiek in de 'frikandeldisco', zet ik mijn fiets op slot tegenover café Sanders. Ik had verwacht dat er geen kip zou zijn, maar het café puilt uit. Ik wurm me tussen de mensen door, en als ik binnen ben, word ik in mijn gezicht geslagen door een zweet-, bier- en frikandellenlucht. Het lijkt wel carnaval. Maar dan nep, want we zijn tenslotte nog steeds in Amsterdam.

Liever te dik in de kist (dan weer een feestje gemist) is het themalied van de avond, terwijl de krokodellen de zaal rondgaan. Ik vind de ragout met frikandel persoonlijk niet echt lekker, maar de frikandel met mayonaise en discodip daarentegen wel. Bij een frikandeldisco verwacht je misschien dat iedereen van deze Hollandse glorie houdt, maar het lijkt wel alsof de mensen hier gewoon graag gezien willen worden. Ik pik de echte die hard frikandelfans eruit en vraag ze naar hun leukste frikandelverhaal, terwijl ik frikandel na frikandel wegwerk. Aan het eind van de avond heb ik zeven vleesstaven gegeten: een nieuw persoonlijk record, bijna genoeg om in het Brabantse Noordhoek een frikandeleetwedstrijd te winnen.

MUNCHIES: Hoi, wat is jouw meest memorabele moment met een frikandel? Anne: Dat is al heel lang geleden! Mijn vader vroeg wat ik van de snackbar wilde hebben, en ik zei voor de grap: acht frikandellen. Wist ik veel dat hij er serieus acht mee zou nemen. Ik dacht dat ik mijn vader in de maling nam, maar niets bleek minder waar. Ik moest ze verplicht alle acht opeten. Maar vanavond ga ik mijn record verbreken. Ik heb er al vijf op, en ik ga voor de tien.

MUNCHIES: Jij ziet eruit alsof je een goed frikandelverhaal hebt. Jelle: Haha, oké laat me even nadenken, ik heb zoveel leuke herinneringen aan frikandellen. Mijn bijnaam is trouwens Frikanjelle.

Dat meen je niet. Dan heb je sowieso een goed verhaal. Ik eet veel frikandellen, en mijn vrienden houden er ook van. We organiseren elk jaar een avond die in het teken staat van frikandellen. Zo maken we weleens 'frapas'. Dat zijn tapas, maar dan met frikandellen. We begonnen ooit met een frikandel te paneren en te frituren, maar nu zijn we geëvolueerd tot de 'frilogie', dat houdt in dat we een driegangenmenu maken met frikandellen. Zo hebben we weleens lasagne met frikandellen gemaakt, en is frikandelli carbonara een heus fenomeen. De spaghetti vervangen we met geraspte frikandellen. We maken echt van alles. Soep met frikandellen is ook heel erg lekker.

MUNCHIES: Hoe is jouw relatie met de frikandel? Bouke: Heel erg goed! Sterker nog, ik vier mijn verjaardag altijd met frikandellen. Ik ben pas 34 geworden, en toen heb ik een flink aantal frikandellen in de vorm van mijn leeftijd gelegd, als een soort verjaardagstaart. Ik probeer elk jaar iets nieuws en origineels te verzinnen met mijn verjaardag, maar die frikandellen blijven sowieso aanwezig. Ik doe tegenwoordig ook aan halve verjaardagen. Dan gebruik ik geen hele, maar halve frikandellen. Iedereen is er gek op.

Hoeveel frikandellen wil je vanavond eten? Ik heb er nu vier op, maar ik denk dat ik voor mijn eigen leeftijd ga, 34 dus.

Dan heb je nog wel even te gaan. Oh wow, ik moet er nog dertig.

MUNCHIES: Wat voor leuke frikandelherinnering heb jij? Ingelize: Ik heb in Brabant een keer meegedaan aan een frikandelleneetwedstrijd. Ik had er zeven binnen een uur gegeten, en mijn vriendin kreeg er tien weg. We waren best trots, tot we hoorden hoeveel de winnaar er gegeten had. Veertig in een uur!

Ga je dit record vanavond verbreken? Niet per se. Ik eet tot ik vol zit. Al zou het inderdaad wel leuk zijn om mijn persoonlijke record te verbreken. Ik kijk wel hoe ver ik kom!

MUNCHIES: Heb jij nog een leuk verhaal over een frikandel? Jeroen: Haha. Ehm.

Ik voel dat hier een goed verhaal zit, vertel. Deze is wel erg hoor. Ik wil het eigenlijk niet zeggen, maar vooruit: ik kende vroeger een meisje van voetbal. Iedereen noemde haar Kelly Frikandelly. Ze had die bijnaam gekregen omdat ze koude frikandellen in haar kut stopte. Oké, ik heb genoeg gezegd.

MUNCHIES: Welk moment met een frikandel zal jij nooit vergeten? Gerrit: Een vriend en ik gingen altijd naar Poppel (in België) om friet en een frikandel te halen, want daar hebben ze de lekkerste. Op een dag scheet er een duif op de frikandel van mijn vriend. En hij heeft 'm nog opgegeten ook.

Een 'vriend'? Je was het gewoon zelf. Haha, nou ja. Ik kreeg er wel vijf euro voor!

MUNCHIES: Wat is jouw meest memorabele frikandelmoment? Eva: Toen ik achttien was werkte ik op Vlieland, onder andere met een meisje uit Indonesië. Elke avond ging ik met haar blowen, en als de vreetkick kwam, gingen we een frikandel speciaal halen. Zowel een joint als een frikandel speciaal waren natuurlijk nieuw voor haar. Ik moet zeggen dat een frikandel speciaal na het blowen echt geweldig is!