Romain Vennekens
Freelance writer and photographer
Expanding reality through images and words.
Deze fotograaf legt al zes jaar de backstage van Brusselse cabarets vast
“In de kleedkamers treden de artiesten geleidelijk in een personage en verandert hun hele lichaamstaal. Deze transformatie probeer ik te fotograferen.”
Deze foto's laten zien hoe leeg Brussel is tijdens de lockdown
Door het coronavirus lijkt het wel alsof je in een filmscène bent beland wanneer je door de verlaten straten wandelt.
Deze Belgische danser wil een einde maken aan het taboe op HIV
“Vandaag de dag is het niet meer het hiv-virus zelf dat doodt, maar het stigma en isolement die ermee gepaard gaan,” vertelt Matteo Sedda (29).
Shayto uit Brussel maakte 100 tattoos voor de 100ste verjaardag van Bauhaus
"In het begin vroegen mensen mij altijd om infinity tattoos, rozen en dromenvangers te tatoeëren. Maar ik zet liever strakke lijnen."
In dit geliefde Brusselse café vind je allemaal vreemde spullen
Aan het plafond hangt een stuk van het Atomium, en op de toog staat een oude waarzeggersautomaat die in ruil voor wat munten al je levensvragen beantwoordt.
Deze Brusselse cafébaas zag zijn volkswijk veranderen in een hipsterbuurt
"Vroeger was deze buurt schraal en ranzig, maar dat vonden we juist fijn", vertelt de eigenaar van l'Union in Sint-Gillis.
Deze Belg verliet de filmindustrie om zijn eigen kaaswinkel te beginnen
"Werken in film leek op het eerste zicht een droomjob. Maar ik raakte al snel gedesillusioneerd."
Deze Belg verdient z'n geld met ecologische websites maken
"Onze klanten vinden het fijn dat we de tijd nemen om dingen goed te doen, een beetje zoals een lokale boer die zijn eigen groenten kweekt."
We spraken over punk en slechte moppen met de Belgen van Cocaine Piss
"Wat is het verschil tussen standje soixante-neuf en een Zwitserse chalet?"
Hoe een hamburgertent een van de populairste studentenketen van België werd
“Een groep jongens kwam naakt via de achterdeur door de hele zaak gelopen, om kort daarna weer aangekleed iets te komen bestellen.”
Hoe deze Brusselse vrouw van een racistische kroeg een gezellig café maakte
“Het café ging vroeger om negen uur ‘s ochtends open en sloot soms al om twee uur, omdat iedereen strontzat was en het naar pis begon te ruiken.”
Ik beleefde een wilde nacht in Brussel op Bénédiction, een goddelijk feest
Onder de stroboscopen zag ik bewegende lichamen, ontregelde hormonen en uitgewisseld speeksel.