Hoe ik mijn manager zichzelf zag verliezen in de horeca

In Restaurantontboezemingen lees je over dingen die zich achter de deuren van restaurantkeukens afspelen. Verhalen die je als bezoeker van je favoriete eet- en drinkplekken normaal gesproken niet krijgt voorgeschoteld, worden op deze plek anoniem door koks en horecapersoneel gedeeld.

Ik denk dat het beeld wat veel mensen hebben van werken in de horeca is dat je lange uren maakt, maar dat het uiteindelijk een groot feest wordt, met veel drank en seks. En ja, dat kan zo zijn. Tot er harten breken. Of zelfs mensen.

Ik verloor mijn maagdelijkheid aan mijn manager, en zij verloor zichzelf in alcohol.

Ik ontmoette haar bij de opening van een nieuw restaurant, waar we allebei moesten werken. Het was in een drukke straat en er werd goed eten voor een lage prijs aangeboden. Zij was de manager, ik was haar assistent. Ik was net klaar met mijn opleiding tot ingenieur, maar omdat ik tijdens mijn studie in de bediening werkte, en dat erg goed beviel, besloot ik om daarmee verder te gaan. Het was een fijn bedrijf. Heel georganiseerd en gepassioneerd. Het leek wel familie.

Mijn manager en ik kregen een band tijdens 'restaurantbingo', een spel dat zij en een collega hadden bedacht. Het doel: naar bed gaan met iemand van elke afdeling (mijn manager was trouwens getrouwd). Een paar weken lang waren we een beetje aan het flirten. Er waren vaak momenten dat we in elkaars oor fluisterden, en elkaar nieuwe regels die we bedacht hadden vertelden.

Ik was nog maagd, maar dat wilde ik niet laten merken. Ze moest denken dat ik cool was. Ik speelde mee met het spelletje. Op een avond waren we tot laat aan het werk en we hadden redelijk wat drank op. Van het één kwam het ander en ik nodigde haar uit om mee te gaan naar mijn huis.

Het was wat ongemakkelijk, zoals dat is als je je maagdelijkheid verliest. Alhoewel, normaal gesproken is het voor beide partijen ongemakkelijk, in dit geval alleen voor mij. Daarnaast denk je bij je eerste keer niet aan seks met je acht jaar oudere, getrouwde baas.

Ze zag mijn ongemakkelijkheid en had vrij snel door dat ik nog maagd was. Ze vond het niet erg, en begon het hele gebeuren minutieus te leiden. Ze was nou eenmaal een manager.

Ik dacht dat het een speciaal moment was, maar na de seks stond ze op en ging ze naar buiten om een sigaret te roken. Ik dacht dat we samen naast elkaar zouden blijven liggen, maar ze liet me achter in mijn bezwete bed.

We bleven met elkaar naar bed gaan. Dit werd, zoals je verwacht, een beetje gecompliceerd. Ik probeerde cool te blijven en bleef mezelf voorhouden dat ik gewoon meedeed met het bingospelletje. Dat lukte niet, en daarom ging ik een paar weken voor de opening weg, om mijn hoofd leeg te maken en dingen op een rijtje te zetten.

Toen ik terugkwam, was de bizarre bingo nog steeds aan de gang en lukte het me beter om hier aan mee te doen. Door al dat geneuk, gezuip en het algemene gebrek aan zorg in dit wereldje, bleef de depressie en de bipolaire stoornis van mijn manager verscholen.

Ondanks alles werden we goede vrienden, en hebben we alle complicaties rond de ontmaagding en de tijd die we samen naakt doorbrachten achtergelaten. De combinatie van antidepressiva en alcohol brak haar op. Het was slopend voor mij om haar zo te zien. Ik ging in een ander restaurant werken. We hielden contact en ik ging nog vaak bij haar langs. Gewoon om te kijken of het wel goed ging.

Op een dag besloot ik mijn moeder te bezoeken die aan de andere kant van de oceaan woont. Ik had haar al jaren niet meer bezocht. De dag dat ik bij mijn moeder arriveerde, kreeg ik een telefoontje. Mijn ex-manager had zelfmoord gepleegd.

De mensen die haar echt kenden waren niet verbaasd.

Ik mis haar.

Zoals verteld aan Anna Sulan Masing.