Dit waren onze favoriete stukken van 2016

MUNCHIES mag dan een website zijn over eten, het liefst vertellen we verhalen. We gebruiken eten als een vergrootglas om bloot te leggen wat erachter verscholen gaat. Verhalen van mensen, plekken en gerechten die - als we ze niet optekenen - verloren zouden gaan in de donkerste krochten en diepste kanalen van ons geliefde Nederland.

2016 is een bewogen jaar geweest - we propten varkens vol met oesters, bezochten ondergrondse hamburgerevenementen en rebellerende nachtbakkers, documenteerden het lekkerste eten uit wijken met een slechte reputatie, herontdekten vergeten gerechten en zetten een heleboel nieuwe op de kaart. Van alle verhalen die we verteld hebben, zijn dit de favorieten van de redactie:

Portretten van de allerlaatste popcornpoffers in de kelders van Belgische bioscopen

Oude mensen klagen altijd dat machines, robots of jonge mensen hun werk overnemen, maar in België vond editor Stefanie Staelens een jongemensenbaan die op het punt staat overbodig te worden: popcorn poffen in de kelder van de bioscoop. Ik had werkelijk geen idee dat in Belgische bioscoopkelders echte mensen uren achter elkaar verse popcorn stonden te bakken. Het zegt iets over onze bourgondisch ingestelde zuiderbuur. Ik vind het een mooi MUNCHIES-verhaal omdat het nergens anders verteld is waardoor het dus maar weer goed is dat we er zijn. Verder vind ik het spijtig dat in België popcorn binnenkort ook uit een fabriek komt, maar aan de andere kant gun ik deze mensen ook wel een baan met daglicht.

- Felicia Alberding (voormalig Editor MUNCHIES, freelancer MUNCHIES)

We lieten Amsterdamse dragqueens hamburgers recenseren die naar hen zijn vernoemd

Het kan me blijven verbazen dat we een triljoen keer door eenzelfde straat kunnen lopen, zonder er alles van ontdekt te hebben. Dit artikel is daar bewijs van. Middenin de hectische Warmoesstraat schuilt het allerlaatste en meteen ook het oudste gayrestaurant van Amsterdam. Het restaurant vertelt een waardevol stukje geschiedenis van Nederland - eentje van verzet, bevrijding en onvoorwaardelijke acceptatie van elke nieuwe strekking binnen de LGBTQ-gemeenschap. Dat we pas op deze plek stootten nadat mijn lesbische huisgenoot uit Ierland (die trouwens mede dankzij deze plek uit de kast is) ons er met onze heteroneus op duwde, doet het restaurant alleen maar meer eer aan. Als ik de woorden van de restauranteigenaar vrij mag vertalen naar Harry Pottertaal (dat doe ik het liefst met alles), is restaurant Getto net als de Kamer van Hoge Nood: een plek die alleen vindbaar is voor mensen die er echt nood aan hebben.

- Stefanie Staelens (Editor MUNCHIES)

Een gids om de kerstdagen te overleven als je gourmetten haat

Toch ga ik het aankomende kerstgourmetfest van de op vlees verliefde familie Sikkema anders in dan in vorige jaren. En dat komt eigenlijk vooral door onze voormalige, geweldige MUNCHIES-editor, Felicia Alberding. De vlammende liefde waarmee zij over gourmetten sprak, stuitte bij mij eerst nog op voorspelbare, saaie bezwaren. Maar Felicia houdt dus echt van gourmetten. En Felicia heeft smaakt. Ik geloof inmiddels, dankzij haar, dat ik de essentie van gourmetten nooit echt goed heb begrepen. In dat opzicht is dit artikel van Abel van Gijlswijk ook zeer inzichtrijk gebleken. Het is grappig, biedt een aantal handige tips en bevat het kopje 'stel racletten aan de kaak.'

- Casper Sikkema (Editor in Chief VICE Benelux)

Waarom Nederlanders door het vuur gaan voor hun loempia's

Het wordt ons Nederlanders vaak verweten dat we niet meer opkomen voor onze idealen, en vaak klagen zonder dingen daadwerkelijk aan te pakken. Daar komt dan nog eens uit voort dat we de frustratie over deze onmacht zouden botvieren op elkaar, en dan vooral op etnische minderheden. Dit verhaal bewijst dat dit alles niet waar is, of in ieder geval niet waar hoeft te zijn. In een land overspoeld door bureaucratie en apathie, hield uitgerekend Oss dapper stand.

- Matthijs Valent (Social Editor MUNCHIES / The Creator's Project / Motherboard)

We spraken de fotograaf die absurde foto's maakt van Belgische sterrenchefs

Dit is echt mijn lievelingsartikel. Het heeft namelijk alles wat een lievelingsartikel nodig heeft: gekke foto's van gekke koks met gekke dingen en gekke vissen in gekke situaties, beschreven door middel van gekke vragen en antwoorden. Het kan niet meer MUNCHIES worden dan dit. Echt niet. Behalve dan als je bijvoorbeeld Ryan McGinley wat zonnige blotereetfoto's laat maken van zowel jonge Nederlandse koks als Martha Stewart, terwijl Action Bronson met zijn hele lichaam tergend langzaam de rug van deze koks masseert en deze vervolgens voorzichtig belegt met wietkoekjes, gebakken door het zoontje van Patrick Kluivert. Maar je kunt niet alles hebben in het leven.

- Pete Wu (Freelancer MUNCHIES / VICE)

Ik volgde een paard van slachthuis tot biefstuk

Mijn favoriete stuk is dit stuk, waarin we een dag in het leven van een paardenslachthuis zien. Er mag naar mijn mening best wat minder vlees gegeten worden, maar blijkbaar brengen zielige foto's van te dikke kippetjes of varkens in een te krap hok die boodschap niet meer echt over. Om de een of de andere, voor mij onverklaarbare reden, zijn er nog steeds veel mensen die paarden behandelen alsof het goden op hoeven zijn, waardoor beelden van paarden wel werken. Dit artikel geeft de harde realiteit van een abattoir weer, met in de hoofdrol een paar knollen. Ik denk dat deze foto's heel wat ogen hebben geopend. Daarnaast vind ik de lugubere foto's bij het stuk fenomenaal. Die foto van Jos en Harold, zij aan zij voor de paardenkarkassen, zou ik zo aan mijn muur hangen.

- Alex Krancher (Freelancer MUNCHIES)

Hoe je als student lekkere en vooral goedkope cocktails maakt

Deze recepten voor goedkope cocktails van Tess Posthumus hebben me het leven een stuk aangenamer gemaakt. Mijn eerste zelfgemaakte Moscow Mule was de beste boost voor m'n zelfvertrouwen dit jaar en, ik spreek uit ervaring, ook de beste manier om indruk te maken op een Tinderdate. Dat we er ook ladderzat van worden, nemen we er graag bij.

- Kiriko Mechanicus (Freelancer MUNCHIES)

De Amsterdamse bakkers waar je 's nachts illegaal croissantjes haalt

Een goed MUNCHIES-verhaal heeft een aantal dingen: een probleem dat opgelost moet worden, een intrige en natuurlijk lekker eten. Dat heeft dit verhaal allemaal. De nachtbakkers van Amsterdam spreken hier eindelijk uit de biecht over het hoe en waarom van hun niet al te legitieme nachtverkoop. Daarnaast doen de analoge foto's in dit stuk mijn hart voor Amsterdam sneller kloppen. Er zijn weinig plekken ter wereld waar je in het holst van de nacht zoveel mensen ziet samentroepen op de stoep van een bakkerij, om aan te kloppen op een luikje voor versgebakken ham- en kaascroissantjes. Het zijn op plekken zoals deze dat de beste verhalen naar boven komen. Dit verhaal is daar een van.

- Thieu Custers (stagiair MUNCHIES)

Ik kookte met 45 vreemden een vijfgangendiner in een verlaten bouwval in België

Koken met wildvreemden in een verlaten, onafgebouwd hotel ergens bij de moerassen in België, met vooraf enkel een discrete en geheimzinnige uitnodiging waar niet bijster veel informatie op te vinden was. Ik vind wilddineren een te gek initiatief, en ik ben blij dat Felicia en Rebecca erheen zijn gegaan om er een tof artikel met een hele mooie fotoserie van te maken. Knap hoe met weinig tekst toch de hele sfeer van de dag en avond voelbaar is. Ik wil ook graag een keer zo'n cryptische uitnodiging ontvangen.

- Roëlla van Gulik (stagiair MUNCHIES)