Nederlandse boeren protesteren op Twitter tegen Wakker Dier-campagnes

Het is de zomer van de protesterende boer, in het buitenland dan. Wat was het voor de Nederlandse kranten leuk geweest als er in de komkommertijd een boer was geweest die een stel varkens in een Albert Heijn had losgelaten, een melkveehouder zijn overschot aan mest in een recreatiemeer had gestort, of een boze tuinder een vrachtwagen vol tomaten bestemd voor Rusland op de A4 had gedumpt.

"Gaan boze Nederlandse boeren ook de wegen blokkeren?" vroeg Metro zich eind juli hoopvol af, maar het bleef – op een eenzame actie van een kwade melkveehouder in Middenbeemster na ­– best stil. Afgelopen maandag lazen we wel in de Levensmiddelenkrant (!!) dat varkensboeren zullen gaan protesteren tegen de verliesmakende bedragen die de supermarkt hen betaalt, maar voorlopig heeft het actiecomité nog niet eens een naam.

De woede van de Belgische en Franse boeren heeft vooral te maken met de goedkopere etenswaren die het land importeert. Chauvinisme dat voortkomt uit gezond opportunisme: eigen melk en côtelettes eerst. Maar Nederland is een exportland: twee op de drie klanten van Nederlandse boeren zijn een niet-Nederlandse supermarkt of groothandel. Nederlandse boeren zijn voornamelijk ontevreden over dingen die het handelen met de rest van wereld bemoeilijken, iets wat we nou eenmaal van oudsher gewend zijn te doen.

Mensen in de stad hebben geen idee wat er op een boerderij gebeurt. En terwijl steeds meer jonge mensen Twitter laten voor wat het is, begonnen Nederlandse boeren deze week een online actie om te laten zien wat ze allemaal bezighoudt. Door leuke plaatjes van zichzelf en hun tractor op Twitter te zetten, hopen de 'twitterboeren' meer waardering te krijgen voor wat ze doen.

Ik begrijp dat het romantische beeld van het platteland – wakker worden door het kraaien van de haan, kaas maken van zelfgemolken geitenmelk, 's ochtends een ei bakken van de kip en 's avonds diezelfde kip aan het spit – niet juist is. Maar ik vraag me af of het zin heeft om foto's vanuit trekkers met teksten als: "Nog steeds hetzelfde uitzicht, en een kapotte ruitenwisser" helpen om dit beeld te veranderen. Hoe erg ik ook achter de boeren sta die protesteren tegen de lage prijzen voor hun kippenpoten, deze tweets zijn best wel saai.

Nog steeds hetzelfde uitzicht, en een kapotte ruitenwisser pic.twitter.com/XDWzJL10Ww

— Stijn Derks (@stijnderks) 14 augustus 2015

En als ze niet saai zijn, staan ze wel vol onbegrijpelijke boerentaal:

Gerstestoppel bemesten door @wecodehondsrug Stro verhakseld, mest er op, bladrammenas er in. Boost voor de grond! pic.twitter.com/OsFvtCuTd2 — Johan Emmens (@johan_emmens) 17 augustus 2015

Geen idee wat gerstestoppel is. En wat doe je met bladrammenas? Ik denk niet dat luie lezers de moeite nemen om dit op te zoeken, dus zijn dit soort tweets vooral leuk voor andere agrariërs, om te zien waar de collega's hun aarde mee bemesten.

De updates van de eerste boer die een hele week updates van zijn boerenleven mag geven, komen van de twintigjarige kippenboer en akkerbouwer Stijn Derks. Stijn is geen saaie boer, hij mag graag naar de Zwarte Cross en de Vierdaagsefeesten lezen we op zijn twitteraccount. Foto's van feestelijkheden wisselt hij af met plaatjes van pompoenen die bijna rijp zijn en een bezoekje aan de trekkerdealer. Nu heeft Stijn een hele week om te laten zien wat hij doet, en dat je daarbij ook maar net mazzel moet hebben, blijkt uit de eerste dag. Die begon gisteren nogal sloom:

Wat een weer vandaag , weinig te doen op de #akker met deze regen pic.twitter.com/1YERkX0SuW

— Boer+burgertweetmeet (@Boerburgertweet) 17 augustus 2015

Natuurlijk heb ik Stijn even opgebeld. Hij vertelde me dat hij vindt dat campagnes van Wakker Dier voornamelijk haat zaaien en dat dit charmeoffensief moet laten zien hoe het echt zit. Hij heeft een gangbare boerderij met veertigduizend "wat mensen plofkippen zou noemen". "Maar," zegt hij, "ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik op de goede manier met mijn kippen omga en niet meewerk aan dierenleed." Inderdaad moet hij nog een beetje uitvogelen wat voor berichten het goed doen op Twitter, maar daar heeft hij nog de rest van de week voor.

Stijn ziet wel heil in twitterende boeren. "Je kunt concrete en krachtige boodschappen verspreiden in die 140 tekens, op Facebook zijn mensen vaak langer van stof." Hij denkt ook dat het belangrijk is dat jonge boeren zoals hij een positief geluid laten horen. "Ik sta elke dag met plezier op, dus aan de arbeidsvreugde zal het niet liggen."

Maar of zo'n twittermarathon iets wezenlijks gaat bijdragen aan het verkleinen van het gat tussen de supermarktkoopjesjager en de producent, vraag ik me af. Beter barricaderen boeren de ingang van een willekeurige Jumbo – die stimuleren compleet verkeerd gedrag met hun actie om geld terug te betalen wanneer je een product ergens anders goedkoper vindt – daarmee houden ze het idee in stand dat eten zo min mogelijk moet kosten.

Dat is pas echt een gebrek aan boerenverstand.